فقه اسلامی، مجموعه ای از دانش های به هم پیچیده و مرتبطی است که نمی توان هر بخش آن را به صورت جزیره ای مستقل در نظر گرفته و خود را تنها در یکی از بخشها، صاحب نظر دانست.
البته طبیعی است که این امکان وجود خواهد داشت که برخی اندیشمندان دینی، به دلیل ممارست و تلاش هایی که در یک بخش خاص از فقه داشته اند، نظراتشان در همان بخش، دقیق تر و تخصصی تر باشد، اما این هرگز بدان معنا نیست که فقیهی که در یک بخش، تسلط بیشتری دارد، بی نیاز از حداقل اطلاعات تخصصی دیگر قسمتهای فقه باشد.