حضرت ادريس، از اجداد حضرت نوح است و به دليل اشتغال زياد او به درس[1] يا بخاطر آن كه اولين كسي بود كه با قلم نوشت، به ادريس مشهور شد.[2]
نام شريف ادريس، دو بار در قرآن آمده و با اوصاف صديق، صابر و نبي از او تجليل شده است.
در حديثي مي خوانيم: خانه ادريس، در مسجد سهله در اطراف نجف اشرف بوده است. [3] امام صادق عليهالسلام در روايتي فرمود: «هنگامي كه وارد كوفه شدى، به مسجد سهله برو و در آنجا نماز بگزار، آن گاه حاجتهاي مادي و معنوي خود را از خداوند بطلب كه مسجد سهله خانه ادريس نبي بود. حضرت ادريس در آنجا لباس ميدوخت و نماز ميخواند. هر كس در مسجد سهله خدا را بخواند، براي هر حاجتي كه مورد علاقهاش باشد، خداوند حاجتاش را برميآورد، و در روز قيامت، او را تا رتبه حضرت ادريس بالا ميبرد، و او را از ناملايمات دنيا و نيرنگهاي دشمنان پناه ميدهد».[4]
ادريس، اولين كسي بود كه علم نجوم و حساب را مي دانست.[5]
اولين كسي بود كه به انسان خياطي آموخت. [6]
ادريس (ع) 365 سال عمر كرد و بعد به آسمان رفت و اكنون زنده است و در زمان ظهور حضرت مهدي(عج) حاضر خواهد شد. [7]
پي نوشت:
[1] تفسير الميزان
]2] تفسير نمونه
[3] تفسير الميزان
[4] قصص الأنبياء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبياء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 434؛ مستدرك الوسائل، ج 3، ص 413.
[5] تفسير اطيب البيان
[6] تفسير نمونه
[7] تفسير اطيب البيان