ارتباط انسان، دین و دنیا را چگونه ارزیابی می کنید؟

آنچه که در بحث های گذشته مطرح شد



[1]



این بود که واقعاً دین در دنیای امروز چه کارکردی دارد؟ انسان معاصر با توجه به پیچیدگی وضعیت زندگی در دنیای امروز چه مقدار می تواند از دین استفاده کند. در پاسخ به این سؤال اشاره کردیم که مقصود ما از دین، آن دینی است که از ناحیه خداوند برای انسان آمده است، و خداوندی که انسان را خلق کرده است، با توجه به نیازهای انسان، برای او راهنمایی از طریق انبیاء (ع) فرستاده است. و آنچه که در دین خاتم تجلی پیدا کرده است، در واقع در بردارنده مفاهیمی است که برای انسان در همه زمان ها و مکان ها قابل استفاده باشد. توضیح دادیم که انسان – علی رغم این که ظواهر زندگی تغییر کرده است – امکاناتی که امروز در دنیای ما دارد در دنیای گذشته وجود نداشته است، اما نیازهای اساسی انسان، کشش های اصلی انسان، آن مواردی که انسان به خاطر آن به گمراهی گرفتار می شود، یا آن چیزهایی که عوامل هدایت او می شود، اینها همچنان ثابت و بدون تغییر باقی مانده است. به بیان دیگر، در حقیقت، عوامل سعادت و شقاوت انسان تغییر نکرده است؛ فطرت انسان عوض نشده است؛ غرائز و طبیعت انسان تغییر نکرده است؛ آنچه که تغییر کرده است، پوسته ای از زندگی انسان است، پوششی که ما امروز داریم ساختمان خانه ای که در آن زندگی می کنیم، ابزارها و امکاناتی که از آنها بهره می بریم، اینها تغییر کرده است. و به تبع آن روابطی که بین انسان ها پیدا شده پیچیده تر شده است، اما هویت انسانی همچنان همان هویت گذشته است و حقایقی که در دین وارد شده است، در واقع ناظر به همین هویت انسانی است، و این هویت انسانی است که همچنان مورد توجه دین است. بنابراین، آموزه های دینی ناظر به هویت انسانی است که، این هویت دست نخورده در طول تاریخ باقی مانده است. و این هویت همچنان قابل مراجعه به این منابع و استفاده از آنها است. نمونه هایی از آثار دین در دنیا را معاصر اشاره کردیم که در این مجال وارد آن جزئیات نمی شویم.

نمایه های مرتبط:

کارکرد
دین در دنیای مدرن، 765 (سایت: 809)
.

تبیین مبانی دینی و نقش آن در دست آوردها و  شکوفایی جامعه
،

10692 

(سایت: 10544)

.