آيا وهابيت عقيده به منجي دارد؟

در رابطه با رويکرد وهابيت نسبت به مهدويت، اين‌ها معتقد هستند که رسول اکرم | بشارت داده به وجود حضرت مهدي #، که آن نازنين وجود خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد؛ همان گونه که از ظلم و ستم لبريز شده است.
در اين زمينه ما اختلاف آنچناني با اهل سنت حتي با وهابيت هم نداريم.
نکته جالب توجه اين است که ابن تيميه، بزرگ نظريه پرداز وهابيت هم وقتي در برابر انبوهي از روايات در صحاح سته و حتي در صحيح بخاري و مسلم درباره حضرت مهدي # مواجه مي‌شود، صراحتاً مي‌گويد:
ان الأحاديث التي يحتج بها على خروج المهدي أحاديث صحيحة، رواها أبو داود والترمذي وأحمد وغيرهم من حديث ابن مسعود وغيره.
احاديثي که مي‌توانيم احتجاج کنيم بر قيام حضرت مهدي #،‌اين احاديث صحيح هستند. اين روايات را ابو داود، ترمذي و احمد نقل کرده‌اند.(منهاج السنة النبوية، ج ۴، ص۲۱۱)
خود آقاي ابن قيم، شاگرد و ناشر افکار ابن تيميه هم در اين زمينه مفصل بحث کرده است و مي گويد احاديث مربوط به حضرت مهدي، احاديث حسن و صحيح هستند.
جالب‌تر از اين‌ها آقاي بن باز مفتي اعظم سابق عربستان سعودي، عبارت خيلي ظريفي دارد:
أمر المهدي معلوم، والأحاديث فيه مستفيضة، بل متواترة وقد حکى غير واحد من أهل العلم تواترها. وهي متواترة تواترا معنويا، لکثرة طرقها، واختلاف مخارجها، وصحابتها، و رواتها، وألفاظها، فهي – بحق – تدل على أن هذا الشخص الموعود به أمره ثابت وخروجه حق، وقد رأينا أهل العلم أثبتوا أشياء کثيرة بأقل من ذلک، والحق أن جمهور أهل العلم، بل هو الاتفاق: على ثبوت أمر المهدي، وأنه حق، وأنه سيخرج في آخر الزمان، وأما من شذّ من أهل العلم – في هذا الباب – فلا يلتفت إلى کلامه في ذلک.
مسئله حضرت مهدي واضح است و احاديث پيرامون آن مستفيضه؛ بلکه متواتر است و تعداد زيادي از اهل علم، متواتر بودن احاديث حضرت مهدي را نقل کرده اند. و تواتر آن، تواتر معنوي است به خاطر کثرت طرق احاديث آن، و اختلاف در لفظ احاديث و راويان، و الفاظ بحق دلالت بر اين دارد که اين شخص موعود امر ثابتي دارد و خروج او حق است. و ما ديده ايم که علما مسائل زيادي را با رواياتي کمتر از اين ثابت کرده اند. و قول حق از علما بلکه اتفاق علما بر ثبوت مسئله مهدويت است و همين قول حق است، و به حق که او در آخر الزمان خارج خواهد شد، و اما عده قليلي از علما(در اين مسئله) توجهي به صحبت درباره او نکرده اند.(مجلة الجامعة الإسلامية بالمدينة المنورة، العدد ۳، السنة الأولى ۱۳۸۸، في ذيل محاضرة عبد المحسن العباد.)
همچنين آقاي ناصر الدين الباني که از او به بخاري دوران تعبير مي‌‌کنند، شبيه اين عبارت را دارد.(مجلة التمدن الإسلامي الدمشقية، شماره ۲۷ و ۲۸، سال ۲۲، ص ۶۴۲.)

رابطة العالم اسلامي که در حقيقت مرکز فرهنگي وهابيت است، در برج مي ۱۹۷۶ رسماً اعلام کرد:
فإنّ الاعتقاد بظهور المهدي يعتبر واجباً على کل مسلم وهو جز من عقائد أهل السنة والجماعة ولا ينکر ذلک إلاّ کلّ جاهل أو مبتدع.
اعتقاد به ظهور حضرت مهدي، يک امري است واجب بر همه مسلمان‌ها. اين عقيده، جزء عقائد اهل سنت و جماعت است و جز جاهل و نادان و بدعت گذاري کسي نمي‌تواند اين عقيده را انکار کند.
مشکل ما با وهابيت، نسبت به وجود حضرت ولي عصر #، ولادت آن حضرت و اين که آيا حضرت مهدي # از نسل امام عسکري× است و در سال ۲۵۵ هـ به دنيا آمده يا نهمي باشد، که اين‌ها قاطعانه در برابر اين عقيده شيعه ايستاده‌اند. علماي زيادي از اهل سنت صراحتاً در کتاب‌هاي خودشان گفته‌اند که حضرت مهدي # در سال ۲۵۵ يا در سال ۵۸ از نرجس خاتون و امام عسکري × به دنيا آمده است. آمار ۱۲۰ نفر از علماي اهل سنت جمع آوري شده است که همگي اعتراف دارند بر ولادت حضرت ولي عصر اواحنا له الفداء در سال ۲۵۵ هجري.
در رابطه با شخصيت‌هاي اهل سنت که در رابطه با ولادت حضرت مهدي # سخن گفته‌اند، فقط چند نمونه از علماي انساب که حرف اول را آن‌ها مي‌زنند و بعد چند نفر از شخصيت‌هاي برجسته را عرض مي‌کنم:
جناب ابونصر سهل بن عبد الله از اعلام قرن چهارم در کتاب سر السلسلة العلوية صراحت دارد بر اين که حضرت مهدي #، فرزند امام عسکري ×، به دنيا آمد و او را قائم و حجت مي‌دانند(سر السلسلة العلوية ص ۳۹) بعد مي گويد: هيچ اشکالي در نسب آن حضرت نيست؛ ولي به خاطر برخي از مسائل سياسي برادرش جعفر آمد و ادعا کرد ميراث امام عسکري × را.
جناب فخر رازي از شخصيت‌هاي برجسته اهل سنت، صاحب کتاب تفسير کبير، متوفاي ۶۰۶ هـ صراحت دارد:
فله ابنان وبنتان؛ اما الإبنان فأحدهما صاحب الزمان والثاني موسي درجه في حيات أبيه.
امام عسکري × دو تا دختر و دو تا پسر داشتند؛ يکي از فرزندان آن‌ها صاحب الزمان و ديگري موسي بوده که در زمان حيات پدرش از دنيا رفته است.(الشجرة المبارکة في انساب الطالبية، ص۷۸)
جناب محمد امين که از شخصيت‌هاي بلند آوازه اهل سنت در شناخت انساب و قبائل عرب است، صراحت دارد:
محمد المهدي وکان عمره عند وفات أبيه، خمس سنين.
عمر حضرت مهدي، هنگام وفات پدرش پنج سال بوده است.(في معرفة قبائل العرب، ص۳۶۴)
جناب عمري در کتاب المجزي في انساب الطالبين، ص۱۳۰ و ديگر بزرگان و ابن عنبه در عمدة الطالب في أنساب آل أبي طالب، ص۱۹۹ اين تعبير را دارند.
جالب اين است آقاي ابن اثير جزري، صاحب الکامل في التاريخ، ج۷،‌ص۲۷۴ صراحت دارد بر ولادت آقا امام زمان در سال ۲۵۵ هـ که در هنگام وفات آقا امام عسکري × اين آقا در قيد حيات بوده است.
آقاي ابن خلکان از استوانه‌هاي علمي اهل سنت مي‌فرمايد:
کانت ولادته يوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسين ومأتين.
ولادت حضرت مهدي، روز جمعه نيمه شعبان، سال ۲۵۵ هجري بوده است.(وفيات الأعيان، ج۴، ص۱۷۶)
آقاي ذهبي در کتاب‌هاي متعددش در اين زمينه سخن گفته است. در تاريخ اسلام، دارد:
وأما ابنه محمد بن الحسن الذي يدعوه الرافضة القائم الخلف الحجة، فولد سنة ثمان وخمسين وقيل سنة ستة وخمسين.(تاريخ اسلام، در وفيات ۲۵۱ تا ۲۶۰)
همين تعبير را در سير اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۱۱۹ دارد. شبيه اين عبارت در کتاب العبر في خبر من غبر، ج۵، ص۳۷ دارد. حضرت مهدي، فرزند امام عسکري سال ۲۵۸ يا ۲۵۶ به دنيا آمده است.
آقاي زرکلي وهابي که در حقيقت، تراث وهابيت را در کتاب «الأعلام» زنده کرد، که از وهابيون معاصر ما نيز هست، مي‌گويد:
ولد في سامرا ومات ابوه وله من العمر خمس سنين، و قيل في تاريخ مولده ليلة نصف شعبان سنة خمس و خمسين و مأتين.
حضرت مهدي در سامرا به دنيا آمد و در حالي که پنج سال بيشتر نداشت، پدر خود را از دست داد. مي‌گويند او در نيميه شعبان سال ۲۵۵ به دنيا آمده است.(الأعلام – خير الدين الزرکلي – ج ۶ ص ۸۰)