آيا جشن ولادت گرفتن براي پيامبر | و ائمه ^ بدعت است؟

آيا جشن ولادت گرفتن براي پيامبر | و ائمه ^ بدعت است؟
اولاً: بدعت در لغت به معناي ايجاد و انجام کار نو و بي سابقه مي باشد. مفهوم اصطلاحي بدعت نيز آن است که انسان چيزي را که جزو شريعت نيست به آن نسبت دهد و خلاصه داخل کردن چيزي که جزء دين نيست در دين را بدعت گويند. بدعت از گناهان کبيره و نوعي تصرف در دين است که به کاستي و يا فزوني در دين انجاميده و مسئله اي را بدون داشتن ضابطه مقبول، وارد دين مي کند.
ثانياً: اظهار شادماني و سرور در سالروز تولد پيامبر اکرم | يکي از امور مسلم بين مسلمين است و به فرض اينکه از نظر ديني هم مدرکي نداشته باشد بدعت محسوب نمي شود؛ چون اصل کلي محبت به پيامبر | و اهل بيت ^ و نزديکان او از امور مسلم اسلامي است که خداوند به آن امر نموده است آنجا که مي فرمايد:
﴿قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾ (۱)
«بگو: من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نمي‌کنم جز دوست‌داشتن نزديکانم(اهل بيتم‌)»
همچنين پيامبر اکرم | فرمود:
“لايؤمن احدکم حتي اکون احب اليه من ماله و اهله و الناس اجمعين” (۲)
هيچکدام ايمان نخواهيد آورد مگر آنکه من محبوبتر باشم نزد او از مال و خانواده اش و تمام مردم.
حال شکر گزاري و بزرگداشت تولد آن بزرگواران چه منافاتي با دينداري خواهد داشت جز آنکه محبت و مودت آنان را در دلها مي افزايد و موجب تقويت مکتب آنان مي شود.
به عبارت روشن تر گاهي مطلبي به صورت کلي جزو دين است ولي مصداق آن در شرائط مختلف متفاوت مي شود. يکي از اين مسائل کلي، احترام به پيامبر | و اهل بيت او ^ و دوست داشتن و اظهار محبت به آنان است که هر زماني به شکلي مي توان آن را ابراز کرد. در سالروز تولد پيامبر | جشن گرفتن يکي از راه‌هاي اظهار احترام و محبت به آن حضرت است؛ لذا کاري خارج از دين نيست که به پاي دين گذاشته شده باشد.