همه

در یکی از سایت های برادران اهل سنت درمورد گرمای غدیر امده است: ما پاسخ علمی و منطقی و عقلی می دهیم لطفا با روایت و حدیث جواب ندهید شما نیز تنها پاسخ علمی و منطقی و عقلی بدهید. در غدیر،هیچگاه سرمای شدید حاکم نبوده و همه روزها گرما حاکم بوده هم قبل از ان و هم بعد از ان و وقتی می گویید رسول خدا مردم در ان گرمای شدید غدیر نگه داشت مثل این است که بگوییم در ان سرمای شدید قطب جنوب!!!خب مسلم است که هوا در قطب همیشه سرد است. قبایل عرب،همیشه زیر افتاب سوزان عربستان در حال مسافرت و تجارت بوده یا در جستو جوی اب مرتب در حال کوچ بوده اند.بعید است برای کسانی که بتها و خدایان خود را شکسته و مسلمان شده اند ایستادن زیر افتاب خیلی ناراحت کننده بوده باشد. چطور شما معتقدید که موضوع انقدر مهم بوده که پیامبر اکرم مردم در ان گرمای شدید نگه داشته ولی وقتی نوبت به بیان اصل مطلب می رسد این موضوع مهم را در پرده ای از ابهام و با واژه ی (مولی)اعلام می کند که دارای ۲۷ معنی متفاوت است و هیچکدام از ان ۲۷ معنی معنای خلافت نمی دهد!!! رسم همیشگی عرب ها در مسافرتها این بوده است که پس از طی مسافتی برای استراحت می ایستاده اند تا ضمن ان،کاروان پشت سر هم برسد.انوقت شما با هیاهو می گویید:پیامبر گفت کاروان قبلی بیاید(نیازی به گفتن نبوده است خودش می امده!!!)و کاروان رفته برگردد و گرمای شدید حاکم بود و….ولی بالاخره باید در جایی نماز ظهر خوانده می شد یا نه؟ضمن اینکه پیامبر خطبه ای طولانی خوانده(که یک کلمه از ان سخن از خلافت و تعیین جانشین نیست)و در انتهای خطبه مردم را به دوستی با علی سفارش کرده پس هدف از توقف غدیر:خواندن نماز،خواندن خطبه و اخرین سفارش به مردم و در انتها معرفی علی بوده و هدف از توقف فقط سفارش علی نبوده که بگویید چرا پیامبر در ان گرما مردم را نگهداشت. پیامبر از انجا که همیشه طبق شرایط واقعی (ریال)عمل می کرده و بر خلاف ما از خواب خیالهای ایده الیستی به کلی دور بوده برای همین در هر شرایطی موارد پیش امده را به بعد موکول نمی کرده و طبق مدیریت زمان از هر لحظه برای بیان حقیقت یا عملی کردن طرحهای خودش استفاده می کرده است.اگر بنا بوده به کاروانی حمله کنند دستور حمله می داده اگر بنا بوده ایه ای در مذمت منافقان خوانده شود خوانده می شده و هیچگاه مسایلی مانند گرمای شدید یا غیره برای ایشان در بیان حقیقت هر قدر کوچک یا بزرگ تاثیری نداشته است.سیوال مهم تر اینکه:حقیقت،حقیقت است و کوچک و بزرگ و کم اهمیت و پر اهمیت ندارد و بیان ان نیز واجب است(به خصوص از سوی پیامبر)ضمن اینکه ان سال،اخرین سال حیات پیامبر بوده و موقعیت دیگری برای حقانیت علی وجود نداشته است.برای نمونه به قران کریم نگاه کنید که مثلا برای دعوای زن و شوهر ایه نازل می شود!برای اینکه اعراب صدایشان را جلوی پیامبر بلند نکنند ایه نازل می شده!برای یک اخم پیامبر به یک شخص کور،ایه نازل شده و پیامبر به شدت در ان توبیخ شده اند.پس کم اهمیت یا پر اهمیت بودن وقایع از دید ما صحیح نیست و باید وقایع را طبق شرایط همان زمان و ان هم از دید الهی بررسی کرد . پیامبر در اخرین سال های حیات خود به تبوک،سرزمینی با فاصله زیاد لشکر کشی کرده و ضمن سرف هزینه ای سنگین بدون هیچگونه درگیری و نبردی باز می گردند.بله این عمل ایشان در نگاه ما (در قرن ۲۱)تعجب اور است.ولی ایا باید بگوییم:ایشان اهداف و نیات دیگری،مطابق با علایق و سلایق امروزی ما داشتند؟و چرا در ان گرمای شدید هیچ جنگی صورت نگرفت؟و اینهمه هزینه بیهوده شد!و هدف پیامبر چیز دیگری بود !اری چنین رفتار ها

اولا این بحث یک مساله میزگرد سیاسی و یا فلسفی نیست که آنها ادعای علم و عقل و منطق در آن دارند، تا خود را صاحب اندیشه و علم قلمداد کنند و علمای شیعه را فاقد سواد و عقل، این از بدیهیات است که هر بحث و علمی روش و منطق خاص خودش را می‌طلبد چنانچه در منطق علم مهندسی ...