بر اساس برخی گزارشها در میان کسانی که توانست روز عاشورا در راه مکتب امام حسین(ع) به فیض شهادت برسد، فردی به نام سالم مشاهده میشود که مولای عامر بن مسلم به شمار میآید که او نیز یکی از شهدای کربلا به شمار میآید.[1] البته واژه «مولی» معانی مختلفی دارد، از جمله سالار و سرور، همپیمان، غلام و … که بر اساس قرائن گویا سالم غلام عامر بوده است.
خود عامر از قبیلهی عبد القیس و از اهالی بصره بود.[2] به دنبال نامهی امام حسین(ع) به مردم بصره، جمعى از شیعیان آنجا در منزل خانمی به نام ماریه دختر سعد از قبیلهی عبدالقیس که شیعه بود و خانهی او مرکزی براى اجتماع و مشورت و گفتوگوى شیعیان بود، جمع شده و به دنبال آن بود که برخی از این شیعیان مانند یزید بن ثبیط و دو فرزندش عبدالله و عبیدالله تصمیم گرفتند تا به امام(ع) ملحق شوند.[3]
آنان در کنار امام(ع) مانده و روز عاشورا به شهادت رسید.[4]
برخی از نویسندگان معاصر ادعا کردهاند که عامر بن مسلم به همراه غلامش نیز در این سفر همراه یزید بن ثبیط و دو فرزندش بودند.[5]
به هر حال در زیارت ناحیه اینگونه از سالم تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ».[6]
[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع، ص 153، قم، آل البیت ع، چاپ دوم، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 210، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.
[2]. تسمیة من قتل مع الحسین ع، ص 153.
[3]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 353- 354، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.
[4]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[5]. الحسینی الحائری الشیرازی، سید عبدالمجید، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه، ص 403 – 404، قم، زمزم هدایت، بیتا.
[6]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 494، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.