ازدواج حضرت خدیجه(س)-زندگی حضرت خدیجه(س)

خدیجه دختر خویلد، از قبیله بنى اسد است که یکى از قبایل قریش بود. نام مادر او فاطمه بود.الاصابة، ج 8، ص 99. از دوران کودکى و نوجوانى وى، اطلاع زیادى در دست نیست. از مسائل مهم در دوران جوانى او، مسئله ازدواج هاى اوست. مشهور آن است که او پیش از رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، دو شوهر دیگر به نام هاى ابوهاله تمیمى و عتیق بن عائذ مخزونى داشت اسدالغابة، ج 5، ص 434؛ الاصابة، ج 8، ص 99. و بیشتر ثروت خود را، به وسیله ارث، از آن دو به دست آورده بود. برخى از محققان معاصر – با تکیه بر شواهد و قرائن مختلف – سعى دارند تا اثبات کنند که خدیجه(علیها السلام) در هنگام ازدواج با پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله)، باکره بوده است و سن او حدود 28 سال بوده و فرزندانى همچون رقیه، ام کلثوم و زینب – که به آن بزرگوار نسبت داده شده اند – از او نبوده اند؛ بلکه فرزندان خواهرش بوده اند و آنان که به نام شوهر او معروف شده اند، در حقیقت، شوهران خواهرش بوده اند و حضرت خدیجه(علیها السلام) پس از وفات خواهرش، سرپرستى آن فرزندان را بر عهده گرفته است.ر.ک: الصحیح من سیرة النبى(صلى الله علیه وآله)، ج 2، صص 134 – 121؛ جعفر مرتضى عاملى، بنات النبى(صلى الله علیه وآله) ام ربائیه. آن حضرت(علیها السلام) در جاهلیت، به لقب «طاهره» معروف بوده است الاصابه، ج 8، ص 99. و این، نشان گر پاک دامنى او در هنگام بى همسرى اش در آن محیط پر از فساد و آلودگى جاهلیت مى باشد. گفته مى شود که پدر آن بزرگوار، در دوران جاهلیت و در جنگ هاى فجار کشته شد.اسد الغابة، ج 5، ص 434.