سُلَیم بن قیس هلالی کوفی را بیشتر به دلیل کتابی که از او به یادگار مانده است، می شناسند. کتاب او در طول قرون متمادی، بحث های گوناگونی را برانگیخته و علمای بزرگی پیرامون آن به بحث و بررسی پرداخته اند.
به صورت کلی اقوال موجود درباره کتاب سلیم را به سه دسته می توان تقسیم کرد:
1. دسته اوّل که غالب دانشمندان و محدثان شیعه را دربر می گیرد، کتاب سلیم را از اصول معتبر و مستند دانسته اند.
در رأس این گروه محدّث نعمانی (اوائل قرن چهارم) قرار دارد که با صراحت، همه مندرجات کتاب سلیم را معتبر و متقن دانسته است.
2. برخی نیز با این کتاب مخالفت کرده اند؛ بعضی با اصل استناد این کتاب به سلیم مخالف بوده و می گویند اصل این کتاب جعلی است و عده ای دیگر با قبول اصل استناد، روایات آن را رد کرده و احادیث کتاب را موثق نمی دانند.
3. نظریه سوم، راهی در میان این دو قول را می جوید. از یک سو کتاب سلیم و سند آن را اجمالاً تصدیق می کند و ادلّه بر مجعول بودن اصل کتاب را نادرست می داند و از سوی دیگر معتقد است آنچه از نسخه های کتاب در قرون بعد برجای مانده، خالی از تحریف نیست. لذا تمام روایات کتاب سلیم باید به مانند روایات دیگر بررسی شده و پس از بررسی، درباره آن حکم به صحت یا دروغ بودن کرد و این بررسیِ جزء به جزء، راه میانه دو قول است و به نظر ما اطمینان بیشتری را نسبت به رد و قبول احادیث کتاب به ما می دهد.