همه

این‌که می‌گویند «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست»، آیا منبع روایی و دینی دارد؟ در روایت است «اضحکوا علی الدنیا فانها یضحک علیکم»؛ (بخندید به دنیا و الا او به شما می‌خندد). با توجه به آموزه‌های دینی ما که مؤمن باید خنده‌ و لبخندش در صورتش باشد، و حزن و غمش در دلش، و مؤمن باید با ابتسام و مبتسم باشد، لطفاً این روایت را برای ما ریشه‌یابی کنید. چون الان در دنیا یک تخصص، بلکه یک فوق تخصص در درمان بیماری‌های روحی و افسردگی و بیماری‌های نفسانی به وسیلهی لبخند و به وسیله ادخال سرور داریم. ما در حال تحقیق هستیم و به جاهای زیبایی رسیدیم و این فناوری علمی و تحقیقی با تحقیقات ناقصی که انجام داده‌ایم ریشه در آموزه‌‌های نورانی قرآن و اهل‌بیت(ع) دارد. لطفا ما را در این امر یاری فرمایید.

در آیهی «... فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحاً وَ جُنُوداً لَّمْ تَرَوْهَا...»، منظور جنودی که دیده نشده‌اند چیست؟

امام باقر(ع) می‌فرمایند که محبّت قلبى برادرت را نسبت به خودت، از محبّتى که در قلبت نسبت به او دارى، بشناس. اما در زندگی گاهی احساس می‌شود که چنین نیست و دوست‌داشتن برادر یک طرفه است و طرف مقابل هیچ علاقه‌‌ای ندارد! راه تشخیص محبت قلبی طرف مقابل در صورتی که هیچ چیز در رفتار وی مشخص نباشد چیست؟!

چرا ابلیس گاهی به پیامبران نصیحت‌های اخلاقی می‌داد؟ و آیا اعتمادی به حرف او وجود دارد؟

ارتباط بین دنیا و آخرت چگونه است؟

با توجه به این‌که در جریان فتح مکه، عفو عمومی صادر نمودند؛ چرا ایشان دستور به کشتن چند نفر را صادر کردند؟

با توجه به این‌که در جریان فتح مکه، عفو عمومی صادر نمودند؛ چرا ایشان دستور به کشتن چند نفر را صادر کردند؟

سلام؛ در سوره‌ی واقعه که مردم را به سه گروه تقسیم می‌کند، میفرماید: «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ». منظور از آخرین چه کسانی هستند؟ و چرا با توجه به این‌که اقوام گذشته به راه راست نبودند بیشتر از مسلمانان ذکر شدند؟

سلام؛ در سوره‌ی واقعه که مردم را به سه گروه تقسیم می‌کند، میفرماید: «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ». منظور از آخرین چه کسانی هستند؟ و چرا با توجه به این‌که اقوام گذشته به راه راست نبودند بیشتر از مسلمانان ذکر شدند؟

با سلام؛ منظور از نفی خواطر به وسیله‌ی معرفت نفس چیست؟ و طریقه‌ی عملی این کار چیست؟

با سلام؛ منظور از نفی خواطر به وسیله‌ی معرفت نفس چیست؟ و طریقه‌ی عملی این کار چیست؟

جمله «نور علی نور» یعنی چه و مصادیق آن‌را بیان نمایید؟

جمله «نور علی نور» یعنی چه و مصادیق آن‌را بیان نمایید؟

در ذیل آیه‌ی 87 سوره‌ی مائده، روایاتی ذکر شده است که می‌فرماید امام علی(ع) قسم خورد امور حلالی را ترک کند. آیا این عمل امیرالمومنین(ع) منافات با عصمت ایشان ندارد؟

سلام؛ چه جوابی میشود به افرادی داد که به آیهی 4 سوره‌ی محمد و آیهی 12 سوره‌ی انفال استناد می‌کنند و می‌گویند با یک الله اکبر می‌شود به راحتی گردن زد و فیلم گردن‌زنی داعشی‌ها را نشان می‌دهند و می‌گویند بر اساس قرآن بوده و مسلمانان با همین کارها نیاکان ما را کشتند؟!

در مورد ناودان عباس بن عبدالمطلب توضیح دهید.

در آیهی شریفهی «وَ عِنْدَهُ مَفاتِـحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاّ هُوَ....»، نقش «حبه»، «رطب« و «یابس» چیست؟ اگر عطف بگیریم با معنای تسقط سازگار نیست. آیا می‌توان آن‌را مجرور علی الجوار دانست؟

آیا آیه‌ی 78 سوره‌ی نحل در مورد علم و دانش انسان در بدو تولد، نظریه‌ی تذکر افلاطون را به اثبات نمی‌رساند؟

آیا نظرخواهی پیامبر(ص) از اهل کتاب - طبق آیه 94 سوره یونس و برخی از دیگر آیات قرآن - مربوط به افراد خاصی از اهل کتاب، مانند عبدالله بن سلام بود؟

کسی که همسایه‌ی مسجد است چه وظیفه‌ای دارد؟ و خانه‌ی افراد تا چه فاصله‌ای همسایه‌ی مسجد شمرده می‌شود؟

آیا در روایات، آیه‌ی «کمثل حبّةٍ أنبتت سبع سنابل فى کل سنبلة مائة حبّةٍ»، به امام حسین(ع) و فرزندان ایشان تا امام زمان(عج) تعبیر شده است؟ و آیا امام علی(ع) در مورد این آیه فرمود که این آیه مرتبط با زمان ظهور است: «مهدى(عج) براى نمایندگان خود پیغام می‌‌فرستد که عدالت را بین مردم پیاده کنید. پس از آن شر و گرفتاری‌ها از بین می‌رود و به جاى آن برکت و خیر جایگزین خواهد شد، و دست‌آورد کاشتن یک مُدّ، هفت‌صد مُدّ خواهد بود»؟

امام علی(ع) فرمود: «سوگند به خدایی که دانه را شکافت و آفریدگان را آفرید، آنان [ایرانیان] برای بازگرداندن شما به دین اسلام، با شما به نبرد برمی‌خیزند، چنان‌که شما برای اسلام آوردن در میانشان شمشیر کشیدید». آیا این حدیث سند معتبر دارد؟

رابطه‌ی نامشروع از طریق تلفن و چت با زن شوهردار چه حکمی دارد؟ آیا توبه‌ از آن قبول می‌شود؟ آیا حق الناس بر گردن فرد قرار می‌گیرد؟

سطیح کاهن چه کسی بود و چه پیش‌بینی‌هایی در مورد ظهور پیامبر اسلام(ص) و امام زمان(عج) کرده بود؟

در آیه‌ی 46 سوره‌ی آل عمران از کلمه‌ی «کهل» استفاده شد و گفته شده است که حضرت عیسی(ع) در دوران کهولت با مردم سخن می‌‌گفت. می‌دانیم که عیسی(ع) تا دوران جوانی در میان قومشان به تبلیغ و رسالت می‌‌پرداختند؛پس چرا قرآن از کهولت و پیری حضرتشان سخن به میان آورده است؟

برهان افتراض چیست؟ لطفا با ذکر یک مثال نحوه‌ استدلال از طریق این برهان را بیان کنید.

خدای متعال در قرآن خطاب به جمع‌کنندگان ثروت می‌فرماید: «آنان که طلا و نقره‌ها(دارایی) را انباشته می‌کنند و در راه خدا به فقرا نمی‌دهند در روز قیامت عذابی دردناک برایشان آماده کرده‌ایم». من معتقدم هر فردی که دارایی و ثروتی بیش از حد معمول دارد، مشمول این آیه خواهد بود. برخی اما می‌گویند این‌گونه نیست؛ یعنی داشتن ثروت زیاد مغایرتی با آخرت‌جویی ندارد، و این آیه مرتبط با تمام ثروت‌مندان نیست. لطفا توضیح دهید.

نقد پوپر به فلسفه‌ی ارسطویی - افلاطونی چیست؟

در زبان عربی وقتی آیه‌ی «قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَکَ مِنْ بَعْدِکَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ» را می‌خواهیم ترجمه کنیم، با توجه به واژه‌ی اسم جمع «قوم» و ضمیر «هم»، آیا سامری همه‌ی قوم موسی(ع) را گمراه کرد؟

آیا این عبارت، حدیثی از پیامبر(ص) است، یا سخنی از شبلی؟ «من سأل عن التوحید فهو جاهل، و من أجاب عنه فهو مشرک، و من عرف التوحید فهو ملحد، و من لم یعرفه فهو کافر»؛ هر کس از توحید بپرسد جاهل است و هر کس درباره توحید پاسخ دهد مشرک است و هر کس [توحید را] بشناسد ملحد است و هر کس [آن‌را] نشناسد کافر است. برخی از بزرگان مانند علامه طباطبائی و شیخ جواد کربلایی این جملات را حدیث پنداشته‌اند. آیا این حدیث با رویکرد امیر المؤمنین(ع) ناهمخوان نیست که حتی در بحبوحه جنگ به پرسش‌های مرتبط با توحید پاسخ می‌دهد؟!

با سلام؛ چند موضوع ذهن مرا درگیر کرده، لطفا پاسخ دهید: 1. اگر پدر و مادرم هیچ‌وقت تصمیم نمی‌گرفتند که بچه‌دار شوند تکلیف من چه می‌شد؟ هیچ‌وقت به وجود نمی‌آمدم؟ یا در یک خانواده دیگر متولد می‌شدم؟ 2. متأسفانه من خیلی آدم‌ها را قضاوت می‌کنم؛ در مورد خوب یا بد بودنشان، یا بهشتی و جهنمی بودنشان. چه کار کنم که این‌گونه قضاوت نکنم؟ 3. موضوع دیگر«شکر خدا است». مثلا الآن برای درمان کرونا تمام دانشمندان - حتی آنانی که معتقد به وجود خدا نیستند - تلاش می‌کنند تا واکسنی تولید کنند، اما اگر به نتیجه رسیدند همه‌ می‌گویند خدایا شکرت! این کشف به خدا چه ربطی دارد که مردم از او تشکر می‌کنند؟!

با عرض سلام؛ در آیه ی 152سوره‌ی بقره مسئله ذکر خدا مطرح شده است. متنی که داخل گیومه در ادامه ذکر می‌شود قسمتی از تفسیر المیزان در مورد آیه مذکور است. سؤالی این است که آن علم دیگری که در اینجا از آن صحبت شده کدام نوع از علم برای آدمی است؟ و رابطه‌ی این علم با یاد خدا چگونه است؟ به عبارت دیگر، این علم که در اینجا از آن بحث شده ما را چگونه به یاد و ذکر خدا متوجه میکند؟ «آیه مورد بحث امر به (یادآورى) متعلق به (یاء) متکلم شده، فرموده: مرا یاد بیاور، اگر یادآورى خدا را، عبارت بدانیم، از حضور خدا در نفس، ناگزیر باید قائل به تجوز شویم، (و بگوئیم: مثلا منظور یاد نعمت‌‌ها و یا عذاب‌هاى خدا است)، و اما اگر تعبیر نامبرده را تعبیرى حقیقى بدانیم، آن وقت آیه شریفه دلالت می‌کند بر اینکه آدمى غیر از آن علمى که معهود همه ما است، و آن‌را می‌شناسیم، که عبارت است از حضور معلوم در ذهن عالم، یک نسخه دیگرى از علم دارد؛ چون اگر مراد همان علم معمولى باشد، سر به تحدید خدا در می‌آورد؛ چون این قبیل علم عبارت است از تحدید و توصیف عالم معلوم خود را، و ساحت خداى سبحان منزه از آن است که کسى او را تحدید و توصیف کند».

ماه نور نیست بلکه کره‌اى است خاکى از جنس زمین و تنها نور خورشید را منعکس می‌کند. آیا ماه نور هفت آسمان است؟ کل منظومه‌ى شمسى ما ذره ناچیزى در کهکشان راه ‌شیری است و کهکشان ما یکى از صدها میلیارد کهکشان موجود در کیهان، و خورشید ما ستاره‌اى متوسط از میلیاردها ستاره‌ى کهکشان راه شیرى است! بنابر این، ماه حتى در منظومه‌ی شمسى نیز شیء نورانى به حساب نمی‌‌آید، چه رسد به این‌که نورى باشد براى کل هستى؟!

پدر اجنه کیست و آیا جان اولین مخلوق از جن است یا شومان؟

این روایت امام علی(ع) که فرمود: «إنّ میّتنا لم یمت و غائبنا لم یغب و إنّ قتلانا لم یقتلوا»؛ به چه معنا است؟

یعقوب بن اسحاق که بود و آیا وی توسط امام عسکری(ع) هدایت شد؟

تلازم تکوینی و جعلی به چه معنا است و مثال‌های برای آن ذکر نمایید؟ آیا در سخنان اهل‌بیت(ع) مثال‌هایی از این دلالت وجود دارد؟

آیا در آموزه‌های دینی در مورد شفاعت شهدا روایتی وارد شده است؟ و آیا وقتی می‌توان به امامان متوسل شد می‌توان به شهدا که مقامشان پایین‌تر از امامان است، متوسل شد؟

طبق کدام آیه و روایت می‌توان وجود «چشم برزخی» را اثبات نمود؟

وجود انشائی به چه معنا است؟ مثال‌هایی ساده از معنادهی این مفهوم ارائه کنید؟

اگر منتهای همه معرفت‌ها علم حضوری باشد، و علم حضوری یعنی دریافتِ با جان و شهودِ دل، شهود نسبت به هر فرد سنجیده میشود و همانطور که میدانیم شهود افراد مختلف با هم متفاوت است و هر فرد شهود مختص به خود و منحصر به فرد خود را دارد؛ مثلا هر کس یک نوع غم را سِیر میکند و هر کس یک احساس به آسمان دارد و از همه و همه مهمتر هر کس یک نوع خدا را در دل مییابد. این می‌شود پذیرش نسبی‌گرایی. چطور این مسئله را باید رد کرد؟

آیا این گزارش صحیح است که روزی پیامبر(ص) حیوانی را قربانی کرد و همه‌ی آن‌را به دیگران بخشید، به غیر از یک جزء آن. یکی از همسران ایشان گفت: همه‌ قسمت‌‌های این حیوان رفت به جز این بخش. آن‌حضرت(ص) فرمود: بلکه همه‌ی آن باقی است، به جز این بخش که رفتنی است؟!

با توجه به روایت امام باقر(ع) که فرمود: «قَضَى أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فِی رَجُلٍ شَهِدَ عَلَیْهِ رَجُلَانِ بِأَنَّهُ سَرَقَ فَقُطِعَتْ یَدُهُ حَتَّى إِذَا کَانَ بَعْدَ ذَلِکَ جَاءَ الشَّاهِدَانِ بِرَجُلٍ آخَرَ فَقَالا هَذَا السَّارِقُ وَ لَیْسَ الَّذِی قُطِعَتْ یَدُهُ وَ إِنَّمَا شَبَّهْنَا ذَلِکَ بِهَذَا فَقَضَى علَیْهِمَا أَنَّ غُرْمَهُمَا نِصْفُ الدِّیَةِ وَ لَمْ یُجِزْ شَهَادَتَهُمَا عَلَى الْآخَرِ». امام علی(ع) مسئول قطع دست آن دزد نیست؟

در احادیث وارد شده است: «النّاس رجلان مؤمن و جاهل»؛(مردم دو گونه‌‌اند مؤمن و جاهل). منظور از این روایت چیست؟

آیا طبق مبنای علامه طباطبائی که معتقد بود، با توجه به آیه‌ی اوّل سوره‌ی اعلی: «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى»؛(نام پروردگار بلند مرتبه‌ی خود را منزه بدار)، ما که به ذات مقدس راهی نداریم تا بتوانیم بشناسیم و یا مورد خطاب قرار دهیم و تنزیه و تسبیح نماییم، - بلکه ما با اسم و نشانه‌‌های خداوند طرف هستیم-، آیا می‌توان مخاطب قرار دادن پروردگار و تنزیه او را به علت عدم شناخت ذات، رد کنیم و بگوییم که ما تنها باید اسم را تنزیه یا طرف خطاب قرار دهیم؟

آیات 1 و 2 سوره‌ی شمس می‌گوید که ماه خورشید را دنبال می‌کند. منظور از این دنبال نمودن چیست؟

با توجه به آیات و روایاتی که می‌گویند در بهشت غم و اندوه وجود ندارد، آیا می‌توان روایاتی را پذیرفت که ناظر به آن هستند که افرادی که نماز عصر و دیگر نمازها را در اول وقتش نمی‌خوانند، در بهشت تنها و به دور از افراد خانواده خود هستند؟!

خطاب غیری به چه معنا است. مثال‌‌هایی ساده از معنای دهی این مفهوم بیان کنید. و آیا در سخنان اهل‌‌بیت(ع) مثال‌‌هایی از این دلالت وجود دارد؟

سلام؛ آیا این سخن: «عنکبوت از صبورترین موجودات و مگس از حریص‌ترین موجودات است. حال در عالم طبیعت بنگر که چگونه حریص‌ترین آنها طعمه‌ی صبورترین می‌شود»، از امام علی(ع) است؟

نمک‌گیر شدن و حرمت نان و نمک به چه معنا است؟