ادله ي مذهب حنفيه بر وجوب سجده، هنگام تلاوت آيات سجده دار را بيان نماييد.

ابوحنيفه و اصحابش به دلايل ذيل، بر وجوب سجده، هنگام تلاوت آيات سجده استدلال کرده اند:
الف) خداوند متعال مي فرمايد:
﴿فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ* وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ﴾؛(۱)
«چرا آنان باور نمي کنند * و چون قرآن برايشان تلاوت مي شود، سجده نمي کنند؟!»
در اين آيات خداوند متعال، آنان را به سبب ترک سجده توبيخ و مذمت کرده است و همين دال بر وجوب سجده است.(۲)
ب) رسول اکرم | مي فرمايد:
«السَّجّدَة عَلي مَنْ سَمِعَهَا وَ عَلي مَنْ تَلَاها»؛
ج) همچنين ابوهريره روايت کرده است که پيامبراکرم | فرمود:
«هنگامي که فرزند آدم، آيات سجده را قرائت مي کند، شيطان به کنار مي رود و مي گويد: اي واي، همانا فرزند آدم، مأمور به سجده شد و سجده به جاي آورد و مستحق بهشت گرديد؛ اما من مأمور به سجده شدم و از سجده خودداري کردم و مستحق آتش گرديدم.»
در فتح القدير آمده است:
«اصل اولي اين است که وقتي حکيمي، حکايتي را از غير حکيم نقل کرد و آن را انکار ننمود، دليل بر صحت آن مي باشد، و در اين جا ظاهر در وجوب مي شود. علاوه بر اين، آيات سجده نيز دلالت بر وجوب سجده مي کنند؛ زيرا که اين آيات بر سه قسم هستند: قسمي که به صراحت، به سجده امر مي کند؛ قسمي که متضمن خودداري کفار، از سجده است که بدان امر شده بودند و قسمي که سجده انبيا را حکايت مي کند. و مي دانيم که امتثال امر و اقتداي به انبيا و مخالفت با کفار واجب است، مگر آن که دليل خاصي بر عدم وجوب آن داشته باشيم…»(3)
با اثبات وجوب سجده در اين مذهب، به جاي آوردن سجده بر هر کسي که آيات سجده را تلاوت کند، واجب است و هيچ فرقي نيست که فرد در حال نماز باشد يا نباشد؛ بلکه در نظر ايشان، اگر سجده تلاوت در نماز واجب گردد، بر فضيلت نماز مي افزايد.(۴)