برای صور موجود در عالم مثال و صور خیالی نمی توان مکان مادی قائل شد و لو اینکه دارای ابعاد و اشکال هستند؛ چون احکام هر موطنی اختصاص به همان موطن دارد و احکامی که می شود به موجودات نسبت داد تابع ظرف تحقق آنهاست؛ اگر ظرف تحقق آنها ذهن بود، احکام آن هم ذهنی است و اگر ظرف تحقق موجود، خارج مادی بود، احکام آن هم خارجی و مادی است و اگر موجود، یک موجود مثالی بود احکام آن که یکی از آنها مکان است، مثالی است.