اگر مقصود از «زنده»، حیات نباتی یا حیوانی باشد، در این صورت بر اساس نظریه ملا صدرا تقسیم موجود به زنده و غیر زنده مسئلهای فلسفی و تقسیم فلسفی نیست؛ زیرا طبق نظر ملاصدرا، محمولات فلسفی محمولاتی است از احوال وجود بما هو وجود باشد و بدون لحاظ حیثیات تقییدیه عارض «موجود» میشوند؛ یعنی محمولاتی نیستند که پس از تخصیص موجود به امری زائد و بعد از لحاظ آن امر زائد، عارض بر آن موضوع گردند. در این صورت هنگامی موجود به زنده و غیر زنده تقسیم میشود که ابتدا موجود مطلق، مقید به جسمیت(طبیعی) شود، سپس جسم(طبیعی) تقسیم به زنده و غیر زنده گردد. بنابراین تقسیم موجود بما هو موجود نیست؛ و این تقسیم مانند موجود به مادی و غیر مادی نیست که تقسیمی فلسفی و تقسیم موجود بما هو موجود است. اما اگر منظور از «زنده» حیات نباتی و حیوانی نباشد؛ بلکه مقصود از موجود زنده، «موجود آگاه و قادر» باشد، در این صورت این تقسیم میتواند فلسفی و تقسیم موجود بما هو موجود باشد؛ زیرا آگاهی و قدرت، از احوال و عوارض وجود بما هو وجود هستند بدون اینکه نیاز باشد ابتدا وجود مطلق مقید به نوع خاص گردد.