آیا کثیر الشکی که نباید به شک خود اعتنا کند، شامل هر نوع شکی می شود؟

طبق قاعدۀ «لا شکّ لکثیر الشک»، کثیر الشک (کسی که زیاد شک می کند) نباید به شک خود اعتنا کند. طبق دیدگاه بیشتر فقها، این قاعده، مختصّ خود نماز نبوده، بلکه شامل مقدّمات آن؛ مانند: وضو، غسل و تیمّم، و همچنین شامل عبادات مرکّبی؛ مانند: حجّ و معاملات و اعتقادات نیز می شود. اینان برای دیدگاهشان دلایلی بیان می کنند؛ مانند این که قاعدۀ «لا شکّ لکثیر الشک» تعلیلی بوده که عمومیّت دارد. به شرط آن که این شخص شرایط کثیر الشک را داشته و شک او ناشی از وسوسه باشد؛ به طوری که عرفاً به او کثیر الشک بگویند.