همه

درباره این حدیث پیامبر(ص): «دفن البنات من المکرمات» توضیحاتی دهید؟

ارزش و جایگاه کتاب «دعائم الاسلام» در بین شیعیان چگونه است؟

بهترین ذکر از دیدگاه ائمه برای صرف غذای حلال چیست؟

منبع دقیق این روضه که مداحان در مجالس می‌خوانند کجا است؛ ماجرای کوچه بنی‌هاشم و حضرت زهرا(س) و این‌که عمر نوشته‌ای درباره فدک را می‌گیرد و پاره می‌کند و سیلی به صورت حضرت فاطمه(س) می‌زنند و....

بهترین چیزی که انسان می‌تواند از ائمه اطهار(ع) بخواهد، چیست؟

ذکر «تهلیل» به چه ذکری می‌گویند؟ ثواب و برکات آن چیست؟ و معنای خود تهلیل چیست؟

داستان حضرت عیسی(ع) را مختصر شرح دهید.

اهمیت و ویژگی‌های تفسیر عصر صحابه چیست؟

تفسیر «ویل للمطففین» چیست؛ و آثار و پیامدهای کم‌فروشی در چه چیزهایی است؟

قرآن می‌فرماید: «خداوند فقط از پرهیزکاران می‌پذیرد». اگر این‌گونه است، کسی که تازه شروع به جهاد با نفس کرده باشد و تا رسیدن به تقوا مدت زمانی طول می‌کشد. در این فاصله حکم اعمال خیر چگونه است؟ آیا مقبول درگاه حق تعالی واقع می‌شود یا خیر؟

در دعای ابوحمزه ثمالی تعبیر «قریب المسافه» در مورد چه کسی است؟

آیا احادیثی که عمر دنیا را هفت هزار سال می‌دانند درست هستند؟ مقصود از آنان چیست؟

فعل «ازداد» در قرآن از چه بابی است و به چه معنا است؟ آیا از باب «افتعال» است؟ مثلاً آمده: «ثمّ ازْدادُوا کفراً»، «لِیَزْدادُوا إثماً»، «ما تَغیضُ الأرحامُ و ما تَزْداد»، «نزدادُ کَیْلَ بعیر».

آیا از معنای برخی روایات این شبهه به ذهن نمی‌رسد که در فضائل امام علی(ع) اغراق شده است؟ مثلاً در روایتی داریم ضربه شمشیر امیرالمؤمنین(ع) در جنگ خندق افضل از عبادت جن و انس است! اگر این روایت صحیح باشد، مستلزم این است که ضربه امام علی(ع) از اعمال و عبادات خود پیامبر اسلام(ص) هم افضل باشد!

با سلام؛ مداومت تسبیح تربت در دست داشتن چه آثاری دارد؟

حکم تراشیدن از ته شارب چیست و آیا امام صادق(ع) این کار را انجام می‌‌‌داد؟

در روایتی داریم؛ خدا به پیامبرش فرمود: «به عزّتم سوگند که توبه فلان شخص را تا وقتی شیرینی گناه در دل او باشد نمی‌بخشم». منظور از شیرینی گناه چیست؟ چگونه از بین می‌رود؟ و چگونه مطلع شویم که آن شیرینی از دل ما بیرون رفته است؟

در حدیث سلمان فارسى آمده است؛ رسول خدا(ص) فرموده است: «هر کس آیة الکرسى را با زعفران بر کف دست راست خود بنویسد و آن‌را با زبان بلیسد و هفت نوبت چنین کند هرگز چیزى را فراموش ننماید و فرشتگان برای او آمرزش می‌خواهند». لطفاً درباره این حدیث کمی توضیح دهید و چگونه می‌شود با زعفران بر روی دست نوشت؟

این حدیث را که در کنز العمال آمده، توضیح دهید: عن علی(ع) فی قوله تعالى: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا» الآیة. قال: «هم الرهبان الذین حبسوا أنفسهم فی السواری». ابن المنذر و ابن أبی حاتم.

معنای «آب آتش افروز» در عرفان چیست؟

آیا درست است که می‌گویند زن و شوهر بعد از نزدیکی از دستمال مشترک استفاده نکنند؛ چون باعث جدایی می‌‌شود؟

عده‌ای می‌گویند عصبانیت، ناراحتی و خوشحال شدن، انفعالات عاطفی و... دلیلش ترشح گلبول‌ها و چیزهایی در مغز است. حال سوال پیش می‌آید که نقش روح در این میان چیست؟ اصلاً شاید روحی در میان نباشد.

با توجه به تعریف علم حضوری: «قد یعلم الإنسان بشیء علماً مباشراً من دون توسط شیء بینه وبین المعلوم، الذی یکون حاکیاً له» علم انسان به حالاتش مانند: تشنگی و گرسنگی و شادی و غم و... مگر به واسطه حواسش صورت نمی‌گیرد، و مگر این حواس واسطه ادراک نیستند، حال به نظر می‌رسد این با تعریف علم حضوری در تناقض است.

عدالت از دیدگاه ارسطو و فلاسفه مسلمان چیست؟ بین آنها چه تفاوت وجود دارد؟

نصف قرآن کدام آیه است؟ و ثواب خواندن چه سوره‌‌ای معادل نصف قرآن است؟

با توجه به این‌که خدا دعای فرعون طغیانگر را بدون واسطه اجابت می‌کند (زیاد شدن آب نیل با تضرع فرعون به درگاه الهی) در حالی‌که فرعون با چندین‌بار توسل به حضرت موسی(ع) در هنگام غرق شدن اجابت نشد (که خداوند می‌فرماید اگر یک‌بار از من درخواست می‌کرد اجابتش می‌کردم) و با این‌که خداوند از چهارده معصوم به خلق مهربان‌تر است چگونه درخواست کردن با واسطه از خدا بهتر از درخواست کردن بدون واسطه است و نتیجه بهتری دارد؟

آیا حدیثی از پیامبر(ص) به این مضمون نقل شده است که هر جا کشتار جمعی بود آن‌جا را ترک کنید؟

آیا شعر معروف «بنی آدم اعضای یک پیکرند» از حدیث گرفته شده است؟

کتاب لهوف سید بن طاووس را معرفی کنید و آیا کتاب معتبری است؟

تابعین به چه کسانی گفته می‌شود؟ ارزش و ویژگی‌های تفسیر عصر تابعین چیست؟

در آیه «فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ»، نقش کلمه «أفّ» چیست؟ لطفاً کامل توضیح دهید.

این جملۀ ابن سینا که «خداوند زردآلو را زردآلو نمی‌‌کند بلکه آن‌را ایجاد می‌‌کند»، در کدام اثر او آمده و مقصود از آن چیست؟ لطفاً شماره صفحه و اطلاعات طبع را هم مرقوم نمایید.

در بسیاری از آیات و روایات به این موضوع اشاره شده است که خداوند در زندگی انسان‌ها دخالتی نمی‌کند. به طور مثال افراد مشرک را از بین نمی‌برد و این وظیفه‌ی خود انسان‌ها است. جنایت‌کاری بسیار جنایت‌ها انجام می‌دهد و سرانجام به دست انسان‌ها مجازات می‌شود. خداوند او را به طور علنی آتش نمی‌زند یا ناگهان او را به خاکستر تبدیل نمی‌کند، ولی در روایتی داریم زمانی که حضرت موسی(ع) برای فراگیری علوم دینی به نزد حضرت خضر رفتند و حضرت موسی نمی‌توانستند دلایل کارهای حضرت خضر را بفهمند؛ به همین دلیل مدام از ایشان دلیل کارش را می‌پرسید. در مرحله‌ای از امتحان ایشان آمده که حضرت خضر به بچه‌ای هجوم می‌برد و آن کودک را می‌کشد بعد که حضرت موسی دلیلش را می‌پرسد می‌گوید آن پسر بچه شخص نا اهلی بوده و داشته پدر و مادر مؤمن خود را از راه به در می‌کرده برای همین خدا به من فرمان داد تا او را بکشم. به نظر شما آن مادر و پدر بچه نباید امتحان خود را پس می‌دادند؟ این‌که صراحتاً آن بچه را کشتند دخالت در زندگی انسان‌ها نیست؟ اگر بگویید هر دو مورد آیات و احادیث درست هستند، آیا این دوگانگی به وجود نمی‌آورد؟ با تشکر.در بسیاری از آیات و روایات به این موضوع اشاره شده است که خداوند در زندگی انسان‌ها دخالتی نمی‌کند. به طور مثال افراد مشرک را از بین نمی‌برد و این وظیفه‌ی خود انسان‌ها است. جنایت‌کاری بسیار جنایت‌ها انجام می‌دهد و سرانجام به دست انسان‌ها مجازات می‌شود. خداوند او را به طور علنی آتش نمی‌زند یا ناگهان او را به خاکستر تبدیل نمی‌کند، ولی در روایتی داریم زمانی که حضرت موسی(ع) برای فراگیری علوم دینی به نزد حضرت خضر رفتند و حضرت موسی نمی‌توانستند دلایل کارهای حضرت خضر را بفهمند؛ به همین دلیل مدام از ایشان دلیل کارش را می‌پرسید. در مرحله‌ای از امتحان ایشان آمده که حضرت خضر به بچه‌ای هجوم می‌برد و آن کودک را می‌کشد بعد که حضرت موسی دلیلش را می‌پرسد می‌گوید آن پسر بچه شخص نا اهلی بوده و داشته پدر و مادر مؤمن خود را از راه به در می‌کرده برای همین خدا به من فرمان داد تا او را بکشم. به نظر شما آن مادر و پدر بچه نباید امتحان خود را پس می‌دادند؟ این‌که صراحتاً آن بچه را کشتند دخالت در زندگی انسان‌ها نیست؟ اگر بگویید هر دو مورد آیات و احادیث درست هستند، آیا این دوگانگی به وجود نمی‌آورد؟ با تشکر.

سلام و احترام. دو اشکال در مسئله استقراء وجود دارد: اول این‌که عقل برای استقراء دلیل می‌خواهد، در حالی‌که حکم کلی که از نمونه‌های جزئی صادر می‌شود را خود عقل استنباط می‌کند. دوم این‌که حیوانات هنگامی که شرطی می‌شوند به نوعی روش استقرائی به کار می‌برند مبنی بر این‌که آینده نیز مانند گذشته است؛ لذا بین این دو مطلب یکی را باید رد کنیم: این‌که حیوانات دارای عقل هستند. و دیگر این‌که صدور حکم کلی از جزئی کار عقل نیست!

مقصود از خریدن ضلالت به هدایت در آیه «اولئک الذین اشتروا الضلاله بالهدی...» چیست؟ اگر روایتی در تفسیر این آیه وجود دارد در پاسخ خود بیاورید.

مقصود از «خُزّان العلم» در زیارت جامعه کبیره چیست؟

با توجه به تحلیل صرفی «انّا» و «انّنا» که هر دو: «انّ» به انضمام «نا» می‌باشد، لطفاً فرق کاربردی این دو را بیان فرمایید. متشکرم

آیا در بهشت نیز احکام فقهی وجود دارد؟

ذات در انسان از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ قبل از دمیده شدن روح، در جنین، یا بعد از تولد؟ و ذات چه اندازه در رفتار و کردار انسان تأثیر گذار است؟

مفهوم اصلی واژه تناسخ را در اسلام توضیح دهید.

ما اعتقاد داریم که امام زمان زنده هستند و بر اعمال ما نظارت دارند، لطفاً این امر (زنده بودن) را برای من ثابت کنید.

چگونه می‌توان از احوال اموات خود در عالم برزخ آگاه شد؟

لطفاً ارکان و اصول دین را صحیح و کامل برایم بفرستید.

آیا متوسل شدن به ائمه اطهار(ع) برای رفع حاجت و مانند آن به نوعی به اصطلاح عامیانه «پارتی بازی» محسوب نمی‌شود؟ و اصولاً چرا باید به آنها متوسل شد؟

صاحب کتاب نهج البلاغه – کتاب معتبر شیعه – روایت می‌کند که علی از پذیرفتن خلافت کناره‌گیری کرد و گفت: «دعونی و التمسوا غیری»، «مرا رها کنید و کسی دیگر غیر از من را بجویید»! (نهج البلاغة ( ص 136) و نگا: (ص 366 – 367) و (ص 322)).آیا این بر باطل بودن مذهب شیعه دلالت نمی‌کند؟ شما می‌گویید که علی از سوی خدا به خلافت و امامت منصوب گردیده است پس اگر چنین است چگونه از پذیرفتن آن اباء می‌ورزد؟!

آیا صحت دارد که مردم قم به جهنم نمی‌روند؟ اگر بله، پس هر چه گناه کنند عیبی ندارد؟

آیا این حدیث که: همه امامان در وضعیت و درجه مشابه و مساوی با پیامبر اسلام (ص) قرار دارند؛ (الکافی، ج 1، ص 270)؛ صحیح است؟

معنویت در اسلام و مسیحیت چه تفاوت‌های بنیادینی دارد؟

در مسئله شیون و اندوه، روایات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) معتبر است یا نظر علماى شیعه؟ خداوند متعال می‌فرماید: «و مژده بده به بردباران آن کسانی که هنگامی که بلایی به آنان می‌رسد، می‌گویند ما از آن خداییم و به وی باز می‌گردیم آنان (همان بردباران با ایمانی هستند که) الطاف رحمت و احسان و مغفرت خدایشان شامل حال آنان می‌گردد و مسلماً ایشان از راه‌یافتگان هستند». و می‌فرماید: «و آنان که در برابر فقر و بیماری [و زیان و ضررها] و به هنگام نبرد شکیبایند». در نهج البلاغه آمده است: «علی بعد از وفات پیامبر(ص) خطاب به پیامبر فرمود: اگر از بی قراری و بی تابی نهی نمی‌کردی و به بردباری فرمان نمی‌دادی، چنان برایت اشک می‌ریختیم که اشک چشمانمان تمام می‌شد». همچنین در نهج البلاغه آمده است که علی(ع) فرمود: «هر کس به هنگام مصیبت و بلایی دستش را بر رانش بزند و تأسف بخورد، عمل او نابود گردیده است». و امام حسین(ع) در کربلا چنان که صاحب منتهی الآمال نقل کرده به خواهرش زینب فرمود: «خواهرم تو را به خدا سوگند می‌دهم که وقتی من کشته شدم گریبانت را پاره مکن، و چهره‌ات را با ناخن‌هایت خونین مکن، و به خاطر شهادت من فریاد واویلا سر مده». ابو جعفر قمی نقل می‌کند که امیر المؤمنین به یارانش فرمود: «لَا تَلْبَسُوا السَّوَادَ فَإِنَّهُ لِبَاسُ فِرْعَوْنَ»؛ لباس سیاه نپوشید؛ زیرا لباس سایه لباس فرعون است. و در تفسیر الصافی آمده است که پیامبر با زنان بیعت کرد مبنی بر این‌که [به هنگام مصیبت] سیاه نپوشند و گریبانشان را پاره نکنند و فریاد واویلا سر ندهند. و در فروع کافی آمده است که پیامبر(ص) فاطمه را وصیت نمود و به او فرمود: «وقتی من مردم چهره‌ات را خونین مکن، موهایت را ژولیده و آویزان مکن، و فریاد واویلا سر مده، و زن نوحه سرایی را برای نوحه سرایی برای من مقرر مکن». و شیخ شیعه محمد بن حسین بن بابویه قمی که نزد آنها ملقب به صدوق است می‌گوید: از جمله گفتارهای پیامبر(ص) که پیش از او کسی آن‌را نفرموده این است: «نوحه سرای از اعمال جاهلیت است». همچنین علمای شیعه مجلسی و نوری و بروجردی از پیامبر خدا حدیثی را نقل کرده‌اند که فرموده است: «دو صدا نفرین شده هستند که خداوند آنها را دوست ندارد: شیون و فریاد به هنگام مصیبت، و صدای آهنگ و ترانه؛ یعنی نوحه سرایی و موسیقی». بعد از همه این روایت‌ها سؤال این‌جاست که چرا شیعه با حقیقتی که در این روایات ذکر شده است مخالفت می‌ورزد؟ و ما چه کسی را تصدیق کنیم، آیا سخن پیامبر و اهل بیت را باور کنیم، یا علمای امروز شیعه را؟

کلینی در کتابش (کافی، ج 1، ص 239) می‌گوید: «شماری از اصحاب ما از احمد بن محمد، از عبدالله بن حجال، از احمد بن عمر حلبی، از ابی بصیر روایت می‌کنند که گفت: پیش امام صادق(ع) آمدم و به او گفتم: فدایت شوم! می‌خواهم از تو مسئله‌ای بپرسم. آیا کسی این‌جا هست که صدایم را بشنود؟ می‌گوید: آن‌گاه ابو عبدالله پرده‌ای را بین دو خانه کنار زد و نگاهی کرد و گفت: هر چه می‌خواهی بپرس، می‌گوید: گفتم فدایت شوم ... آن‌گاه او لحظه‌ای سکوت کرد و سپس گفت: مصحف فاطمه پیش ماست، مردم چه می‌دانند مصحف فاطمه چیست! می‌گوید: گفتم مصحف فاطمه چیست؟ گفت: مصحفی است سه برابر قرآنی که در دست شماست، به خدا حتی یک حرف قرآن که در دست شماست، هم در آن نیست، می‌گوید: گفتم: به خدا علم کامل این است، فرمود: این هم علم است، ولی علم کامل نیست».آیا پیامبر (ص) و اصحاب او قرآن فاطمه را می‌دانستند و از آن خبر داشتند؟! اگر پیامبر آن‌را نمی‌دانست و از آن خبر نداشت؟ چگونه اهل بیت از آن با خبر بودند؟! در حالی که او پیامبر بود، و اگر آن‌را می‌دانست و از آن خبر داشت چرا آن‌را از امت پنهان کرد؟! و حال آن‌که خداوند متعال می‌فرماید: «ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر چنین نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای».