اسوه ی ایثار
اسوه ی ایثار
امام جانبازان
هر ورق از دفتر زندگی امیرالمؤمنین علیهالسلام جلوهای از امامت و ولایت است. علی علیهالسلام در عرصه ایمان امام مؤمنان، در جبهههای نبرد امام مجاهدان، در عبادت امام عابدان، در زهد و تقوا امام متّقیان، در عشق به محبوب سیّدالعشاق، و در همه ابعاد دینی و اجتماعی پیشوای اهل ایمان است.
او امام جانبازان نیز هست. هرگز از مرگ نهراسید و همواره مشتاق شهادت بود و بلاهای کوچک و بزرگ را به جان میخرید. «لَیلَةالمَبیت» یکی از صحنههای درخشان جانبازی اوست. امیرالمؤمنین علیهالسلام بارها جان رسولاکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم را از خطر تهدید بتپرستان نجات داد و اسلام را حیات دوباره بخشید. این گوشهای از جانبازیهای علی علیهالسلام در راه اسلام و یاری پیامبر بود.
جانبازی در قرآن
در لیلة المبیت پس از اینکه امیرالمؤمنین علیهالسلام در بستر پیامبر خوابید و بزرگترین خطر را به جان خرید تا پیامبراسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلم ، با سلامت کامل بتواند به مدینه هجرت کند و حکومت مقتدر اسلامی را در آنجا ایجاد نماید، درباره این فداکاری و جانبازی علی علیهالسلام این آیه شریفه نازل شد: «و از گروه مردم کسی هست که از جان خویش در راه تحصیل رضایت خداوند میگذرد و خداوند بر بندگان خود مهربان است».
جانبازان در کلام روح خدا
حضرت امام خمینی رحمهالله بارها با کلام الهی خود جانبازان و ایثارگران را مورد تفقّد قرار داده، آنها را مایه سرافرازی ملت ایران خواندهاند. ایشان، با آن مقام والای الهی خود را در برابر جانبازان کوچک شمرده، میفرماید: «وقتی امثال شما قدرتمندان روحی را میبینم با این روحیه بزرگ و با این عظمت روح، خجالت میکشم که خودم را یک انسان متعهد بدانم. زبان و پیام ما عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعتلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نمودهاند». و در جای دیگر میفرماید: «به اسلام بزرگ برای داشتن این جانبازان در راهِ حق، که برای اسلام و میهن اسلامی خود از همه چیز خویش میگذرند تبریک تقدیم میکنم».
رهبر جانبازان
یکی از جانبازان بزرگ انقلاب اسلامی رهبر معظم انقلاب، حضرت آیتاللّه خامنهای، میباشند. ایشان در تاریخ ششم تیرماه 1360، هنگامی که در مسجد ابوذر تهران سخنرانی میکردند، بر اثر بمبی که منافقین کوردل کار گذاشته بودند به شدّت مجروح گردید و پس از معالجه در بیمارستان همچنان از ناحیه دست راست دچار مشکل هستند. امام خمینی رحمهالله در پیامی به مناسبت سوءقصد به جان ایشان مرقوم فرمودند: «من، به شما خامنهای عزیز تبریک میگویم که در جبهههای نبرد، با لباس سربازی و در پشت جبهه با لباس روحانی، به این ملت مظلوم خدمت نموده و از خداوند تعالی، سلامت شما را برای ادامه خدمت به اسلام و مسلمین خواستارم».
جانبازان در کلام رهبر
مقام معظم رهبری در ضمن سخنانی میفرمایند:
«جانبازان، سوابق درخشان خود در میدان جنگ و نیز مُهر و نشانی را که از جنگ تحمیلی بر جسم خود به یادگار دارند، هرگز نباید از تاریخ پرشکوه دفاع مقدّس ملّت ایران منقطع کنند؛ بلکه آن را به مانند ثروتی عظیم برای خود نگهدارند. جانبازان، یادگار آزمایشهای بزرگ ملی محسوب میشوند و ملّت ایران باید برای همیشه به آنان به عنوان الگوهای مقاومت ارج نهند و آنان را گرامی بدارند».
عمّارهای انقلاب
جانبازان از وادی شهادت بازگشتهاند، اما نه به اختیار خود که با تقدیر خدا و مشیّت الهی در دنیا مسکن گزیدهاند. جانبازان تلخی ماندن را با شیرینی ادای تکلیف جبران کردهاند. آنان ماندهاند تا به ما در راه ماندگان، راه رستگاری بیاموزند. حضور جانبازان در جامعه ما به اندازه انقلاب قیمت دارد. وجود آنان در جامعه همچون وجود عمّار یاسر در سپاه امیرالمؤمنین علیهالسلام است. عمار، جانباز جنگهای رسول خدا بود و رنج ماندن را بر خود هموار میکرد تا شبهه و نفاق را در میان امت و از اردوی علی علیهالسلام بزداید. عمارهای انقلاب یعنی جانبازان نیز ماندهاند تا پرچم امام را برافراشته نگاه دارند. آنان ماندهاند تا بگویند کدام راه، راه اصیل انقلاب است.
روح جانبازی بزرگترین سدّ راه دشمنان
یکی از دلایل بارزی که برای مقابله خصمانه جهان استکبار با اصول اسلام میتوان برشمرد، پی بردن آنها به نقش و جایگاه ویژه این اصول در ایجاد روح ایثار و جانبازی است؛ چرا که اگر روح حاکم بر جامعه روح ایثار و جانبازی باشد هیچ روزنه نفوذی برای سلطه و منفعتجویی آنان باقی نخواهد ماند. جهان استکبار که این حقیقت را به روشنی دریافته است، تنها راه رسیدن به اهداف خود را در از بین بردن این روح و فرهنگ میبیند و اگر در سَمت و سوی حملات مختلف دشمن دقّت شود به خوبی پیداست که آنها حملات خود را متوجّه این هدف نمودهاند.
بهترین الگو برای جوانان
جوانان و نوجوانان جامعه ما برای رشد و تعالی خویش، و برای دفاع از انقلاب اسلامی و ارزشهای آن و برای استقامت در راه رسیدن به اهداف اسلامی خویش نیازمند الگوی مناسب هستند. رهبر معظم انقلاب حضرت آیتاللّه العظمی خامنهای(مدّظلّهالعالی) در اینباره میفرمایند:
«جانبازان قدرتهای بسیاری را که خداوند متعال در روح و جسم انسان به ودیعه نهاده است به کار گرفتند و در میدان علم، مدیریت و ورزش، و نیز در بسیاری از مسایل دین و دنیا شگفتی آفریدند. بنابراین جوانان ایران در هر عرصه و رشتهای که وارد میشوند باید از جانبازان درس بگیرند و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهند».
مجاهدان نمونه
جانبازان، این آیههای ایثار که مایه افتخار جامعه اسلامی ما هستند، پا روی خواهشهای نفسانی گذاشتند و به دنیا پشت کردند و در میدان جهاد اکبر پیروز شدند. آنان برای یاری اسلام و انقلاب به جبهههای نبرد شتافتند و در مقابل دشمنان دین و استکبار جهانی مقاومت نمودند، و از میدان جهاد اصغر نیز سربلند بیرون آمدند. آنان همراه شهدا بودند و جان خود را در طبق اخلاص نهادند. اما تقدیر این بود که شهدا مهمان خدا شوند و جانبازان در این جهان و در ظلّ کرامتهای الهی باقی بمانند تا حجتی بر مردم باشند و به آنان درس مقاومت بیاموزند.
سرمایه جانبازان
بزرگترین سرمایه جانبازان، به تعبیر حضرت آیتاللّه جوادی آملی، «قلب شکسته» است. قلب شکسته سرمایهای است که هرکسی نمیتواند آن را به راحتی به دست آورد. مگر آن کس که مانند جانبازان موانع و حجابها را از پیش رو برداشته و ارتباط وی با دنیا ضعیف شده و مهر دنیا از دلش بیرون رفته باشد. آری دل شکسته جانبازان سرمایه حشر با ابرار و پرواز با اهل ملکوت است.
یادگار دوست
جانباز شدن حادثه و اتفاق ناگواری نیست، تصادف نیست. حضرت دوست جانبازان را اینگونه پسندیده و عاشقان خویش را بدین آرایه مزیّن ساخته است. جانبازی حاصل تلاش برای کسب رضای الهی و مجاهدت در راه اوست و این نشان افتخار و موهبتی آسمانی و ملکوتی است که مخصوص عاشقان و شیفتگان کوی محبوب است. زبان حال هریک از جانبازان این است که:
از دوست به یادگار دردی دارم
کآن درد به صد هزار درمان ندهم
همسران نمونه
همانگونه که جانبازان و ایثارگران در میهن اسلامی، تکریم میشوند شایسته است که از همسران آنان نیز که در بالاترین مرتبههای ایثار و فداکاری قرار دارند، تجلیل گردد. آنان پروانگان پاکبازی هستند که بیادعا برگرد شمع وجود جانبازان در طوافند. به پشتوانه دلسوزیها و مراقبتهای آنان است که جانبازان مسئولیت سنگین خویش را در جامعه به خوبی انجام میدهند. همسران جانبازان برای بانوان مسلمان و باایمانِ کشورمان سرمشق هستند. شناخت آنها عظمتهای روحی و معنوی را در جامعه گسترش میدهد و لغزشها و آلودهشدن به معیارهای مادی را کم مینماید.
حضور در صحنه
هشت سال دفاع مقدس دوران آزمایش بزرگ الهی بود و آنها که در آن میدان جانفشانی کردند، افتخار دنیا و آخرت را کسب نمودند. اما جانبازان دلاور، هیچگاه مسئولیت خود را تمام شده تلقّی نمیکنند و تا لحظه وصال به جهاد و کوشش مشغولند. آنان در دوران حماسهبینی دشمن را به خاک مالیدند و جامعه را نیز از نظر فکری متحول نمودند و جوانان را به سمت ارزشهای معنوی و الهی سوق دادند؛ و امروز که دشمن تمام قدرت خود را برای سرکوبی اعتقادات و ارزشها مصروف داشته است، جانبازان در صحنه حضور یافتهاند تا مشعل فروزان ارزشهای الهی را مشتعلتر نمایند و راهنمای جامعه و جوانان به سوی سعادت باشند.
رسالت جانبازان
جانبازان و ایثارگران پشتوانه بزرگ جامعه و انقلاب اسلامی ما هستند. آنان اگرچه پایشان را از دست دادهاند، اما ایستادهاند تا نام، یاد و فرهنگ شهیدان را زنده نگه دارند؛ و اگرچه ممکن است دستی در بدن نداشته باشند، ولی همچنان علمداران این انقلابند. آنان شور و نشاط حسینی را در جامعه برپا داشتهاند، و همچنان در صحنه باقی ماندهاند تا ولایت تنها نماند و علی زمان مظلوم واقع نشود. آنان ماندهاند تا مصیبتهای صدر اسلام تکرار نشود و ذهن مردم از عطر ولایت تهی نگردد. آری، آنان همچنان ماندهاند تا رسالت بزرگ خویش را که زمینهسازی برای ظهور حضرت ولی عصر، ارواحنافداه، میباشد به پایان رسانند.
پیشتازان عرصه فرهنگ
جانبازان تنها در میدانهای نبرد پیشتاز نبودهاند. امروز در تمام صحنهها جانبازان و ایثارگران عزیز با قدرت به فعّالیّت مشغولند و حتّی در بعضی عرصهها از دیگران نیز گوی سبقت ربودهاند. آنان در عرصههای فرهنگی، در مقابل شبیخون دشمن صفهای مستحکمی هستند و آثار عمیق و شگرفی در جامعه برجای نهادهاند. به جرأت میتوان گفت که آثار فرهنگی ـ هنری جانبازان به نحوی باورنکردنی تحوّل فرهنگی ایجاد میکند و به سادگی جان مخاطب را متأثر میسازد. آنان هم در جبههها درخشیدند و حماسه آفریدند و هم در عرصه هنر و فرهنگ.
وظیفه جامعه در قبال جانبازان
جانبازان و ایثارگران دین بزرگی بر گردن جامعه ما دارند. آنان از مال و جان خویش گذشتند و تمام هستی خویش را در طبق اخلاص نهادند. حال مهمترین وظیفه جامعه در قبال جانبازان احترام و گرامی داشتن دستاوردهای ایثار ایشان است. جمهوری اسلامی، نظام ولایت فقیه، استقلال، آزادی و حاکمیت دین دستاوردهای ایثار آنان است و جامعه باید این محورهای اصلی و اساسی را حفظ کند و استمرار بخشد. وظیفه دیگر جامعه توجّه به شخصیّت سراسر ایثار ایشان است و این توجّه در واقع اعتنا و احترام به پشتوانههای آزادگی و استقلال خویش است.
از جانبازی تا شهادت
از جانبازی تا شهادت هیچ فاصلهای نیست و به تعبیر حضرت امام خمینی رحمهالله جانبازان شهیدان زنده انقلابند. جانباز همزاد شهادت است. جانباز همان شهیدی است که بقایای پیکرش در عالم خاک جا مانده است. چه بزرگوارند شهدای زنده انقلاب. این نعمت الهی و این حیات بهشتی بر جانبازان عزیز مبارک و جاودانه باد.
منتظران وصل
خدا جانبازان را در عالم خاک باقی گذاشته است تا باب شهادت بسته نشود. تا روزی که «گروه تفحّص شهدای آن دنیا» این شهیدان جامانده در عالم خاک را بیابند و بر محمل بال ملائک به عرش ببرند. جانبازان این دنیا مفقودان آن دنیایند که روزی پیدا خواهند شد و به یاران شهیدشان خواهند پیوست. این منتظران وصل هر روز در انتظار فراخوانی از آسمانند تا بالهای شکسته خویش را بگشایند و در فضای عالم قدس به پرواز درآیند. این شهیدان زنده مسافران عرشند و اسیران فرش. به خاطر آنان است که شهیدان یک بار دیگر از افلاک تا خاک سفر میکنند و آن شهیدانِ زندهای را که آسمانی شدهاند، لباس شهادت میپوشانند. به راستی که این لباس برازنده آنان است.
جانبازان در کلام سید شهیدان اهل قلم
عشق منشأ قدرت آنانی است که از مرگ نمیترسند و از نیستیِ مادّیِ وجود خود هرگز بیمی به دل راه نمیدهند. در این میان آنان که جان در راه عشق به خدا باختهاند، از همه قدرتمندترند. سرّ این که حضرت امام رحمهالله جانبازان را با صفت قدرتمند توصیف کردهاند، در همینجاست؛ در وجود جانبازان، عشق، بر ترس غلبه یافته است و این از بالاترین قدرتهاست؛ چون جانبازی، خود، شرط عشق است و برای سوختن باید مصداق پروانه بود، شهدا و جانبازان در همه راه باهم شریکند. هردو را عشق و نور، پروانهسان از خود بیخود میکند تا آنجا که دل از جان شیرین برمیکنند و آماده قربانی شدن در راه خدا میشوند و همین آمادگی برای مرگ در راه خدا، که ملازم است با قطع همه تعلّقات دنیوی، بالاترین مرتبهای است که روح انسان به آن دست مییابد.
رسم جانبازی
چون هوای حضرت جانان کنند
طیّ راه عاشقی آسان کنند
گر بُود هفتاد وادی پیش پای
پای کوبان عزم آن میدان کنند
رسم جانبازی به راه دلبران
تا چه باشد سرسپاران آن کنند
یک ره از حرز ولا جوشن خرند
یک ره از جنس وفا خَفتان کنند
سر به کف گیرند در ناورد عشق
جان فدای آن امید جان کنند
هرزمان خواهند جانی تا مگر
در منای یار خود قربان کنند
پرشکسته جان به کف تا کوی عشق
ره شناسان رهروی زین سان کنند
منبع: سایت حوزه
/خ