وظیفه فقها در همه موارد تعیین مصداق برای هر حکمی نیست، بلکه حکم کلّی را ذکر کرده و مصداق آن را به عرف واگذار می کنند. از این رو، اگر از وسایل موسیقی، به صورت حرام نواخته نشود، به کارگیری از این وسایل حرام نیست، و استفاده از این ابزار منوط به استفاده حلال و نواختن حلال است. به دیگر سخن؛ در حرام و یا حلال بودن موسیقی باید به نوع نواختن نگاه کرد که اگر مناسب با مجالس لهو و فساد بوده، حرام و گرنه حلال است، و ممکن است در زمانی یک وسیله موسیقی جزو وسایل ویژه لهو دانسته شود، ولی در زمانی دیگر از این حالت خارج شده و با آن آهنگ حلال نواخته شود.