از مجموع آیات و روایات استفاده میشود که هر چه بهشتیان بخواهند در اختیارشان گذارده میشود،[1] از جمله نعمتهای بهشتی، حور العین است که در اختیار مردان مؤمن گذارده شده و ظاهراً حور العین موجوداتی غیر از زنان دنیایند.[2] خداوند در مورد آنان میفرماید: “حور العین را به ازدواج آنها در میآوریم”.[3]
بنابر تفسیر اغلب مفسّران، ازدواج به معنای دنیوی آن، در بهشت وجود ندارد. پس در اینجا ازدواج به معنای نزدیک کردن و عطا کردن حور العین از طرف خداوند به بندگان بهشتیاش مراد است.[4]،[5]
بر این اساس؛ ضرورتی ندارد که همه ملزومات ازدواج در این دنیا برای ازدواج آخرت باشد. علاوه بر اینکه لازمه تناسل و زاد و ولد به معنایی که در دنیا وجود دارد این است که رشد، تکامل و امتحان و… نیز باشد، در حالی که وجود چنین اموری در بهشت معقول نیست.
[1] . فصلّت، 31.
[2] . ترجمۀ المیزان، ج 18، ص 228.
[3] . دخان، 54.
[4] . بحار الانوار ، ج 8، ص 99؛ ترجمۀ المیزان، ج 18، ص 228.
[5] اقتباس از پاسخ 789 (سایت: 748).