همه

آیا طینت سجینی و علیینی با اختیار منافات ندارد؟ آیا این‌که در برخی، زمینه شقاوت قوی‌تر است و بالعکس، با اختیار منافات ندارد؟

با سلام؛ بنده طبق عادت قبلی؛ بعد از ازدواج و بعد از وقفه‌ای اقدام به ثبت دقیق حساب و کتاب در امور مالی زندگی می‌کنم. در این مسیر همسرم را هم وادار به این امر کرده‌ام. با این هدف که به خرج‌ها واقف شویم و در صورت نیاز توانایی کنترل هزینه‌ها و یا پس انداز کردن منابع مالی را داشته باشیم. حال درخواست بنده این است: با توجه به حدیثی که شنیدم در مذمت این امر، و تأثیر آن در کم شدن برکت مال با حساب و کتاب دقیق، در این امر دچار تردید شده‌ام. لطفاً در این مسیر با استفاده از توصیه‌های دینی(سنت نبوی و یا احادیث ائمه بزرگوار) بنده را راهنمایی فرمایید که کدام امر درست است؟ (حساب کتاب دقیق یا عدم ثبت خرج و برج زندگی)

آیا انسان هر کاری که می‌کند باید یک سودی برای خودش داشته باشد؟

در برخی از احادیث آمده است: "البلاء للولاء". علی (ع) فرموده است: بلا به شیعیان ما از سرعت آمدن سیل به دره سریع تر می رسد. (بحار الانوار، ج 67، ص 239).امام موسی کاظم (ع) فرموده است: مومن مثل دو کفه ترازو است هر قدر ایمانش افزایش یابد به همان اندازه بلا و ابتلای او بیشتر می شود. (بحار الانوار، ج 67، ص 243).در این مورد احادیث فراوانی هستاز طرف دیگر قرآن می فرماید: "وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَـکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ" (اعراف، 96).امام جعفر صادق (ع) نیز به ابن جندب فرموده است: اگر شیعیان ما اهل ثبات و استقامت بودند ملائکه با آنها مصافحه می کردند. ابرها بر آنها سایه می افکند. و روزها از نور خودشید برخوردار بودند. (شبها باران می بارید) از آسمان و زیر پاهای خود روزی و رزق می خورند و هر چه می خواستند به آنها داده می شد. (بحار الانوار ج 78 ص 279).چگونه می توان بین این دو دسته از آیات و احادیث جمع کرد و اختلاف ظاهری را برطرف نمود؟ اصولا این دو دسته نصوص را چگونه باید فهمید؟

ما شیعیان در طول ماه محرم و صفر چند بار نام ائمه را بر زبان می آوریم وچند بار نام خدا را بر زبان می آوریم؟ آیا این درست است؟

حکمت خداوند در دادن و ندادن فرزند چیست؟ پس از سه بار بارداری همسرم اینبار نیز با مشکل مواجه شده ایم که حتی ممکن است موجب مرگ ایشان شود . آیا ممکن است که خداوند نخواهد به ما فرزندی عطا کند یا اینکه ما مرتکب گناهی شده ایم و باید تاوان داده تا مشکلمان حل شود. لطفاً ما را راهنمایی فرمائید.

چرا پیامبران دین های ابراهیمی، که توسط قرآن تأیید می شوند، همه از قوم بنی اسرائیل هستند، چرا خدا این پیامبران را از این طایفه انتخاب کرد؟

اگر مردم زمان پیامبر برای آمدن دین اسلام آمادگی کافی داشتند و طبق فرمایش شما به کمال رسیده بودند، چرا می گویید که مردم آن زمان در جهل به سر می بردند؟

اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟

با عرض سلام خدمت استاد هادوی. چندی قبل، یک مقاله ای تحت عنوان (آیا همه ادیان بر حق هستند؟) از شما مطالعه کردم، لذا چون سؤال همسو با سؤال ذهن من بود، بر خود لازم دانستم با شما مطرح کنم. امیدوارم بتوانم پاسخ عقلی و منطقی دریافت کنم. سؤال: 1. به نظر شما، اگر حق نزد اسلام است و توسط پیامبر خاتم اعلام شده، دلیل ایجاد مذاهب گوناگون در برابر دین خدا چه بوده؟ در آیه 159 سوره انعام، خداوند، کسانی را که دین او را پراکنده و مذاهب گوناگون ساخته اند، مورد سرزنش و نکوهش قرار داده است. 2. دلیل به وجود آمدن مذاهب گوناگون و مختلف؛ همانند مالکی، شافعی، حنبلی، حنفی، شیعه (6 امامی، 8 امامی، 12 امامی) و سایر مذاهب کوچک تر، آن هم بعد از رحلت حضرت محمد (ص) در دین اسلام چه بوده؟ و اولین مذهب توسط چه کسی پایه گذاری شد و نام مذهب چیست؟ 3. مگر بنیان گذاران مذاهب، دین خدا را ناقص یافتند که اقدام به ایجاد مذهب کردند. به طوریکه هر کدام، مذهب خود را حق و دیگری را باطل معرفی می کند؟ اگر پایه گذاران مذاهب، تشخیص دادند که مردم از دین خدا فاصله گرفته و به انحراف می روند و به همین دلیل، مذهبی ایجاد کرده و مردم را به پذیرش آن دعوت نمودند، آیا توجهی به کلام خدا در (آیه 9 سوره حجر که فرموده ما قرآن و دین خود را نازل کردیم و حافظ آن هستیم) یا (آیه 88 و 107 و 111 سوره انعام که به پیامبر ابلاغ فرموده: از مشرکان دوری کن! اگر خدا می خواست، همه به اجبار ایمان می آوردند. تو وظیفه ای نداری آنها را به ایمان مجبور کنی) توجه داشته اند؟ آیا عمل بنیان گذاران مذاهب، بدعت گذاری در دین و خلاف دستور خداوند نیست؟ آیا خدا آنها را به انجام چنین کاری مأمور کرده؟ اگر جواب مثبت است، آدرس قرآنی آن را مرقوم فرمایید.

مگر این نیست که ما در انتخاب دین خود آزاد هستیم؟ پس چرا پیامبر به مردم یمن گفته بود که یا باید اسلام بیاورند یا جزیه بدهند؟

در منابع معتبر اهل سنت از جمله در کتاب "وفاءالوفاء" تألیف سمهودی می خوانیم: مدد گرفتن و شفاعت خواستن از پیامبر اکرم (ص) و از مقام و شخصیت او، هم پیش از خلقت او مجاز است و هم بعد از تولد و هم قبل از رحلت او و هم بعد از رحلت او، در عالم برزخ و در قیامت. او بعد از این جملات، روایتی درباره توسل حضرت آدم به پیامبر اکرم (ص) از عمر بن خطاب نقل کرده است که: "آدم از روی اطلاعی که از آفرینش پیامبر اسلام در آینده داشت به پروردگار عرض کرد: "یا رب اسئلک بحق محمد (ص) لما غفرت لی". خداوندا به حق محمد (ص) از تو تقاضا می کنم که مرا ببخشی. همچنین حدیث دیگری را از جماعتی از راویان سنی از جمله نسائی و ترمذی نقل می کند که: مرد نابینایی تقاضای دعا از پیامبر (ص) برای شفای بیماری اش کرد، پیامبر (ص) دستور داد که چنین دعا کند: پروردگارا من از تو به خاطر پیامبرت پیامبر رحمت تقاضا می کنم و به تو روی می آورم، ای محمد (ص) من در پیشگاه خداوند به تو توجه کرده ام که حاجتم را برآورده سازی، پروردگارا پیامبر را شفیع من قرار بده .و از بیهقی نقل می کند که در زمان خلافت خلیفه دوم، دو سال قطحی شد. بلال به همراهی عده ای از صحابه بر سر قبر پیامبر آمد و چنین گفت: ای پیامبر برای امت خودت طلب باران کن زیرا (از بی آبی) در حال هلاکت هستند... »بنا براین خلیفه دوم عمر بن خطاب به توسل به پیامبر چه در زمان حیات و چه بعد از رحلت آن بزرگوار معتقد بوده و بدان عمل می کرده است، پس چرا امروزه پیروان محمد بن عبدالوهاب به مسلمانانی را که در کنار تربت پاک آن حضرت به ایشان متوسل می شوند نسبت شرک می دهند ؟ یا طبق عقاید آنان عمر بن خطاب هم مشرک بوده است؟

اهل سنت از علمای خود با لقب حضرت یاد می کنند، آیا مقام حضرت مخصوص پیامبر و خلفا نیست؟ آیا مکتب اهل سنت علمای خود را در ردیف پیامبر و خلفا می بیند؟

آیا معرفت انسان نسبی است یا مطلق است؟

آیا این حقیقت دارد که خداوند بلند مرتبه از حق خود در آن دنیا در مقابل بندگان خود می‌گذرد ولی‌ از حق مردم نه؟ چون من بارها شنیده‌ام که خداوند مهربان بخشنده هست و از حق خود نسبت به بندگانش در آن دنیا می‌گذرد. مثلا بنده در یکی‌ از برنامه‌هایی‌ که از ماهواره در ماه محرم امسال پخش می‌‌شد شنیدم که: پیامبر (ص) چندین بار از خداوند خواهش می کنند که در لحظه ای که مسلمانان در حال جان دادن هستند گناهان آنها را ببخشد و خداوند پس از چند شرایط مثل اینکه انسان اگر یک سال قبل از مرگش توبه کند و به او بر گردد او را می‌‌بخشد و دفعه‌ی دوم که پیامبر از خداوند می‌خواهد این شرط را آسان تر کند خداوند می گوید اگر انسان ۶ ماه قبل از مرگش توبه کند تمام گناهان او را می بخشد و در نهایت خداوند به پیامبر می گوید اگر انسان در لحظه‌ی مرگ فقط صورت خود را به طرف قبله بچرخاند تمام گناهان او را می‌‌بخشم.

راز سلامت جسمی را اگر بخواهیم جست و جو کنیم، باید چگونه آن را دریابیم؛ چون امامان و پیامبران، این راز را می دانستند و حتی همه شفا دادن آنها از طریق علم بوده است؟ و چرا آنها تمام راه های درمان بیماری ها را بیان نکرده اند؟

اگر پیامبر (ص) در روز جمعه متولد شده است؛ چرا ما دوشنبه ها روزه می گیریم؟

در مفاهیم کلمات آیه 40 سوره احزاب که دلیل صریح خاتمیت است، شبهاتی مطرح است مثلاً: 1. کلمه «خاتم» که به معنای زینت انگشت است. بنابراین، منظور از «خاتم النبیین» این است که پیامبر (ص) از نظر کمالات به درجه‌ای رسیده که زینت سایر پیامبران گردیده است؛ مانند انگشتری که زینت انگشتان واقع می‌گردد. 2. خاتم برای تصدیق مضمون نامه‌ها به کار می‌رفته است؛ یعنی شخص پایانِ ‌نامه را با مُهر نمودن با خاتم تصدیق می‌‌کرد. ممکن است، «خاتم النبیین» هم به معنای تصدیق کننده پیامبران باشد؛ مانند «خاتم» که تصدیق کننده مضمون نامه است. 3. آمدن «خاتم النبیین» در آیه «خاتم المرسلین» یعنی، بعد از این، نبی نخواهد آمد، ولی آمدن رسول منتفی نیست. بنابراین، خاتم النبیین در آیه (40 سوره احزاب دلالت) بر خاتمیت پیامبر اسلام ندارد.

متن زیر که از تفسیر کشف الاسرار میبدی گرفته شده، سؤالاتی پیرامون آن برایم پیش آمده است: "... و در آثار بیارند که علی (ع) در بعضی از آن حرب ها تیری به وی رسید. چنان که پیکان اندر استخوان وی بماند. جهد بسیار کردند، جدا نشد. گفتند: تا گوشت و پوست برندارند و استخوان نشکنند، این پیکان جدا نشود. بزرگان و فرزندان وی گفتند اگر چنین است، صبر باید کرد تا در نماز شود که ما وی را اندر ورد نماز چنان همی بینیم که گویی وی را از این جهان خبر نیست. صبر کردند تا از فرایض و سنن فارغ شد و به نوافل و فضایل نماز ابتدا کرد. مرد معالج آمد و گوشت برگرفت و استخوان وی بشکست و پیکان بیرون گرفت و علی اندر نماز بر حال خود بود. چون سلام نماز باز داد، گفت: درد من آسان تر است. گفتند چنین حالی بر تو رفت و تو را خبر نبود. گفت اندر آن ساعت که من در مناجات الله باشم، اگر جهان زیر و زبر شود یا تیغ و سنان در من می زنند، مرا از لذت مناجات الله از درد تن خبر نبود".بعد این قضیه را با قضیه یوسف و زنان مصر و بریدن دست به جای ترنج مقایسه کرده است. حال با توجه به این که این حکایت در کتاب درسی ادبیات سال سوم متوسطه، رشته ادبیات و علوم انسانی آمده است، برای بنده و شاید دیگرانی که از آسیب رسیدن به شأن و مقام امیرالمؤمنین در هراسند جای سؤال است که آیا این حکایت اساسی دارد؟ و پذیرفتنی است؟ و آیا سؤال نمی شود که تیر کجای پای مبارک نشسته بود؟ آیا امام (ع) در رکوع، سجده یا قیام بود که تیر از پای ایشان خارج شد؟ آیا تعادل ایشان هنگام خارج کردن تیر به هم نخورد؟ و...

آیه 5 بقره می فرماید: "کسانى که کافر شدند، براى آنان تفاوت نمى‏کند که آنان را (از عذاب الهى) بترسانى یا نترسانى ایمان نخواهند آورد...،خدا بر دل ها و گوش هاى آنان مهر نهاده و بر چشم هایشان پرده‏اى افکنده شده و عذاب بزرگى در انتظار آنها است." طبق این آیه ظهور پیامبران کاری بیهوده و عبث بوده، حال با این مهری که خدا بر فهم شان زده است، معلوم نیست به چه جرمی باید به جهنم بروند؟

1. آیاجبرئیل فقط در هنگام وحی به پیامبر اکرم (ص) نازل می شد و یا همیشه با پیامبر بود؟ 2. اگر همیشه با پیامبر بود، پس پیامبر ملکی است، به صورت انسان و نقض قرآن است: "انا بشر مثلکم". 3. اگر فقط در هنگام وحی نازل می شد، پس سنت های نبی از جمله ریش داشتن بدون آبخور و سایر سنت ها استحکام نداشته و قابل تجدید نظر است.

بعضی‌ها معتقدند قبل از ظهور اسلام مجموعه‌ای از روابط خانوادگی، اجتماعی؛ مانند: قضاوت، ‌حکومت و ... وجود داشت که با ظهور اسلام همه یا برخی از آنها در اسلام باقی ماندند. اسلام با دخالت در آنها برخی را اصلاح کرده که در کتاب و سنت آمده است و به عنوان مقررات عمل می‌شدند. صاحب این نظریه معتقد است، دخالت اسلام نسبت به چنین موارد و عمل به آن در عصر اولیه برای وضع قانون نبود، بلکه مراد پیامبر اسلام این بود که با اصلاح چنین موارد و عمل به آنها کرامت انسانی و سلوک توحیدی مردم آن عصر محفوظ بماند. بنابراین، آنچه در کتاب و سنت درباره روابط خانوادگی و اجتماعی از قبیل حکومت، قضاوت و ... آمده و مورد تأیید واقع شدند، به منظور ارائه قوانین جاودانه نبوده. آنچه در این میان جاودانه است، فقط اصول ارزشی است که باید منطبق با خواسته‌های مردم هر عصر باشد و با گذر زمان تغییر می‌کند. صاحب این نظریه می‌گوید: «... آنچه درباره روابط خانوادگی، روابط اجتماعی، حکومت، قضاوت، مجازات و معاملات و مانند اینها به صورت امضائات بی‌تصرف یا امضائات همراه با اصلاح و تعدیل در کتاب و سنت وجود دارد، ابداعات کتاب و سنت، به منظور تعیین قوانین جاودانه برای روابط حقوقی خانواده یا روابط حقوقی جامعه و یا مسئله حکومت و مانند اینها نیست... اصول و نتایجی که بیان کردیم ما را به این موضوع اساسی می‌رساند که لازم است در هر عصر قوانین و نهادهای مربوط به روابط حقوقی خانواده و اجتماع، حکومت و شکل آن، قضاوت، حدود، دیات، قصاص و معاملات و مانند اینها که در جامعه مسلمانان مورد عمل و استناد است، با این معیار که درجه سازگاری و ناسازگاری آنها با امکان سلوک توحیدی مردم چه اندازه است، مورد بررسی قرار گیرند».

آیا در هنگام قیامت، برزخیان نیز آن اتفاقات را تجربه می کنند؟ آنها در آن هنگام چه وضعیتی دارند؟

برخی از شبهات در مسئله خاتمیت با نگاه جدید و با تأثیرپذیری و سایه‌افکنی خرد استقرائی با نگاه و پردازش جدید به چشم می‌آیند که با محوریت «تعارض خاتمیت و امامت» و تجزیه آن به شبهاتی که شاخ و برگ متعدد دارند؛ قابل ملاحظه است. شیعیان با اعتقاد به غیر اکتسابی دانستن علم امامان (ع) و حجیت علم آنها برای دیگران، با خاتمیت در حال تعارض هستند. به هرحال "آدمیان دانش خود را یا بی‌واسطه اکتساب و اجتهاد به¬دست می‌آورند یا به واسطه آن، و دانش پیامبران از قسم نخست است. این دانش یا مقرون به «عصمت» است یا نیست، و دانش پیامبران از قسم نخست است. این دانش بی‌واسطه مقرون به عصمت، یا برای دیگران حجت است یا نیست، و دانش پیامبران از قسم نخست است. حال "شیعیان غالی" همه این مراتب سه‌گانه را برای امامان خود قائل اند و غافل اند از این که چنین اعتقادی، گویی با خاتمیت نمی‌سازد"؛ یعنی معتقدند: 1. علم امام اکتسابی نیست. 2. علم امام همراه با عصمت است. 3. علم امام برای همه حجت است.

موجودات چگونه آیات و نشانه های خدواند متعال هستند؟

چرا در حالت نصبی و جزمی، نون فعل مضارع جمع مؤنث مخاطب، حذف نمی‌شود؟

چرا با استقرار پیامبر اسلام(ص) در مدینه و با نیاز آن‌حضرت به انسان‌های مؤمن در جنگ‌ها و ... جعفر ابن ابی‌طالب و سایر مهاجران همان اوائل به مدینه نیامدند، بلکه در سال هفتم هجری به مدینه آمدند؟

با وجود این‌که اکثر ائمه(ع) مجبور بودند سکوت کنند و شرایط قیام نداشتند (از جمله امام حسن که صلح کردند) و سایر ائمه که در زمان عباسیان بودند، آیا اساساً آمدن این همه امام -در حالی‌که نتوانستند کاری انجام دهند- کار عبث نیست؟

فرزند حضرت علی(ع) به نام عبید الله بن علی چرا توسط مختار فرزند ابو عبید کشته شد؟ لطفاً ماجرا را شرح دهید.

آیا کُردها و یا اکراد از جنیان هستند؟ معامله با آنها چگونه است؟

تفسیر و شأن نزول آیه 103 سوره نساء چیست؟

مراد از «صحف الله» چیست؟ چرا فقط پنج پیامبر دارای صحف هستند؟

رسول خدا(ص) در مورد غلبه اسلام بر قسطنطنیه و روم خبری می‌دهد. الآن قسطنطنیه مغلوب شده، و مسلمانان در آن‌جا زندگی می‌کنند و قبلاً برای چند دوره تا به امروز حکومت کرده است. زمان غلبه بر روم کی فرا می‌رسد؟

از امام صادق(ع) روایتی نقل شده است که؛ «خداوند تعالی افرادی که 70 ساله‌اند را دوست دارد. و افرادی که در سن 80 هستند آنها را مورد عذاب قرار نمی‌دهد». من سعی کردم این حدیث را بررسی نمایم ولی نتوانستم موفق بشوم. آیا چنین حدیثی وجود دارد؟ اگر وجود داشته باشد مورد اعتماد است؟ منبع این حدیث چیست، و در چه شرایطی گفته شده است؟ یا این‌که این حدیث جعلی است؟ خواهشم این است که در مورد این مسئله معلوماتی را بدهید.

سند و توضیح روایت «إنما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» چیست؟

مقصود از روایاتی که می‌گویند: قرآن، داراى هفتاد بطن است، چیست؟ و معنای ظاهر و باطن چیست؟ آیا در روایات معنا شده‌اند؟ و امامان از این شیوه استفاده می‌کردند؟

چرا حضرت موسی(ع) قوم بنی اسرائیل را از مصر به فلسطین کوچ داد در حالی که فرعون و سپاهیان او کشته شدند و آنها بازگشتند و طلاهای آنها را برداشتند و حتی با طلاهای زیاد به‌دست آمده گوساله ساختند؟ قرآن نیز این مطلب را تأیید می‌کند، آن‌جا که می‌فرماید: «فارسل معی بنی اسرائیل»، که در سه جای قرآن آمده و چرا حضرت موسی سعی بر هدایت قبطیان مصر نکرد، و فقط به بنی اسرائیل پرداخت در حالی که یک پیامبر هدایت همه مردم می‌بایست برایش مهم باشد؟ آیا این یک عمل نژادگرایانه نیست؟!

آیا در نظریه حرکت جوهری، جوهرهای پنج‌گانه می‌توانند به یکدیگر وابسته باشند؟ به عنوان مثال تعریف می‌شود که نفس، جوهرى است که ذاتاً مجرّد از ماده است و فعلاً وابسته به‏ آن. آیا این وابستگی تغایری با تعریف جوهر مبنی بر «ماهیة اذا وجدت فی الخارج وجدت لا فی موضوع»، ندارد؟

آیا این روایت که «پس از ظهور حضرت تمام امامان با عدل و داد حکومت خواهند کرد» صحیح است؟ پس ایشان چه کسانی هستند؟

علم، قدرت، عدالت و حیات خداوند، چه فرقی با همین صفات در انسان دارد؟

کدام آیه تأییدی است بر وسیله قرار دادن و چگونه آن را توجیه می کند؟ آیاتی را که دلالت بر وسیله قرار دادن در دعا را توجیه و تصدیق می کند؟ بیان فرمایید.

گفته شده که شیطان از جنس آتش است و همین طور گفته شده او در بارگاه خدا بود و به سبب نا فرمانی خدا از بارگاه خدا رانده شد و به بهشت آمد، تا به فریب انسان بکوشد. اگر آتش عنصری مادی است، چگونه چیزی با خواص مادی در بارگاه خدا بود؟ مگر خدا جا و مکان اشغال می کند؟

آیا انسان در بهشت تعقل می کند؟ اگر جواب مثبت است چگونه؟ برای مثال، آیا شرایطی برای انتخاب که نشانه عقل است و نیز اختراع وجود دارد؟ در جهنم چگونه است؟ آیا با عدم وجود عقل، انسان مانند حیوان می شود؟ در این دو وادی، نقش انسان چگونه است؟

می خواستم بدانم احمد در کجای انجیل آمده است؟ چون از یکی از دوستانم که مسیحی است پرسیدم، گفت که اصلا به آمدن حضرت محمد (ص) در انجیل حتی به نام احمد اشاره ای نشده است.

پایه های فکری ناقصی دارم. مطالعات منسجمی نداشته ام. چه بخوانم؟ چه کلاسی بروم؟ ...؟ برای برنامه ریزی تابستان نیاز به مشورت دارم.

این جانب در جایی خوانده ام که شیعیان معتقدند دوازده امام از تمامی رسولان و پیامبران بجز حضرت محمد (ص) برتر هستند. و یک دلیلی که آنها برای اثبات این مطلب می آورند، این است که حضرت عیسی (ع) در پشت سر حضرت امام زمان (عج) نماز خواهد خواند. هر چند در مذهب اهل سنت آمده است که حضرت عیسی (ع) به زمین خواهد آمد، اما نه به عنوان یک رسول یا یک پیامبر، بلکه به عنوان یکی از اعضای امت حضرت محمد (ص)، بنابراین آیا این مطلب صحت ندارد که دوازده امام برتر از همه رسولان و پیامبران بجز حضرت محمد (ص) باشند. همچنین، آیا این باور و اعتقاد در تضاد و تناقض با اعتقاد به قطعیت رسولان و پیغمبران نیست؛ چرا که در این جا (به گفته شیعیان) بعد از خاتم رسولان حضرت محمد (ص) هستند افرادی که از تمامی پیامبران و رسولان بجز حضرت محمد (ص) برترند؟

1. آیا مورمنی ها (فرقه مذهبی مورمن) اهل کتاب هستند؟ 2. فردی که مسیحی متولد شده است، اما بعد به طور واقعی دین مسیحی را قبول نکند و به خداوند متعال معتقد باشد، در آن صورت آیا وی اهل کتاب خواهد بود یا خیر؟

لطفاً نظرتان را در باره حیات برزخی پیامبر گرامی اسلام و علم و اشراف آن حضرت به این دنیا و آگاهی و یا عدم آگاهی آن حضرت بیان فرمایید. توضیح آن که مبلغین وهابیت بر این باورند که آن حضرت پس از مرگ دیگر از این جهان بی خبر است و زیارت و دعای ما هم ارزش و اثری ندارد. مستندات قرآنی آنان آیات 259 بقره و 117 مائده می باشد. لطفا پاسخ، با استناد آیات قرآنی باشد.

لطفاً اهمیت و قدر هر کدام از انگشتر هایی که استفاده می کنیم را بیان فرمایید. از قبیل: عقیق سرخ (جگری)، فیروزه، عقیق رنگارنگ (عقیق سلیمانی سنگ باباقوری) و دیگر سنگ های موجود با رنگ های متفاوت. و این که آنها بیانگر چه چیزی هستند؟ و چه قدرتی را با خود حمل می کنند؟ و آیا این مطلب صحیح است که تعدادی از جن ها به سنگ هایی شبیه موارد فوق تبدیل شده اند؟

این که می گویند اگر انسانی‌ شب جمعه یا روز جمعه فوت کند، برای همیشه از فشار قبر در امان است، سخن صحیحی است؟ و آیا کسی که در روز جمعه متولد شده علامت خوبی است؟