آيا واقعا برگزاري جشن ميلاد نبي اکرم | شرک است؟

بزرگداشت اعياد مذهبي و برگزاري مجالس و محافل جشن و سرور، يکي از سيره هاي مشروع و مباح بلکه رايج بين مسلمانان بوده و هم اکنون نيز در بين آنان رواج دارد.
ولي وهابي ها مي پندارند که برگزاري جشن ميلاد پيامبر اکرم | و ائمه اطهار ^، قرائت قرآن در آن مراسم، شعر خواندن در مدح ايشان و اطعام مسلمانان از جمله منکرات است.
به عنوان مثال، ابن تيميه در اين باره مي گويد:
جشن و شادماني در اعياد بدعت است و اساسي ندارد و هيچ يک از گذشتگان، اين روزها را به عنوان عيد به صورت دسته جمعي به شادي نپرداخته اند و در آن روزها اعمالي انجام نداده اند.
اين عمل مسيحيان است که در ايام تولد حضرت عيسي × جشن مي گيرند و يا از يهوديان است…(1)
محمد حامد الفقي نيز در اين باره مي گويد:
يادواره ها و برپا کردن جشن در ايام ولادتها و يا وفاتهاي اولياء، پرستش آنان به شمار مي آيد و نوعي عبادت و تعظيم براي آنهاست.(2)
اما بي پايه و اساس بودن ادعاهاي ابن تيميه و محمد حامد الفقي در اين زمينه، بر طالبان و جويندگان حقيقت پوشيده نيست؛ چرا که علاوه بر اينکه بين برگزاري جشن ميلاد رسول خدا | و عبادت فرق است و کسي که عبادت مي کند بايد داراي يکي از اين سه عنصر باشد(يعني به الوهيت معبود معتقد باشد، به ربوبيت او نيز معتقد باشد و معتقد باشد که افعال رب به خود معبود واگذار گرديده است) و هيچ يک از اين عناصر در برگزاري جشنها وجود ندارد. اساسا به تصريح خود ابن تيميه، اصل در هر چيزي اباحه است(او مي گويد: اصل در آداب و رسوم مردم، عدم منع است مگر اينکه منعي از خداوند رسيده باشد.)(3)
افزون بر اينها گذشتگان نيز به برپايي اين جشنها اهتمام داشته اند.
ما در اينجا در صدد نقد تفصيلي عقيده وهابيت نيستيم. تنها مي خواهيم ديدگاه اهل سنت را در اين مورد بيان کرده و تضاد ايشان با وهابيت را اثبات نماييم.

نمونه هايي از گفتار علماي اهل سنت در اين زمينه:
1- قسطلاني مي گويد:
مسلمانان پيوسته در ماه ميلاد پيامبر اکرم (ص) جشن مي گيرند و اطعام مي دهند….رحمت خدا بر کساني که ماه ميلاد آن حضرت را عيد مي گيرند….(4)
2- حسين محمد، معروف به ديار بکري از قاضيان مکه در تاريخ خود مي نويسد:
مسلمانان پيوسته ماه ميلاد پيامبر اکرم (ص) را جشن مي گيرند، اطعام مي دهند، شبها با انواع صدقات، صدقه مي دهند، اظهار سرور و شادماني مي کنند. در نيکي به فقيران اصرار مي ورزند و به مولودي خواني مي پردازند و…..(5)
3- ابن عباد هم چنين مي گويد:
براي من روشن است که زمان تولد پيامبر اسلام | عيدي از اعياد و موسمي از موسم هاي مسلمانان است و هر عملي به عنوان جشن مباح است.(6)
اين را هم اضافه مي کنيم که نخستين کسي که در احياي چنين جشنهايي بر ديگران پيشي گرفت ابوسعيد اربلي – از علماي بزرگ اهل سنت – در سال 360 ه.ق بود.
حال سوال مهم اين است که با وجود اين همه تضاد و تعارض ميان ديدگاه ها و اعتقادات وهابيت با اهل سنت در زمينه هاي مختلف و حوزه هاي گونانگون، چرا بايد برخي از پيروان اهل سنت در عصر حاضر، همان سخنان و اعتقادات وهابيت و سلفيون فريب خورده را تکرار کرده و يا از ايشان دفاع نمايند؟ و آيا بهتر نيست قبل از گرايش به نظرات و اعتقادات سلفيون، کمي به پيشينه و افکار و اعتقادات علما و پيشوايان گذشته خود هم نظري بيافکنند تا به سادگي تحت تاثير تبليغات مسموم سلفيون قرار نگرفته و اصالت خويش را فراموش ننمايند؟