یک فرد با ایمان نمی تواند به صورت گزینشی بخشی از دین را پذیرفته و به بخش دیگر آن اعتقادی نداشته باشد، اما انسان های غیر معصوم در مقام عمل همواره گناهانی را نیز در پرونده اعمالشان دارند که اگر انجام گناه به صورت یک رویه در زندگی افراد در نیامده، بلکه با پوزش خواهی و پشیمانی همراه باشد، امید بسیار است که خدا از کاستی هایشان صرف نظر کرده و هم نشین صالحانشان گرداند، اما در غیر این صورت و با فرض تکرار و اصرار بر گناه نمی توان خویشتن را به دلیل برخی کردارهای نیک مستحق بخشش دانست.