خديجه(س) دختر خويلد بن اسد بن عبدالعزّي بن قصي بن كلاب از تيره بنياسد قريش بود که در جد سوم خود با پيامبر(ص) مشترک بود. ولادت او را 15 سال قبل از عام الفيل دانستهاند. حكيم بن حزام در اين خصوص چنين گويد: «من سيزده سال پيش از حادثة فيل متولد شدم و خديجه دو سال پيش از من متولد شده بود.»[1] از طاهره و ام هند به عنوان کنيه حضرت ياد کردهاند.
حضرت خديجه(س) قبل از ازدواج با پيامبر(ص) دوبار ازدواج كرده بود. ابتدا با عُتيَّق بن عائذ ازدواج كرد و براي او دختري به نام جارية به دنيا آورد.[2] و پس از وفات عُتيَّق، با ابوهالة بن زرارة بن نَبّاش از بني تميم ازدواج كرد و صاحب دو پسر به نامهاي هند و عبدالله شد و به خاطر هند، كنيه امّ هند گرفت. هند همان كسي است كه براي امام حسن(ع) شمايل رسول خدا(ص) را توصيف كرد و بسيار مورد علاقة رسول خدا(ص) بود و در جنگ جمل در ركاب حضرت علي(ع) به شهادت رسيد.[3] برخي نيز بر اين باورند كه ايشان قبل از حضرت رسول ـ صلّي الله عليه و آله ـ ازدواج نكرده بود و فرزندان قبلي منتسب به ايشان را مربوط به خواهر حضرت خديجه ميدانند.[4]خديجه در دهم ماه رمضان سال دهم بعثت در سن 65 سالگي رحلت کرد و پيامبر(ص) او را در حجون مكه در قبرستان ابوطالب كنار قبرهاي عبدالمطلب و عبدمناف دفن كرد.[5]
معرفي منابع، جهت مطالعه بيشتر:
1ـ پيامبر و ياران، نويسنده: عالمي دامغاني.
2ـ تاريخ پيامبر اسلام، نويسنده: ابراهيم آيتي.
پي نوشت ها:
[1] . الطبقات الكبري، ابن سعد، بيروت، ج 1، ص 132.
[2] . عسقلاني، ابن حجر، الاصابه، بيروت، دارصادر، ج 4، ص 281.
[3] . ابن اثير، اسد الغابه، بيروت، دار احياء التراث العربي، ج 5، ص 72.
[4] . مجلسي، بحارالانوار، بيروت، الوفاء 1403 ق، ج 16، ص 18و 22.
[5] . مسعودي، التنبيه والاشراف، تحقيق عبدالله اسماعي الصاوي، قاهره، ج 1، ص 200.