1- از ميان رفتن بدي ها

قرآن : «و در دو طرف روز (اوّل و آخر آن) و نخستين ساعات شب نماز بر پا دار، زيرا خوبيها ، بديها را از ميان مى برد. اين پندى براى پندگيرندگان است.»
1 ـ ابو عثمان: با سلمان زير درختى بوديم كه شاخه خشكى را از آن گرفته وتكان داد، تا اينكه برگهايش ريخت و گفت: آيا نمى پرسى چرا اينگونه مى كنم؟ گفتم: چراكردى؟ گفت: پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله برايم اينگونه كرد و سپس فرمود: همانا مسلمان هر گاه وضويى نيكو گرفت و نمازهاى پنجگانه را خواند، گناهانش مى ريزد همانگونه كه اين برگها ريخت. سپس گفت: «و در دو طرف روز (اوّل و آخر آن) و نخستين ساعات شب نماز بر پا دار، زيرا خوبيها ، بديها را از ميان مى برد. اين پندى براى پندگيرندگان است».
2 ـ ابن مسعود: مردى از زنى بوسه اى ربوده بود . پس نزد پيامبر آمد و به او خبر داد. سپس خداوند اين آيه را فرو فرستاد: «و در دو طرف روز (اوّل و آخر آن) و نخستين ساعات شب نماز بر پا دار ؛ زيرا خوبيها ، بديها را از ميان مى برد». پس آن مرد گفت: اى پيامبر خدا، آيا اين مخصوص من است؟ فرمود: براى همه امّتم، تمام آنان.
3 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نمازها، پوشاننده آنچه در ميان آن هاست، مى باشند ؛ چون خداوند جلّ جلاله گفته است: «همانا خوبيها، بديها را از ميان مى برند»[1].
4 ـ ابو ايّوب انصارى: پيامبر همواره مى گفت: هر نماز، خطاهاى پيش از خود را مى زدايد.
5 ـ ابوذر: عرض كردم: اى پيامبر خدا، توبه مردى كه دروغ عمدى بگويد چيست؟ فرمود: استغفار و نمازهاى پنجگانه، كه آن را مى شويد.
6 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : هر كس وضو بگيرد آنگونه كه فرمان داده شده و نماز بخواند آنگونه كه فرمان يافته، هر چه پيشتر كرده، آمرزيده مى شود.
7 ـ نمازهاى پنجگانه ونمازجمعه تا جمعه، پوشاننده آنچه درميان آن هاست، مى باشند تا آنگاه كه گناهان بزرگ را در بر نگيرد.
8 ـ همانا مسلمان نماز مى گزارد در حالى كه خطاهايش بر سرش نهاده شده است . پس هرگاه سجده مى كند فرو مى ريزد و از نماز فارغ مى شود ، در حالى كه خطاهايش ريخته است.
9 ـ هيچگاه دو فرشته نگهبان، نماز انسان را با نماز ديگرش به سوى خدا نمى برند ، جز اينكه خداى تبارك و تعالى (به آن دو فرشته) مى گويد: شما را گواه مى گيرم كه ميان آن دو نماز را بر بنده ام آمرزيدم.
10 ـ همانا گناهان بنده مسلمان در حال نمازِ خالصانه فرو مى ريزد ، همانگونه كه اين برگ از اين درخت فرو مى ريزد.
11 ـ هر گاه يكى از شما وضويى نيكو بگيرد و فقط براى نماز به مسجد بيايد، هيچ گامى بر نمى دارد ، جز اينكه خداوند در برابر آن ، او را يك درجه بالا مى برد و خطايى را از او مى زدايد.
12 ـ وقت هيچ نمازى در نمى رسد ، جز اينكه فرشته اى در پيشگاه خداوند فرياد بر مى آورد: اى مردم، برخيزيد و به سوى آتشهايى كه بر پشت خود افروخته، برويد و با نمازهايتان آن ها را خاموش سازيد.
13 ـ در وقت هر نماز، مناديى بر مى خيزد و مى گويد: اى پسران آدم، برخيزيد و آنچه را بر خود افروخته ايد، خاموش كنيد . پس بر مى خيزند و طهارت مى سازند و خطاهاى پيش رويشان فرو مى ريزد و نماز مى خوانند و آنچه در ميان آن دو بوده آمرزيده مى شود . سپس در اين ميان آتش مى افروزند (گناه مى كنند) پس هنگام نمازِ نخستين، فرياد بر مى آورد: اى فرزندان آدم، برخيزيد و آنچه بر خود افروخته ايد، خاموش كنيد . پس بر مى خيزند، طهارت مى سازند و نماز مى خوانند و آنچه در ميان آن دو بوده ، آمرزيده مى شود و هنگام نماز عصر، همينگونه است و نيز هنگام نماز مغرب و نماز عشاء. پس در حالى كه آمرزيده شده اند، به خواب مى روند.
14 ـ مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز صبح مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، پس هنگامى كه نماز ظهر مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، پس هنگامى كه نماز عصر مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى سوزيد و مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز مغرب مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز عشاء مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى خوابيد و بر شما چيزى نوشته نمى شود تا اينكه بيدار شويد.
15 ـ در بيان پاداش نماز ـ : هنگامى كه به نماز مى ايستى و رو به قبله مى كنى و (سوره) حمد را و هر سوره اى كه مى توانى مى خوانى، سپس خم مى شوى وركوع وسجود را تمام به جا مى آورى و تشهد و سلام مى گويى ، همه گناهانت از نمازى كه آوردى تا نماز پس از آن ، آمرزيده مى شود . اين است آنچه در نمازت به دست مى آورى.
16 ـ قطب راوندى: پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله مردى را ديد كه مى گويد: خدايا ، مرا بيامرز و نمى بينم كه بيامرزى. پس حضرت به او فرمود: چرا بدگمانى؟ گفت: چون من در دوران جاهليت و اسلام گناه كرده ام. حضرت فرمود: اما گناهانى كه در جاهليت كرده اى، ايمان آن ها را زدود و آنچه در اسلام انجام داده اى، نماز تا نماز ، كفاره ميان آن دوست.
17 ـ امام علىّ عليه السّلام : هر كس نماز را با آگاهى از حقيقتش به جا بياورد آمرزيده مى شود.
18 ـ گناهى كه مهلت يابم پس از آن دو ركعت نماز بخوانم، مرا انديشناك نمى كند.

2 – پاكى جان

19 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : مثال نماز در ميان شما ، مثال جوى آبى است كه بر خانه يكى از شما روز و شب روان باشد و او پنج بار خود را در آن بشويد. پس (همانگونه كه) هيچ چركى با پنج بار شستن باقى نمى ماند ، گناهان نيز با پنج بار نماز خواندن ، باقى نمى مانند.
20 ـ امام باقر عليه السّلام : پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله فرمود: اگر بر در خانه يكى از شما، جويى باشد و هر روز پنج بار خود را در آن بشويد، در تن وى چركى باقى مى ماند؟ گفتيم[2]: نه . فرمود: پس همانا مثال نماز، مثال همان جوى روان است كه هرگاه نماز مى گزارد ، آنچه گناه ميان آن دو (نماز) است پاك مى كند.
21 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نمازهاى پنجگانه كفّاره ميان آنان است . اگر مردى ميان منزل و محل كارش، پنج جوى آب براى شست و شوى خويش داشته باشد و هر گاه به محل كارش برود و در آن كار كند و عرق بريزد به اين جويها مى رود و خود را پاكيزه مى سازد ، آيا از چرك و كثيفى وى چيزى مى ماند ؟ نمازهاى پنجگاه نيز چنين است ، هر گاه خطايى از او سرزند يا آنچه خدا خواهد بشود ، نماز بگزارد و دعا كند و آمرزش بطلبد ، هر چه در اوست آمرزيده گردد .
22 ـ امام علىّ عليه السّلام : نماز ، صابون خطاهاست.
23 ـ در گفتارى كه در آن يارانش را به نماز سفارش مى كرد ـ فرمود: و همانا نماز ، گناهان را چون برگ فرو مى ريزد و آن ها را مى گشايد، آن گونه كه بند از كسى بگشايند و پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله ، آن را به چشمه آب گرم كه بر در خانه مرد روان باشد، تشبيه كرد كه شبانه روز، پنج بار خود را در آن بشويد ، ديگر چركى بر تن وى نخواهد ماند.
24 ـ ابوحمزه ثمالى: از يكى از دو (امام باقر يا امام صادق) شنيدم كه مى فرمايد: حضرت علىّ7 به مردم رو كرد و گفت: اميدوار كننده ترين آيه در كتاب خدا كدام است؟ برخى گفتند: «بى گمان خداوند شرك ورزيدن به خود را نمى بخشد وپائين تر از آن را براى هر كه بخواهد مى بخشد».
فرمود: نيكوست ولى آن نيست. برخى گفتند: «اى بندگان من ـ كه بر خويشتن زياده روى روا داشته ايد ـ از رحمت خدا نوميد مشويد».
فرمود: نيكوست ولى آن نيست. برخى گفتند: «آنان كه چون كار زشتى كنند ، يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مى آورند و براى گناهانشان آمرزش مى خواهند».
فرمود: نيكوست ولى آن نيست. پس مردم، از سخن باز ايستادند و حضرت فرمود: اى مردم مسلمان، شما را چه مى شود؟ گفتند: نه،به خدا سوگند، چيزى نمى دانيم.
فرمود: شنيدم پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله مى گويد: اميدوار كننده ترين آيه در كتاب خدا اين است: «در دو طرف روز و نخستين ساعات شب نماز برپا دار» و همه آيه را قرائت كرد و گفت: اى علىّ، سوگند به كسى كه مرا به حقّ، نويد بخش و بيم دهنده برانگيخت؛ همانا يكى از شما به وضو بر مى خيزد، پس گناهانش از اندامش فرو مى ريزد و هنگامى كه با برون و درون به خدا رو كند، از نمازش باز نمى گردد ، جز آنكه از گناهانش چيزى بر او نمانده است ؛ آنگونه كه مادرش او را زاده بود . پس اگر به گناهى ميان دو نماز گرفتار آمد برايش چنين است تا اينكه هر پنج نماز را شمرد و سپس گفت: اى علىّ، جايگاه نمازهاى پنجگانه براى امتم چون جويى است كه بر در خانه يكى از شما روان باشد، پس چه گمان مى بريد اگر در تن وى چركى باشد و خود را در آن جوى پنج بار در روز بشويد، آيا در تنش چركى مى ماند؟ به خدا سوگند، نمازهاى پنجگانه براى امتم نيز همينگونه است.

3- راندن شيطان

25 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نماز ، چهره شيطان را سياه مى كند.
26 ـ امام علىّ عليه السّلام : نماز، پناهگاهى در برابر حمله هاى شيطان است.
27 ـ نماز ، پناهگاه رحمان و وسيله راندن شيطان است.
28 ـ امام صادق عليه السّلام : فرشته مرگ، شيطان را از مواظبت كننده بر نماز، دور مى كند و در آن حال سخت (جان كندن) گواهى بر يكتايى خداوند و رسالت محمّد صلّى الله عليه و آله را به او تلقين مى كند.

4- بازداشتن از كار زشت و ناپسند

قرآن :
«آنچه از كتاب به تو وحى شده است، بخوان و نماز برپادار كه همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى دارد و بى گمان ياد خدا بزرگتر است و خداوند مى داند چه مى كنيد.»
29 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : هر كس نمازش او را از كار زشت و ناپسند باز ندارد، جز دورى از خدا نيفزايد.
30 ـ كسى كه از نماز فرمان نبرد، نمازى ندارد و فرمان بردن از نماز، خوددارى از كار زشت و ناپسند است.
31 ـ عمران بن حصين: درباره گفته خدا: «همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى دارد» از پيامبر صلّى الله عليه و آله پرسيده شد. فرمود: هر كس، نمازش او را از كار زشت و ناپسند باز ندارد، نمازى ندارد.
32 ـ انس: جوانى از انصار همراه پيامبر نماز مى گزارد و كارهاى زشت هم مى كرد . اين مطلب را به پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله گفتند. فرمود: روزى، نمازش او را باز مى دارد[3].
33 ـ ابو هريره: مردى نزد پيامبر آمد وگفت: همانا فلانى در شب نماز مى خواند وصبح، دزدى مى كند. فرمود: آنچه مى گويد (نمازش) بزودى او را باز مى دارد.
34 ـ امام صادق عليه السّلام : هر كس دوست دارد بداند آيا نمازش پذيرفته شده است يا نه، پس بنگرد آيا نمازش، او را از كار زشت و ناپسند بازداشته است، يا نه. پس به هر اندازه كه او را بازداشته، از او پذيرفته شده است.
35 ـ نماز ، بازدارنده اى الهى است؛ زيرا نمازگزار را تا آنگاه كه در نماز است از گناهان باز مى دارد. خداى جلّ جلاله مى فرمايد: «همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى دارد».
36 ـ بدان كه نماز بازدارنده اى براى خدا در زمين است، پس هر كس دوست دارد بداند چه اندازه از نمازش سود برده ، پس بنگرد، اگر نمازش او را از كارهاى زشت و ناپسند باز داشته، به همان اندازه كه او را بازداشته، از نمازش بهره برده.

5- پايدارى

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد، از شكيبايى ونماز يارى جوييد؛ كه خدا با شكيبايان است.»
37 ـ حذيفه: هرگاه به پيامبر صلّى الله عليه و آله غم و اندوهى مى رسيد، نماز مى خواند[4].
38 ـ يوسف بن عبدالله بن سلام: پيامبر صلّى الله عليه و آله هرگاه به خانواده اش سختى مى رسيد، آنان را به نماز فرمان مى داد و سپس اين آيه را قرائت مى كرد: «و خانواده ات را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش».
39 ـ امام صادق عليه السّلام : علىّ عليه السّلام هرگاه از چيزى انديشناك مى گرديد، به نماز پناه مى برد و سپس اين آيه را تلاوت مى كرد: «و از شكيبايى و نماز يارى جوييد».
40 ـ چه چيز مانع مى شود هرگاه بر يكى از شما اندوهى از اندوههاى دنيا رسيد ، وضو بگيرد ، سپس به مسجد برود و دو ركعت نماز
ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : sasandalilioskoui
/س