آیا در صورت پشیمانی کامل از گناهان کبیره نیز می توان توبه کرد؟

تحول عمیق روحی و تنبه و بیداری و ندامت از گناهان گذشته خود اولین و مهمترین گام در تبری از گناهان گذشته می باشد و به عبارتی دقیق تر این تحول خود عین تبری از گناهان است اگر در حالات خود تائملی بیشتر کنید این حقیقت را خواهید یافت که هر گاه آتش انقلاب درونی و ندامت باطنی نسبت به گناهان گذشته در دل شعله می کشد در همان حال هیچ رغبتی به لذائذ گناهان گذشته ندارید و این عین تبری و بی زاری از گناه است بعضی این حال را اولین گام توبه می دانند ولی برخی دیگر همین حال را به تنهایی خود توبه می دانند واین دو قول با هم ناسازگاری ندارند زیرا قول دوم نظر دوخته به رکن اولی و مهم توبه که همان آتش ندامت است . رسول اکرم (ص ) می فرمایند: »الندم توبه ; ندامت خود توبه است «, (میزان الحکمه ج , 1 ص , 546 و 2144). امام محمد باقر(ع ) می فرمایند: »کفی بالندم توبه ; ندامت و پشیمانی به تنهایی برای تحقق توبه کفایت می کند«, (همان , ر 2145). امام رضا(ع ) می فرمایند: »التائب من الذنب کمن لاذنب له ; توبه کننده از گناه به مانند کسی است که هیچ گناهی ندارد«, (همان , ج , 1 باب التوبه ر, 2116). با این کلام امام رضا(ع ) و دیگر معصومان (ع ) هیچ جای وسوسه نفس و شیطان نیست زیرا این شیطان است که آیه یائس می خواند. حتما رجوع کنید به کتاب توبه , جناب حسین انصاریان , گناهان کبیره , آیت الله دستغیب .