آیا در دعا باید فقط دعاهایی که معصومین(ع) بیان نموده اند بخوانیم؟

گرچه دعا با هر زبان و لغت و لهجه ای و در هر مکان و زمانی, اگر از روی خلوص نیّت ادا شود, خوب و مفید و مؤثر است, ولی برترین دعاها آنهایی است که از زبان اولیای الهی نقل شده است؛ مانند دعاهایی که در قرآن کریم از قول انبیاء و بندگان شایسته خدا نقل گردیده و یا در روایات شریفه از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمّه اطهار(علیهم السلام) نقل شده است. به دو دلیل این دعاها از دیگر دعاها برتر است:این گونه دعاها از سوی کسانی صادر شده که آداب عبودیت را بهتر از ما می‌دانسته اند, معرفتشان نسبت به خدای متعال از دیگران بیشتر بوده و راه و رسم دعا کردن را نیز بهتر از سایر مردم می‌دانسته اند, گذشته از آن که، به دلیل معرفت کاملتری که داشتند، آنچه را می‌خواستند مطلوبتر و برتر از خواستهای ماست. بنا بر این، باید از آنان بیاموزیم که چگونه دعا کنیم و چه چیز و چگونه بخواهیم.
با خواندن دعاهایی که از انبیا و ائمه هدی(علیهم السلام) نقل شده است، در واقع، به ایشان تأسی کرده ایم و مشمول ادله ای واقع می‌شویم که تأسی به رسول خدا و اولیای او را توصیه کرده است. پس با خواندن دعاهای رسیده از ائمه (علیهم السلام)، علاوه بر آن که بهترین دعا ها را با بهترین آداب آن خوانده ایم، به شیوه اولیای خدا نیز عمل کرده ایم که این فضیلتی اضافه بر اصل دعاست.
بر درگاه دوست،آیت الله مصباح یزدی