آیا مقصود از این روایت: «آن‌گاه که خدا انجام کارى را خواهد، عقل را از بندگانش بردارد و کارش را عملى سازد و وقتی کارش را به انجام رسانید عقل را به بندگانش برگرداند»، چیست؟ این با اختیار انسان منافات ندارد؟

این روایت؛ ناظر به یک مطلب صحیحی است که منافاتی با اصل علیت عمومی و عمومیت قضا و قدر و جبر و اختیار ندارد. این روایت و مشابه آن، ناظر به نظام کلّى عالم و مجموع علل و اسباب اعمّ از مادّى و معنوى است؛ ناظر به مواردى است که علل و اسباب معنوى علل و اسباب مادّى را تحت الشّعاع قرار می‌دهد.