داستان هايي از بسم اللّه الرحمن الرحيم
 

تأليف:قاسم مير خلف زاده
نزول اول بسم اللّه الرحمن الرحيم بر حضرت آدم(ع)بود
از اميرالمؤمنين علي(ع)روايت شده:
چون بسم اللّه الرحمن الرحيم نازل شد رسول خدا(ص) فرمودند: اولين مرتبه نزول اين آيه «بسم اللّه» بر حضرت آدم(ع)بود كه پس از شنيدن آن گفت: ذريه من ايمن از عذاب هستند مادامي كه اين آيه را قرائت كنند سپس اين آيه بالا برده شد.
مرتبه دوم بر حضرت ابراهيم(ع) نازل شد و آن حضرت هنگامي كه در كفه منجنيق بود كه بسمت آتش پرتاب شود اين آيه «بسم اللّه الرحمن الرحيم»را تلاوت نمود، خدا آتش را براي آن حضرت سرد و سلامت گردانيد باز اين آيه بالا برده شد و نازل نشد مگر بر حضرت سليمان(ع)و دراين هنگام بود كه ملائكه خطاب به حضرت سليمان گفتند سوگند بخدا كه ملك و سلطنت تو از هر جهت تمام و كامل شد، سپس بالا برده شد تا اينكه بر من نازل گشت و روز قيامت كه شود امت من مي آيند در حالي كه اين آيه شريفه را بر زبان دارند. پس چون اعمالشان در ميزان نهاده شود كفه اعمال آنها سنگين شود ممكن است مراد از نازل شدن بسم اللّه و بالا بردن حقيقت و آثار آن درعالم باشد.(1)

شيخ السفراي حق محمد(ص)باشد
نامش به سما حضرت احمد باشد

استاد جميع انبياء حضرت اوست
دستش به جهان هميشه سرمد باشد

پي نوشت:
 

1-اسرار الصلوه:ص 35.
 

منبع:نشريه روشنان، شماره12