همه

آیا حدیث «من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته...» صحیح است و آیا خدا می‌تواند عاشق شود؟! چرا خداوند به انسان فرمود من بهای تو هستم؟

با سلام بنده مقلّد حضرت آقا هستم. از سال های گذشته کفاره عمد 2 روز روزه بر عهده من باقیمانده با توجه به بیماری و سختی در روزه گرفتن به جهت مصرف زیاد دارو توان ادای 2 بار کفاره ( 120 روز روزه) را ندارم و با توجه به این که درآمدی ندارم و شاغل نیستم و این که کفاره عمد به عهده سرپرست نمی باشد می خواستم بدانم که چون امکان پرداخت کفاره را از به اصطلاح "پول تو جیبی" (که آن هم غیر مستقیم از پدرم است) دارم آیا باید کفاره را از این پول پرداخت کنم ؟ و این که مقدار کفاره برای امسال چند تومان است؟

در نشانه های منی منظور از "با جستن بیرون بیاید" و "بدن سست شود" چیست؟ بیشتر شرح دهید.

سلام لطفا به این مقاله که در سایت ایرانیکا درج شده بود و توسط رهام برکچی زاده نوشته شده است پاسخ بدهید که به نوعی فلسفه اسلامی را ( به قول نویسنده مقاله ) زیر سؤال می برد. متن مقاله: برهان نظم از منظر شهید مطهری: مقدمه: عمومی ترین و ساده ترین طریقت در اثبات وجود خداوند برهانی است که از آن به برهان نظم یا غایت شناختی یاد می کنند. معمول ترین ادله بر وجود خداوند در تمامی ادیان و مذاهب الهی در طول تاریخ همواره برهان نظم بوده است. از این رو چه در تفکر اسلامی و چه در تفکر غربی مناظرات و جدلهای فراوانی حول این برهان شده است. بسیاری بر این اعتقادند که برهان نظم اساسا یک برهان فلسفی نیست بلکه ریشه و پایه ی تجربی دارد. زیرا اساس شکل گیری برهان نظم را روش تمثیل می دانند. از اینرو ادله ی نظم را دارای استحکام کمتری نسبت به سایر براهین خداشناختی می دانند. ویلیام پالی معاون اسقف کارلیسل و فیلسوف برجسته ی قرن هجدهم برهان نظم را در کتاب " الاهیات طبیعی " اینگونه تقریر کرده است: " فرض کنید در حال عبور از صحرایی پای من به سنگی برخورد کند و با این سوال رو برو شوم که چگونه این سنگ در آنجا قرار گرفته است. ممکن است پاسخ دهم که تا آنجا که من می دانم، این سنگ همواره اینجا بوده است. احتمالا اثبات نامعقول بودن این پاسخ چندان آسان نخواهد بود. اما فرض کنید که بر روی زمین ساعتی یافته ام و باید بررسی شود که بودن ساعت در آن مکان چگونه اتفاق افتاده است. بسیار بعید است که پاسخ قبلی به ذهن من خطور کند. یعنی اینکه تا آنجا که می دانم این ساعت همواره اینجا بوده است. اما چرا این جواب نباید آنگونه که برای سنگ مفید بود برای ساعت مفید باشد؟ چرا جواب مذکور آنگونه که در مورد اول قابل قبول بود در مورد دوم پذیرفتنی نیست؟ تنها دلیل آن است که وقتی ساعت را وارسی می کنیم می بینیم اجزای گوناگون آن برای هدفی پرداخته و به یکدیگر مرتبط شده اند. ( چیزی که در مورد سنگ نمی توان کشف نمود. ) مثلا این هدف که اجزای مذکور آنگونه طرح ریزی و به هم پیوند داه شده اند که تولید حرکت کنند و حرکت مذکور چنان تنظیم شده است که زمان را در شبانه روز نشان دهد. یعنی اگر اجزای مختلف به گونه ای متفاوت از آنچه هستند ساخته می شدند، مثلا در اندازه ای متفاوت با آنچه که دارند یا به هر روش یا ترتیب دیگری غیر از وضعیت کنونی تعبیه شده بودند، در این صورت یا اساسا هیچ حرکتی در ساعت به وقوع نمی پیوست و یا هیچ حرکتی که تامین کننده ی کاربرد کنونی آن باشد، واقع نمی شد. " در حقیقت پالی برهان خود را اینگونه مطرح می کند: او می پرسد اگر ساعتی را در بیابان ببینید در مورد آن چه فکری می کنید؟ مسلما هیچوقت فکر شما به این سمت سوق پیدا نمی کند که به طور اتفاقی این ساعت در بیابان و با کمک پدیده های طبیعی ساخته شده است. بلکه تصور می کنید این ساعت با این نظم و هماهنگی بین اعضایش باید صانعی آگاه و مدبر داشته باشد. زیرا عوامل طبیعی دارای خصیصه و ابزار مناسبی برای ایجاد این تدبیر نیستند. مهمترین عاملی که وجود صانع را تایید می کند وجود هدف و غایت به خصوصی ( نمایش زمان ) برای این شئ است که تعیین آن تنها از عهده ی شعوری آگاه بر می آید و امکان شکل گیری تصادفی این ساعت را منتفی می کند. بدین سبب حتی اگر هماهنگی و نظم موجود در شئ تصادفی و وابسته به خصائل ذاتی طبیعت باشد غایتمندی آن تنها می تواند معلول شعوری مدبر باشد. بنابراین هماهنگی ای که غایتمند باشد دلالت بر وجود ناظمی آگاه دارد و این هماهنگی متناسب با نوع و میزان آگاهی و تدبیر ناظم است. در نتیجه نظم گسترده تر حاکی از وجود ناظم آگاه تر است. با توجه به این دانسته ها پیلی به اقامه ی برهانی می پردازد: 1- هر نظمی (هماهنگی غایتمندی ) دال بر وجود ناظمی است و نظم گسترده تر حاکی از وجود ناظم بزرگتر است. 2- با توجه و دقت به ساختار اجزای عالم به این نتیجه می رسیم که نظمی بس عظیم و سترگ در عالم موجوداست. 3- بنابراین وجود عالم حاکی از وجود ناظم بزرگی است. روش تمثیل در تفکر غربی دست مایه ی انتقادات محکم بسیاری از فیلسوفان برجسته ی اروپایی شد و این باعث شد تا از قدرت برهان نظم به مرور زمان بیشتر و بیشتر کاسته شود. بسیاری از فلاسفه از هیوم گرفته تا میل و راسل معتقد بودند که تمثیل مورد استفاده در برهان نظم از لحاظ منطقی، قیاس معتبری نیست و مسلما نمی تواند ضامن یک نتیجه ی یقینی و الزامی باشد. آنها معتقد هستند استفاده از روش تمثیل تنها در شرایطی مقدور است که بتوان از منظر موضوع مورد بحث شباهتی اساسی بین مثال مطرح شده و شئ مورد بررسی پیدا کرد و اگر شباهت اساسی و مبتنی بر موضوع مورد بحث یافت نشود کارآمد نخواهد بود. نظر آنها این است که در برهان نظم این شباهت اساسی میان ساختار عالم و اشیاء مورد بررسی، مانند ساعت مصداق پیدا نمی کند.آنها این عدم شباهت را در نوع تجربه ای می داند که ما از عالم و اشیای مثال زده شده (مثلا ساعت ) داریم. در نگاه این دسته از فلاسفه، تجربه ی ما نسبت به ساعت و دیگر ابزار و مصنوعات انسان ساز پیشینی است اما مسلما ما چنین تجربه ای نسبت به عالم نداریم. مقصود از تجربه ی پیشینی حافظه ی ما درباره ی منشا شئ مورد نظر است. مثلا ما به خوبی می دانیم که ساعت شئی انسان ساز است زیرا واجد این تجربه هستیم که همیشه ساعتها به دست انسان ساخته شده اند و هیچ وقت خلاف این، مشاهده یا گزارش نشده است. بنابراین ذهن ما به روش استقراء و با تکیه بر تجربیات قبلی نتیجه می گیرد که ساعت شئی انسان ساز است و این می تواند ناشی از نظم ذاتی موجود در ساعت نباشد و فقط تجربه ی پیشینیمان ما را به این نتیجه برساند. اما ما هیچ وقت ناظر پیدایش جهان نبوده ایم که چنین تجربه ی پیشینی ای داشته باشیم. در نتیجه دلیلی وجود ندارد که بر مبنای آن نتیجه بگیریم در جهان نوعی نظم ذاتی غایتمند وجود دارد که مصنوع شعور آگاه و مدبر است. از اینرو این عدم مشابهت ضعف بزرگی در برهان نظم به حساب می آید. این دیدگاه خدشه ای به روش استقرائی برهان نظم وارد نمی کند و تنها روش تمثیل را از لحاظ منطقی نامعتبر می شمارد. در نتیجه می توان پذیرفت که احتمال شکل گیری تصادفی عالم بعید است و این هماهنگی و دقت موجود در پدیده ها باید هدفمند باشد. این انتقاد موجب می شود که دیگر دلیلی برای قائل شدن به علت فاعلی برای پدیده های عالم نداشته باشیم و احتمال قائم به ذات بودن پدیده ها را منتفی نشماریم در حالی که فلسفه ی الهی علت غایی را متضمن وجود علت فاعلی قائم به غیر می داند. برای مثال دیوید هیوم، فیلسوف تجربه گرای انگلیسی در کتاب " محاورات درباره ی دین طبیعی " از زبان فیلون شکاک که مظهر دیدگاههای شک گرایانه ی خود هیوم است نظریه ی کلئانتس، شخصیت دیگر داستان را که به برهان نظم معتقد است، چنین نقد می کند: " اگر ما خانه ای ببینیم، کلئانتس! با بزرگترین یقین و اطمینان نتیجه می گیریم که آن خانه معمار یا بنایی داشته، زیرا این دقیقا آن نوع معلولی است که تجربه کرده ایم که از آن نوع علت ناشی و صادر می شود. اما مطمانا تصدیق نخواهیم کرد که جهان چنین شباهتی به یک خانه دارد که ما بتوانیم با همان یقین و اطمینان، یک علت مشابه استنباط کنیم. یا بگوییم شباهت در اینجا تمام و کامل است. این عدم شباهت طوری روشن است که بیشترین ادعایی که می توانی بکنی فقط یک حدس و ظن و فرضی درباره ی یک علت مشابه است. ممکن است ماده، علاوه بر روح، در اصل منشا یا سرچشمه ی نظم در درون خود باشد و تصور اینکه چندین عنصر به واسطه ی یک علت درونی ناشناخته ممکن است به عالی ترین نظم و ترتیب در آید، از تصور اینکه صور و معانی آنها در روح بزرگ جهانی به واسطه ی یک علت درونی ناشناخته ی همانند به نظم و ترتیب درآِید مشکل تر نیست. آیا کسی جدا به من خواهد گفت که یک جهان منظم باید ناشی از فکر و صنعتی انسان وار باشد، زیرا که ما آن را تجربه کرده ایم؟ برای محقق ساختن این استدلال لازم است که درباره ی مبدا جهانها تجربه داشته باشیم و مطمانا این کافی نیست که دیده باشیم که کشتی ها و شهرها ناشی از صنعت و اختراع انسانی است. ...آیا می توانی ادعا کنی که چنین شباهتی را میان ساخت یک خانه و پیدایش یک جهان نشان دهی؟ آیا طبیعت را در چنان وضعی همانند نخستین نظم و ترتیب عناصر دیده ای؟ آیا جهانها زیر چشم تو صورت پذیرفته اند وآیا فرصت و مجال آن را داشته ای که تمام پیشرفت ( فنومن ) را از نخستین ظهور نظم تا کمال نهایی آن مشاهده کنی؟ اگر داشته ای پس تجربه ی خود را ذکر کن و نظریه ی خویش را ارائه ده. ثانیا تو بنا به نظریه ی خودت دلیلی نداری برای اسناد کمال به خدا، یا برای این فرض که او از هر خطا و اشتباه یا بی نظمی در افعال خود منزه و مبرا است... لااقل باید اعتراف کنی که برای ما غیر ممکن است که با افکار و انظار محدود خود بگوییم که آیا این نظام اگر با سایر نظامهای ممکن و حتی واقعی مقایسه شود، شامل اشتباهات و خطاهای بزرگ است یا شایسته ی تحسین و تقدیری شگرف؟ آیا یک روستایی اگر " انئید " ( شعر حماسی ویرژیل ) برای او خوانده شود می تواند اظهار نظر کند که آن شعر مطلقا بی عیب است، یا مقام شایسته ی آن را در میان محصولات هوش انسانی تعیین کند در حالی که وی هیچ محصول دیگری هرگز ندیده است؟ اما اگر این عالم محصول کاملی باشد باز هم نامعلوم و مشکوک است که همه ی خوبی های آن اثر را بتوان به حق به سازنده ی آن نسبت داد. اگر یک کشتی را بررسی کنی، البته اندیشه ی عالی و بلند درباره ی هوشمندی سازنده ی چنین ماشین پیچیده و سودمند و زیبایی پیدا خواهیم کرد، اما وقتی دانستیم که آن مکانیک دان کودنی است که به دیگران تاسی کرده و از صنعتی تقلید نموده که طی ادوار و اعصار متوالی پس از بسی آزمایشها و اشتباهات و تصحیحات و سنجشها و گفتگوها تدریجا اصلاح شده و پیشرفت کرده است، آیا باز نسبت به او همان احساس را خواهیم داشت؟ پیش از اینکه نظام موجود رقم زده شود، ممکن است عوالم بسیار در سراسر ازل سرهم بندی شده باشد و پیشرفت و بهبود، آهسته اما مداوم در طی ادوار و اعصار نامتناهی، صنعت ساخت جهان را پیش برده باشد. در چنین مسائلی چه کسی می تواند تعیین کند که حقیقت چیست و حتی که می تواند حدس بزند که در میان بسی فرضها که ممکن است پیشنهاد یا تصور شود، فرضی که بیشتر احتمال وقوع دارد کدام است؟ ما هیچ معلوماتی برای اظهار نظر درباره ی تکوین جهان ( نظر درباره ی مبادی جهان ) نداریم. تجربه ی ما که خود، هم از جهت قلمرو و هم از حیث دوام و استمرار، این قدر ناقص و محدود است نمی تواند هیچ فرضیه ای درباره ی کل اشیا به ما تلقین کند. اما اگر ما ناگزیر و لزوما باید فرضیه ای برگزینیم، بر حسب چه قاعده ای بایستی انتخاب خود را معیین کنیم؟ آیا قاعده ی دیگری غیر از بیشتر بودن شباهت میان اشیای مورد مقایسه وجود دارد؟ و آیا یک گیاه یا یک حیوان که با رویش و زایش بوجود می آید بیش از یک ماشین مصنوعی که از عقل و تدبیر ناشی می شود، شباهت قوی تری به عالم ندارد؟ استدلال تمثیلی که در آن برهان بکار رفته، به فرض اینکه وجود ناظمی را ثابت کند به هیچ وجه مشعر بر صفات پسندیده ای که به آن ناظم نسبت می دهند نیست. تصور خداوندی نیکوکار و عادل و مهربان از مقایسه ی آثار طبیعی با اعمال انسان نتیجه نمی شود. اگر آن ناظم فرض شود که مانند انسان است، دیگر دلیل نداریم برای این فرض که صفت اخلاقی خاصی وجود دارد که متعلق به خالق طبیعت است. وقتی کسی محصول ( یعنی طبیعت )

آیا جایز است یک هدیه ای که شوهرم به من داده، به کسی دیگر بدون اجازه شوهرم هدیه کنم؟ چون از آن لحظه که به من داد مال من شده است.

در آیه 8 سوره نمل منظور از کسی که در آتش است و کسی که اطراف آتش است چیست؟

منظور از «ذمه» در حدیث زیر را برای من توضیح دهید؟ قال رسول الله (ص): «من أعان باطلا لیدحض بباطله حقا فقد برئت منه ذمة الله و ذمة رسوله».

در بحث قانون علیت می گویند که هر امر حادث و ممکنی نیاز به علت دارد. باید علت تامه اش حاصل شود تا آن شیء (اعم از جسم یا فعل) واقع شود و تحقق یابد، زیرا الشیئ مالم یجب لم یوجد. یعنی معلول از علت خود تخلف نمی کند. با این حساب، اختیار و اراده انسان چگونه با این قانون جور در می آید؟ زیرا مفروض بر این است (چنان چه وجدان هم می کنیم) که انسان می تواند فعل را انجام دهد یا ترک کند. و این اراده و تصمیم انسان هم یک امر امکانی و حادث است و در نتیجه نیاز به یک علت تامه دارد. اگر بگوئیم یکی از اجزاء (یا شرایط یا معدات) علت تامه اش همان اختیار انسان است باز اختیار انسان هم امری حادث و امکانی است و نیاز به علتی دارد که با وجود آن علت، آن اختیار و اراده تخلف نکند و همیشه همان صادر شود. با این حساب آیا این باعث ضعف یا تخصیص قانون علیت نیست.

معنای اطاعت از ولی فقیه چیست؟

محدوه اختیارات ولی فقیه در حکومت و جامعه کدام است؟

آیا ولایت فقیه از امور تقلیدی است یا تحقیقی؟ اگر از امور تقلیدی است جزء کدام قسم از احکام تقلیدی است؟ مثلاً جزء عبادات است. جزء معاملات است؟

وجوهات شرعیه (خمس ـ زکات ـ رد مظالم و ...) بایستی به ولی فقیه داده شود یا به مرجع تقلید؟

مبنای مشروعیت ولی فقیه، مقبولیت عامه است یا خیر؟

حکم حکومتی چیست و عدم تبعیت از حکم حکومتی ولی فقیه چه حکمی دارد. دامنه تبعیت از حکم حکومتی شامل چه افرادی می شود آیا مراجع و فقها را هم شامل می شود؟

پیروان سایر ادیان که در جامعه اسلامی زندگی می کند موظف به اطاعت از ولی فقیه هستند یا خیر؟

چرا شیعیان به هنگام ذکر نام امام زمان (عج) دستان خود را بر روی سر خود گذاشته و از جای بلند می شوند؟ آیا حدیثی در این زمینه وارد شده است؟

در تفسیر تسنیم، ج 1 ص 137 چنین آمده: «لزوم عرض سنت بر قرآن در مقام اثبات حجیت سنت است. از این رو همه اوصاف یاد شده قرآن از قبیل صیانت از تحریف، حجیت ظاهر و ...، ناظر به مقام اثبات قرآن کریم است و اختصاصى به مقام ثبوت آن ندارد». فرق بین مقام اثبات قرآن کریم و مقامِ ثبوت آن چیست؟ و به طور کلّی آیا ما دست‏رسی به مقام ثبوت آن داریم؟ یا هر سخن و اندیشه‏ای که داشته باشیم تحت مقام اثبات آن واقع می‏شود؟

من با توجه به اصرار خوانواده و قصد خودم برای جلوگیری از گناه قصد ازدواج دارم. ولی با توجه به موردای زیادی که دیدم به هیچ دختری اطمینان ندارم . موردهایی که طرف نمازش ترک نمی شد. چون خودم معتقد و غیرتی هستم مطمئن هستم اگر بعد از ازدواج کوچک ترین مورد از رابطه قبل همسرم را بفهمم نمی توانم ببخشم. لطفا منو راهنمایی کنید. واقعا به مشکل برخوردم.

سلام و عرض ادب و احترام سؤال من راجع اجازه ازدواج پدر برای دختر به عنوان ولی دختره.در احکام ما هست دختری که پدرش یا پدر بزرگش یا جد پدریش زنده باشه تا وقتی که ازاله بکارت نشده باشه تحت قیومت پدر یا پدر بزرگ و جد پدریشه. حتی اگر سنش بالای سن قانونی (18 سال) باشه. آیا این حکم به دلیل اینکه بحث عقلانیت دختر سن بالا رو زیر سؤال می‌بره نمی‌تونه جزو احکام ثانویه قرار بگیره و تبصره داشته باشه؟ یه مثال می‌زنم. فرض کنید دختر خانم و آقا پسری همدیگرو دوست دارن و شدیداً دوست دارن با هم باشن. پدر دختر خانم این اجازه رو نمی‌ده برای ازدواج. و فرض کنید سن اینها سنی باشه که اوج لذت جنسیه. (البته قوانینش رو هم می‌دونم که اگر پدر به طور غیر منطقی اجازه نده، دختر می‌تونه به حاکم شرع رجوع کنه و حاکم شرع حکم ازدواج رو صادر کنه ولی خوب اینها تبعات داره از جمله درگیری بین پدر و دختر) حالا چرا دختر با این شرایط نمی‌تونه خودش صاحب اجازه باشه برای ازدواج؟ عذر خواهی می‌کنم. امیدوارم تونسته باشم منظورم رو رسونده باشم. با تشکر

با عرض سلام وتحیت به محضر حضرتعالی با توجه به مطلب زیر لطفا به سوالات بنده حقیر پاسخ دهید : بنده مقلد مقام معظم رهبری هستم ، ایشان بنابر احتیاط واجب ، رجوع به مرجع مساوی را جایز نمی دانند ، همچنین اطلاع دارم که حضرت آیت الله سیستانی ، صریحا فتوا داده اند که رجوع به مرجع مساوی جایز است ، با توجه به اینکه مقام معظم رهبری احتیاط واجب دارند و آیت الله سیستانی فتوای صریح داده اند ، پس بنده می توانم که در این مسئله به آیت الله سیستانی مراجعه کنم ، حال سوالات بنده به شرح زیر می باشد : 1- وقتی بنده در این مسئله به نظر آقای سیستانی مراجعه کردم ، آیا باید در مباحث فقهی مورد نظرم از خود ایشان حتما تقلید کنم یا اینکه طبق نظر ایشان که گفته اند رجوع به مرجع مساوی جایز است ، می توانم به مراجع مساوی دیگر ، مثلا آیت الله صافی گلپایگانی یا آیت الله مکارم شیرازی مراجعه کنم ؟ 2- اگر بنده طبق موارد گفته شده فوق ، خواستم در مباحث مربوط به روزه از آیت الله خامنه ای تقلید نکرده بلکه رجوع به مرجع دیگر کنم ، آن مرجع جدید ، در کل مباحث فقهی مرجع من خواهد شد ؟ ( یعنی دیگر مقام معظم رهبری مرجع من نخواهد بود ) ، یا اینکه فقط در مباحث روزه از ایشان تقلید می کنم و در سایر مباحث از مقام معظم رهبری ؟ ( در واقع می خواهم بدانم که مسئله رجوع به مرجع مساوی ، فقط مربوط به یک یا چند مسئله است یا اینکه همان عدول از یک مرجع به طور کامل به مرجع دیگر می باشد ) ؟ 3- اگر در یک مسئله از مقام معظم رهبری به مرجع مساوی دیگر رجوع کردم ، آیا بعد از مدتی می توانم دوباره از رهبری تقلید کنم یا اینکه دیگر برای همیشه باید از مرجع جدید در آن مسئله تقلید نمایم ؟ 4- آیا در کل ، در خصوص مسئله رجوع به مرجع مساوی ، فقط در یک مسئله می توان به مرجع جدید رجوع کرد یا اینکه در یک مبحث کلی ( مثلا کل مبحث روزه ، یا کل مبحث نماز )هم می توان رجوع و تقلید کرد ؟ 5- در سوال پایانی از شما تقاضا دارم که نظر تمامی مراجع اعلام شده توسط جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را در خصوص رجوع به مرجع مساوی بیان کنید. با تشکر فراوان، و من الله التوفیق

حکم جدا کردن روح از بدن چیست؟

پوشیدن شلوارلی که بدن نما می باشد (چسبان) چه حکمی دارد؟

مرجع قبلی من آیت آلله بهجت بوده که بعد از فوت ایشان به آقای سیستانی رجوع کردم و بقا بر میت کردم و اکنون نیز مرجعم آقای بهجت است.می خواستم بپرسم من که باید خمسم را به دفتر آقای سیستانی بدهم، احکام خمس را باید از کدامیک تقلید کنم؟

آیا تاریخ طبری قابل اطمینان است؟ مثلا در مورد این مطلب که در تاریخ طبری آمده است که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در جنگ عمر علیه ایران شرکت کرده اند. و اگر این مطلب درست است؛ چرا امام علی (ع) این اجازه را به فرزندانش داد؟ گناه مردم ایران چه بود که کشته شدند؟

آیا در تفسیر کشف الاسرار خواجه عبد الله انصاری، مطلبی در مورد تحریف قرآن نوشته شده است؟

مفهوم آیات 8، 9 و 10 سوره نجم چیست؟

آیا مجتهد شدن در ابواب فقه حکومتی، در جهت رفع نیازهای نرم افزاری حکومت شیعی کاملا از مسیر مجتهد شدن در ابواب فقه فردی می گذرد؟ مثلا «فقه مدیریت» را کسی باید تحصیل و تولید کند که در نماز و روزه نیز مجتهد است؟ یا این که مجهز شدن به ابزارهای عقلی و قلبی اجتهاد (مثل دانش اصول و علم الحدیث و تسلط بر قرآن و ...) فرد را از اجتهاد در ابواب رساله های عملیه، بی نیاز می کند؟ و حضور او در حوزه فقه فردی، صرفاً به منظور تمرین و کسب مهارت در استفاده از قواعدی است که در اجتهاد ابواب حکومتی به کار گرفته می شوند؟

گربه ای داخل پاساژ رفت و آمد دارد و داخل مغازه من کثافت کاری می کند با توجه به اینکه گرفتن گربه و یا جلوگیری از آن تقریبا ناممکن هست کشتن آن جائز است؟

اگر کار فرما شرایط خاصی را برای ادامه کار تعیین کرده باشد در صورتیکه میداند تحقق آن شرایط غیر ممکن است و باید از برخی شروط چشم پوشی کنم تا بتوانم کارم را ادامه دهم، تکلیف چیست؟

در خارج از کشور مقیم هستم و اخیراً گزارش هایی در مورد خون خوک در فیلتر سیگار و سیگار برگ گسترش پیدا کردند. آیا حکمی در این مورد صادرشده است؟

بنده سال ها قبل با ماشین تصادف کردم و فرار کردم، البته خسارت زیادی وارد نشده بود، اما به هر حال به مال مردم خسارت زده ام. حالا که نه میزان خسارت وارده و نه شخص خسارت دیده را نمی شناسم و نمی دانم چکار باید کنم و دینم را چگونه ادا کنم؟

آیا خواهر زن با داماد محرم است؟ و دیدن جاهایی از او که باید حجاب آنها را رعایت کند، توسط داماد چگونه است؟ و آیا راهی وجود دارد که در صورت محرم نبودن محرم شوند؟

خانم پوشیه دار وارد مغازه ای شد و پولی خواست. صاحب مغازه به او گفت اگر صورت خود را باز کنی 5000 دینار عراقی (25/4 دلار) به تو می دهم! آیا بعد از آن که او صورتش را نشان داد، بر صاحب مغازه واجب است که پول را بپردازد؟

آیا برای نزدیکی با همسر جا یا مکان خاصی توصیه شده است؟ آیا نزدیکی در حمام حرام است؟

در سریال ملکوت آمده بود که فردی اگر در جایی که چند نفر می خواهند کار خیری را انجام دهند پیشقدم شده و خود به تنهایی بجای آنها اقدام کند گناه کرده است چرا که مانع از ثواب بردن دیگران از کار خیر شده است. اگر این صحت داشته باشد پس تکلیف آیه السابقون السابقون اولئک المقربون چه می شود؟

در قرآن آمده که اگر انسان‏ها فکر کنند می‏بینند که ما آسمان‏ها و زمین را از روی حقّ و تا اجلی مسمّی خلق کرده‏ایم: «ما خَلَقَ اللّهُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما إِلاّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّی» (8 روم). آیا این مطلب که روزی نظام این عالم و گردش زمین و کرات برچیده خواهد شد دلیل عقلی یا علمی هم دارد؟

اگر بعد از وضو گرفتن دوش بگیرم، آیا وضوی من باطل خواهد شد؟

اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید.

آیا قبر "عبدالله بن جعفر" در مدینه است یا در دمشق؟

آیا وجود یک فقیه در رأس حکومت (ولی فقیه) از استبداد دینی جلوگیری می کند یا منجر به استبداد می شود؟ چگونه بودن این امر را توضیح دهید.

دختر خانمی در دوران مجردی، با پسری دوست می شود و بعد از مدتی اغفال شده و با او هم بستر می شود و از حالت باکره گی خارج می شود. پسر هم او را رها کرده و حاضر به ازدواج با او نمی شود. دختر هم پشیمان شده و توبه می کند. بعد از چند ماه برای دختر خواستگار می آید؛ تکلیف این دختر چیست؟ الف) به خواستگارها بگوید که باکره نیست و قبلاً با پسری ارتباط داشته (که در این صورت به احتمال قوی هیچ پسری او را به همسری برنمی گزیند و آبرویش هم می رود)؟ ب) به خواستگارها بگوید که باکره نیست، ولی علتش را دروغ بگوید؛مثلاً بگوید به خاطر ورزش این گونه شده و یا در دوران نوجوانی صدمه دیده که در این صورت دروغ گفته است؟ ج) به خواستگارها نگوید و خود را باکره نشان دهد که در این صورت دروغ گفته و چون باکره گی شرط عقد بوده، خلاف نموده و احتمالاً عقد باطل است. در ضمن، ممکن است در شب زفاف، حقیقت آشکار شود. با توجه به این شرایط، تکلیف دختر چیست؟ در صورت امکان علاوه بر حکم فقهی، از لحاظ روان شناسی و مشاوره هم راهنمایی نمایید.

اگر کار فرما شرایط خاصی را برای ادامه کار تعیین کرده باشد در صورتیکه میداند تحقق آن شرایط غیر ممکن است و باید از برخی شروط چشم پوشی کنم تا بتوانم کارم را ادامه دهم، تکلیف چیست؟

در خارج از کشور مقیم هستم و اخیراً گزارش هایی در مورد خون خوک در فیلتر سیگار و سیگار برگ گسترش پیدا کردند. آیا حکمی در این مورد صادرشده است؟

بنده سال ها قبل با ماشین تصادف کردم و فرار کردم، البته خسارت زیادی وارد نشده بود، اما به هر حال به مال مردم خسارت زده ام. حالا که نه میزان خسارت وارده و نه شخص خسارت دیده را نمی شناسم و نمی دانم چکار باید کنم و دینم را چگونه ادا کنم؟

آیا خواهر زن با داماد محرم است؟ و دیدن جاهایی از او که باید حجاب آنها را رعایت کند، توسط داماد چگونه است؟ و آیا راهی وجود دارد که در صورت محرم نبودن محرم شوند؟

خانم پوشیه دار وارد مغازه ای شد و پولی خواست. صاحب مغازه به او گفت اگر صورت خود را باز کنی 5000 دینار عراقی (25/4 دلار) به تو می دهم! آیا بعد از آن که او صورتش را نشان داد، بر صاحب مغازه واجب است که پول را بپردازد؟

اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید.

آیا قبر "عبدالله بن جعفر" در مدینه است یا در دمشق؟

آیا وجود یک فقیه در رأس حکومت (ولی فقیه) از استبداد دینی جلوگیری می کند یا منجر به استبداد می شود؟ چگونه بودن این امر را توضیح دهید.

دختر خانمی در دوران مجردی، با پسری دوست می شود و بعد از مدتی اغفال شده و با او هم بستر می شود و از حالت باکره گی خارج می شود. پسر هم او را رها کرده و حاضر به ازدواج با او نمی شود. دختر هم پشیمان شده و توبه می کند. بعد از چند ماه برای دختر خواستگار می آید؛ تکلیف این دختر چیست؟ الف) به خواستگارها بگوید که باکره نیست و قبلاً با پسری ارتباط داشته (که در این صورت به احتمال قوی هیچ پسری او را به همسری برنمی گزیند و آبرویش هم می رود)؟ ب) به خواستگارها بگوید که باکره نیست، ولی علتش را دروغ بگوید؛مثلاً بگوید به خاطر ورزش این گونه شده و یا در دوران نوجوانی صدمه دیده که در این صورت دروغ گفته است؟ ج) به خواستگارها نگوید و خود را باکره نشان دهد که در این صورت دروغ گفته و چون باکره گی شرط عقد بوده، خلاف نموده و احتمالاً عقد باطل است. در ضمن، ممکن است در شب زفاف، حقیقت آشکار شود. با توجه به این شرایط، تکلیف دختر چیست؟ در صورت امکان علاوه بر حکم فقهی، از لحاظ روان شناسی و مشاوره هم راهنمایی نمایید.