بهتر است در مقام بحث، اول به بخش دوم سؤال؛ یعنی صحبت در مورد کتاب مقدس یهودیان بپردازیم و پس از آن در مورد عقاید آنان تا حد امکان به گفتگو بنشینیم. کتاب مقدس یهودیان، بخش عهد عتیق کتاب مقدسی است که مسیحیان بدان اعتقاد دارند. عهد عتیق به زبان عبری و اندکی از آن به زبان کلدانی نوشته شده است. این دو زبان مانند عربی از زبان های سامی هستند. کتاب «تورات» در آغاز «عهد عتیق» قرار دارد. کلمه تورات در زبان عبری به معنای قانون است و در تورات، احکام و قوانین بسیاری دیده می شود.«عهد عتیق» شامل 39 کتاب است که از نظر موضوع می توان آنها را به سه بخش تقسیم کرد:
الف: بخش اول: تاریخ بنی اسرائیل تا چند قرن قبل از میلاد. این بخش خود مشتمل بر 17 کتاب است:
1. سفر پیدایش: که شامل آفرینش جهان، داستان آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و یوسف است.
2. سفر خروج: در آن مباحثی در مورد تولد و بعثت حضرت موسی (ع)، خروج بنی اسرائیل از مصر به سینا و احکام را می توان دید.
3. سفر لاویان: احکام کاهنان یعنی روحانیون یهودی که از نسل هارون از خاندان لاوی هستند.
4. سفر اعداد: آمار بنی اسرائیل در عصر حضرت موسی، شریعت و تاریخ ایشان.
5. سفر تثنیه: که تکرار احکامی که در اشعار پیشین آمده است و تاریخ تا رحلت حضرت موسی می باشد.
مجموع این پنج سفر «تورات» خوانده می شود.
6. صحیفه یوشع: که مشتمل بر تاریخ و سیره یوشع بن نون جانشین حضرت موسی است.
7. سفر داوران: تاریخ قاضیان بنی اسرائیل، قبل از نصب پادشاهان.
8. کتاب روت: شرح حال زنی بنام «روت» از جدات حضرت داوود است.
9. کتاب اول سموئیل: تاریخ سموئیل نبی و تعیین شائول- طالوت- به سلطنت.
10. کتاب دوم سموئیل: پادشاهی حضرت داوود.
11. کتاب اول پادشاهان: که ادامه پادشاهان داوود و پادشاهی حضرت سیلمان و جانشیان اوست.
12. کتاب دوم پادشاهان: ادامه تاریخ پادشاهان بنی اسرائیل تا حمله بختنصر و جلای بابل
13. کتاب اول تواریخ ایام: که نسب نامه بنی اسرائیل و تکرار تاریخ ایشان تا وفات داوود است.
14. کتاب دوم تواریخ ایام: تاریخ پادشاهی حضرت سلیمان و ملوک بعدی تا جلای بابل.
15. کتاب عزرا: نوسازی «اورشلیم» یعنی «بیت المقدس» و آزادی یهودیان همراه عزیز.
16. کتاب نحمیا: نوسازی اورشلیم و بازگشت یهودیان از زبان نحمیا ساقی اردشیر اول.
17. کتاب استر: رفع خطر نابودی از یهود با وساطت استر، همسر یهودی خشایارشا، مدفون در همدان.
ب: بخش دوم: حکمت و مناجات و شعر. این بخش مشتمل بر 5 کتاب است:
1. کتاب ایوب: ابتلا، صبر و بی صبری آن حضرت!
2. کتاب مزامیر یعنی زبور داوود: مجموعه 150 قطعه مناجات.
3. کتاب امثال سلیمان نبی: کلمات حکمت آمیز.
4. کتاب جامعه: اسم مستعار حضرت سلیمان؛ مشتمل بر نگرش بدبینانه به جهان.
5. کتاب عزل غزل های سیلمان: اشعار عاشقانه.
ج: بخش سوم: پیشگوئی انبیاء.این بخش مشتمل بر هشدارها و تهدیداتی پیرامون سرنوشت بنی اسرائیل است.
برای فهمیدن خواننده باید از جریانات آن زمان کاملا آگاه باشد. این بخش مشتمل بر 17 کتاب است.
1. کتاب اشعیا: طولانی ترین و معروف ترین کتاب پیشگوئی عهد عتیق و به منظور هشدار دادن به قوم اسرائیل نوشته شده است.
2. کتاب ارمیا: شرح زندگی ارمیا پیامبر و شرح مجازات مردم یهود و سایر اقوام.
3. کتاب مراتی ارمیا: نوحه سرایی آن حضرت بر خرابی اورشلیم.
4. کتاب حزقیال: پیشگوئی های حزقیال یکی از انبیاء اسرائیل در مورد بازگشت یهودی ها به وطن خود.
5. کتاب دانیال: پیشگوئی و شرح مجاهدات حضرت دانیال نبی است که در شوش مدفون است.
6. کتاب هوشع: زندگی و کتاب هوشع نبی، محبت خدا نسبت به قومش را مصور می کند.
7. کتاب یوئیل: یوئیل این کتاب را برای مردم یهودا کخ در قلمرو جنوبی اسرائیل سکونت داشتند می نویسید و خبر از بلاهای می دهد که می آید.
8. کتاب عاموس
9. کتاب عوبدیا: این کتاب، کوچک ترین کتاب عهد عتیق است. و درباره نویسنده آن، عوبدیا اطلاعات بسیار کمی در دست است.
10. کتاب یونس: داستان رفتن وی در شکم ماهی.
11. کتاب میکاه: میکاه، مانند سایر انبیاء در این کتاب بر ضد گناهان اسرائیل سخن می گوید اما از برکت خدا که شامل آنها می شود خبر می دهد.
12. کتاب ناحوم: در مورد ناحوم اطلاعات دقیقی در دست نیست و کتاب او سرشار از توضیحاتی است درباره قدرت و مهربانی خدا.
13. کتاب حبقوق: پیشگوئی حضرت حبقوق نبی که در تویسرکان مدفون است.
14. کتاب صفنیا: صفنیا در این کتاب پیشگوئی می کند که یهودا و نیز سایر قوم هایی که عدالت را رعایت نمی کنند مورد داوری و مجازات خداوند قرار خواهند گرفت.
15. کتب حجی
16. کتاب زکریا
17. کتاب ملاکی: ملاکی نبی حدود صد سال پس از حجی و زکریا می زیست. در این کتاب، او از کاهنان می خواهد تا وظایف خود را در قبال خانه خدا با صداقت و جدیدیت انجام دهند. (ر.ک: کتاب مقدس، عهد عتیق)
یهودیان کتاب های نیز در مورد اخبار و روایات اسرائیلی و تفسیر کتاب های مقدس باستانی است که این کتاب ها از این قراراند:
1. تلمود
2. میشنا
3. گمارا و تلمود
حال بهتر است که در مورد اعتقادات یهود صحبت کنیم. در این مورد می توان به آنچه موسی بن میمون گفته است، اشاره کنیم. موسی بن میمون عالم دینی و پزشک و فیلسوف یهودی است که در سال 1135 میلادی به دنیا آمد و در سال 1204 از دنیا رفت. وی در جوامع یهودی جهان از احترام شایان توجهی برخورداراست. وی به آیین یهود لباسی نو پوشاند و 13 اصل برای مذهب یهود ترتیب داد به این شرح:
1. وجود خدا
2. یگانگی او
3. مجرد بودن او
4. نداشتن زمان
5. حکمت او در امور
6. عدالت
7. قابل تقرب بودن از راه عبادت
8. اعتقاد به نبوت
9. برتر بودن حضرت موسی
10. اعتقاد به آسمانی بودن تورات
11. عدم جواز نسخ احکام
12. آمدن مسیحای موعود
13. قیامت و جاودانگی نفس آدمی
الف: نام خاص خدا در دین یهود «یهوه» است به معنای «باشنده»، «موجود». از آنجا که تلفظ این نام حتی از روی تورات حرام است کسی حرکات واقعی و حقیقی آن را نمی داند و گاهی در کتاب های علمی غرب از باب احتیاط آن را بدون حرکت YAWH ثبت می کنند. اما گروهی از محققان برآنند که ضبط حقیقی آن «یهوه» است.
یکی دیگر از نام های خدا «ا هیه ا شیر ا هبه» است به معنای «هستم آنچه هستم». این نام در «سفر خروج» (14:3) آمده است و نیز در برخی از ادعیه اسلامی مانند دعای شب عرضه وارد شده و در اثر استنساخ افراد کم اطلاع به «آهیا شر ا هیا» تبدیل گردیده است. خدایی که آنان بدو اعتقاد دارند، خدایی است که در امور عالم مداخله نمی کند شریعتی دیگر نمی آورد و در واقع «یدالله مغلوله» است.
ب: یهودیان به نبوت معتقداند و در مورد آن بحث های کلامی گسترده ای دارند. هم چنین برای نبوت معنای ویژه ای قائلند که پیشگوئی است و پیامبر بزرگی هم چون استعیا، ارمیا، حزمیال و هوشع به عنوان نبی- یعنی پیشگو- شهرت دارند.
ج: یهودیت یک دین قومی است و یهودیان به غیر بنی اسرائیل برای ورود به آن دین روی خوش نشان نمی دهند. به گفته تورات موجود، بنی اسرائیل «قوم خدا» هستند (لاویان، 12:26) و خدا حضرت ابراهیم (ع) عهد بسته است که «نیل تا فرات» را به بنی اسرائیل عطا کند.(پیدایش، 21-18:17 و 18:15)، بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی و حضرت یوشع او به ادعای کتاب یهود، با بی رحمی و سنگدلی! بخش هایی از آن سرزمین را تصرف کردند. (اعداد، 18-7:31 و یوشع، باب 6 به بعد).
یهودیت تبلیغ ندارد، زیرا یهودیان آن دین را یک نعمت الهی مخصوص نژاد بنی اسرائیل می دانند. با این وصف اگر کسی یهودی شود، او را می پذیرند. در تلمود توصیه شده است که هر گاه کسی بخواهد یهودی شود باید ذلت های این قوم را به او تفهیم کرد تا اگر مرد این میدان نیست پا در آن نگذارد. تحمیل یهودیت به ندرت (مثلا در مورد اصحاب اخدود) وجود داشته است. یهودیان مردم را به صهیونیسم دعوت می کنند.
د: در مورد عبادت نزد یهودیان باید گفت که: قبله یهود معبد سیلمان (مسجد الاقصی) است. «سامریان» فرقه ای از دین یهود، قبله را کوه «جرزیم» در نزدیکی اورشلیم می دانند. آنان روزی سه بار نماز می خوانند؛ نماز صبح، عصر و مغرب.
در صورتی که دست کم ده مرد کنیسه وجود داشته باشد نماز برگزار می شود و در این حال یک نفر که معمولا پیرتر از سایرین است و عبری را خوب می داند جلو می ایستد و قسمت هایی از تورات با دعاهایی به عبری می خواند و در مواردی رکوع می کنند و معروف ترین چیزی که خوانده می شود به نام «شمع» – یعنی: بشنو – از آیاتی در قسمت های مختلف تورات است از آن جمله این عبارت که: «ای اسرائیل بشنو یهوه خدای واحد است. پس یهوه خدای خود را به تمامی قوت خودنما». (تثنیه، 4-5 :6)
و: در مورد قیامت باید گفت که: تورات ذکری از قیامت نیست مگر یکی دو اشاره مبهم مانند: تثنیه 16:8، ولی تلمود از قیامت بسیار سخن گفته است. از نظر تورات، نعمت ها و بلاهای این جهان پاداش دینداری و بی دینی است. (ر.ک: استاد حسین توفیقی، نگاهی به ادیان زنده جهان)
برای مطالعه بیشتر ر.ک:
1. جان بی ناس، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغر حکمت
2. حسین توفیقی، ناگهی به ادیان زنده جهان
ی: آن گونه که بررسی ها نشان می دهد پیش از اسارات قوم یهود و آوارگی آنان توسط آشوریان، اندیشه ظهور منجی در ادبیات مذهبی، غیر مذهبی، اساطیر و افسانه ها و روایات مکتوب و شفاهی بنی اسرائیل جایی نداشت.
در سده دوم پیش از میلاد بود که ظهور نجات بخش قوم خدا در اذهان و افکار یهود پدید آمده و توسعه یافت. دانیال نبی به دنبال رنج های پیاپی قوم یهود پایان زجرها را نوید داد. (دانیال یکی از پیامبران بنی اسرائیل است و کتابی از عهد عتیق به نام اوست) البته تمام این تلاش ها و تحقیقات در آثار به جا مانده از بیانات موسی (ع) است و با وجود تحریفات کتاب مقدس است.
در پایان باید به چند مطلب توجه کرد تا نکند که این نوشته باعث سوء فهم و گمراهی گرد به جای آنکه راه گشا باشد، این مطالب از این قراراند:
1. محققان و دانشمندان و حتی خود یهودیان به این واقعیت که کتاب مقدسی را که به حضرت موسی (ع) نسبت می دهد و در دست آنهاست نه توسط حضرت موسی نوشته شده است و نه حتی در زمان حیات وی جمع آوری شده است. بلکه مطالب این کتاب پس از 100 سال پس از رحلت حضرت موسی توسط دیگران به نگارش درآمده است. و در واقع کتابی است تاریخی که در ضمن آن احکامی نیز آورده شده است.
2. قوم بنی اسرائیل، قومی اند که در طول تاریخ خود، انبیاء بسیاری را در میان خود به قتل رسانند و مطامع دنیایی آنقدر آنها را جذب کرده است که از هر نوع تفسیر و نسبتی به پیامبران خود اباء و ترسی ندارند.
3. مطلب سوم، بحث حادثه ساختگی و شوم صهیونیسم است، نامی که یهودیت با آن گره خورده است و با آن شناخته می شود. صهیونیسم (ZIONISM) نام یک جنبش ناسیونالیستی یهودی است، که هدف آن ایجاد یک دولت خودمختار یهودی در فلسطین است. سردمداران این تفکر شیطانی حتی به آموزه های همین کتاب مقدس خود (عهد عتیق) با تمام تحریفات آن، پای بند نیستند. و کلمات و جملات آن را به گونه ای تفسیر می کنند که مطامع و خواسته های دنیایی آنان برآورده گردد.
در آخر ذکر این مطلب ضروری است که دین یهودیت و کتاب مقدس آنان با تمام تحریفات آن، باز کاملا دگرکون نگشته است و گویا دست شیطان آنقدر توانا نبوده که بتواند تمام نوری که در آن است را خاموش گرداند. از این رو گاهی اوقات مطالبی در آن دیده می شود که حق است و با آیات قرآن همخوانی دارد.
الف: بخش اول: تاریخ بنی اسرائیل تا چند قرن قبل از میلاد. این بخش خود مشتمل بر 17 کتاب است:
1. سفر پیدایش: که شامل آفرینش جهان، داستان آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و یوسف است.
2. سفر خروج: در آن مباحثی در مورد تولد و بعثت حضرت موسی (ع)، خروج بنی اسرائیل از مصر به سینا و احکام را می توان دید.
3. سفر لاویان: احکام کاهنان یعنی روحانیون یهودی که از نسل هارون از خاندان لاوی هستند.
4. سفر اعداد: آمار بنی اسرائیل در عصر حضرت موسی، شریعت و تاریخ ایشان.
5. سفر تثنیه: که تکرار احکامی که در اشعار پیشین آمده است و تاریخ تا رحلت حضرت موسی می باشد.
مجموع این پنج سفر «تورات» خوانده می شود.
6. صحیفه یوشع: که مشتمل بر تاریخ و سیره یوشع بن نون جانشین حضرت موسی است.
7. سفر داوران: تاریخ قاضیان بنی اسرائیل، قبل از نصب پادشاهان.
8. کتاب روت: شرح حال زنی بنام «روت» از جدات حضرت داوود است.
9. کتاب اول سموئیل: تاریخ سموئیل نبی و تعیین شائول- طالوت- به سلطنت.
10. کتاب دوم سموئیل: پادشاهی حضرت داوود.
11. کتاب اول پادشاهان: که ادامه پادشاهان داوود و پادشاهی حضرت سیلمان و جانشیان اوست.
12. کتاب دوم پادشاهان: ادامه تاریخ پادشاهان بنی اسرائیل تا حمله بختنصر و جلای بابل
13. کتاب اول تواریخ ایام: که نسب نامه بنی اسرائیل و تکرار تاریخ ایشان تا وفات داوود است.
14. کتاب دوم تواریخ ایام: تاریخ پادشاهی حضرت سلیمان و ملوک بعدی تا جلای بابل.
15. کتاب عزرا: نوسازی «اورشلیم» یعنی «بیت المقدس» و آزادی یهودیان همراه عزیز.
16. کتاب نحمیا: نوسازی اورشلیم و بازگشت یهودیان از زبان نحمیا ساقی اردشیر اول.
17. کتاب استر: رفع خطر نابودی از یهود با وساطت استر، همسر یهودی خشایارشا، مدفون در همدان.
ب: بخش دوم: حکمت و مناجات و شعر. این بخش مشتمل بر 5 کتاب است:
1. کتاب ایوب: ابتلا، صبر و بی صبری آن حضرت!
2. کتاب مزامیر یعنی زبور داوود: مجموعه 150 قطعه مناجات.
3. کتاب امثال سلیمان نبی: کلمات حکمت آمیز.
4. کتاب جامعه: اسم مستعار حضرت سلیمان؛ مشتمل بر نگرش بدبینانه به جهان.
5. کتاب عزل غزل های سیلمان: اشعار عاشقانه.
ج: بخش سوم: پیشگوئی انبیاء.این بخش مشتمل بر هشدارها و تهدیداتی پیرامون سرنوشت بنی اسرائیل است.
برای فهمیدن خواننده باید از جریانات آن زمان کاملا آگاه باشد. این بخش مشتمل بر 17 کتاب است.
1. کتاب اشعیا: طولانی ترین و معروف ترین کتاب پیشگوئی عهد عتیق و به منظور هشدار دادن به قوم اسرائیل نوشته شده است.
2. کتاب ارمیا: شرح زندگی ارمیا پیامبر و شرح مجازات مردم یهود و سایر اقوام.
3. کتاب مراتی ارمیا: نوحه سرایی آن حضرت بر خرابی اورشلیم.
4. کتاب حزقیال: پیشگوئی های حزقیال یکی از انبیاء اسرائیل در مورد بازگشت یهودی ها به وطن خود.
5. کتاب دانیال: پیشگوئی و شرح مجاهدات حضرت دانیال نبی است که در شوش مدفون است.
6. کتاب هوشع: زندگی و کتاب هوشع نبی، محبت خدا نسبت به قومش را مصور می کند.
7. کتاب یوئیل: یوئیل این کتاب را برای مردم یهودا کخ در قلمرو جنوبی اسرائیل سکونت داشتند می نویسید و خبر از بلاهای می دهد که می آید.
8. کتاب عاموس
9. کتاب عوبدیا: این کتاب، کوچک ترین کتاب عهد عتیق است. و درباره نویسنده آن، عوبدیا اطلاعات بسیار کمی در دست است.
10. کتاب یونس: داستان رفتن وی در شکم ماهی.
11. کتاب میکاه: میکاه، مانند سایر انبیاء در این کتاب بر ضد گناهان اسرائیل سخن می گوید اما از برکت خدا که شامل آنها می شود خبر می دهد.
12. کتاب ناحوم: در مورد ناحوم اطلاعات دقیقی در دست نیست و کتاب او سرشار از توضیحاتی است درباره قدرت و مهربانی خدا.
13. کتاب حبقوق: پیشگوئی حضرت حبقوق نبی که در تویسرکان مدفون است.
14. کتاب صفنیا: صفنیا در این کتاب پیشگوئی می کند که یهودا و نیز سایر قوم هایی که عدالت را رعایت نمی کنند مورد داوری و مجازات خداوند قرار خواهند گرفت.
15. کتب حجی
16. کتاب زکریا
17. کتاب ملاکی: ملاکی نبی حدود صد سال پس از حجی و زکریا می زیست. در این کتاب، او از کاهنان می خواهد تا وظایف خود را در قبال خانه خدا با صداقت و جدیدیت انجام دهند. (ر.ک: کتاب مقدس، عهد عتیق)
یهودیان کتاب های نیز در مورد اخبار و روایات اسرائیلی و تفسیر کتاب های مقدس باستانی است که این کتاب ها از این قراراند:
1. تلمود
2. میشنا
3. گمارا و تلمود
حال بهتر است که در مورد اعتقادات یهود صحبت کنیم. در این مورد می توان به آنچه موسی بن میمون گفته است، اشاره کنیم. موسی بن میمون عالم دینی و پزشک و فیلسوف یهودی است که در سال 1135 میلادی به دنیا آمد و در سال 1204 از دنیا رفت. وی در جوامع یهودی جهان از احترام شایان توجهی برخورداراست. وی به آیین یهود لباسی نو پوشاند و 13 اصل برای مذهب یهود ترتیب داد به این شرح:
1. وجود خدا
2. یگانگی او
3. مجرد بودن او
4. نداشتن زمان
5. حکمت او در امور
6. عدالت
7. قابل تقرب بودن از راه عبادت
8. اعتقاد به نبوت
9. برتر بودن حضرت موسی
10. اعتقاد به آسمانی بودن تورات
11. عدم جواز نسخ احکام
12. آمدن مسیحای موعود
13. قیامت و جاودانگی نفس آدمی
الف: نام خاص خدا در دین یهود «یهوه» است به معنای «باشنده»، «موجود». از آنجا که تلفظ این نام حتی از روی تورات حرام است کسی حرکات واقعی و حقیقی آن را نمی داند و گاهی در کتاب های علمی غرب از باب احتیاط آن را بدون حرکت YAWH ثبت می کنند. اما گروهی از محققان برآنند که ضبط حقیقی آن «یهوه» است.
یکی دیگر از نام های خدا «ا هیه ا شیر ا هبه» است به معنای «هستم آنچه هستم». این نام در «سفر خروج» (14:3) آمده است و نیز در برخی از ادعیه اسلامی مانند دعای شب عرضه وارد شده و در اثر استنساخ افراد کم اطلاع به «آهیا شر ا هیا» تبدیل گردیده است. خدایی که آنان بدو اعتقاد دارند، خدایی است که در امور عالم مداخله نمی کند شریعتی دیگر نمی آورد و در واقع «یدالله مغلوله» است.
ب: یهودیان به نبوت معتقداند و در مورد آن بحث های کلامی گسترده ای دارند. هم چنین برای نبوت معنای ویژه ای قائلند که پیشگوئی است و پیامبر بزرگی هم چون استعیا، ارمیا، حزمیال و هوشع به عنوان نبی- یعنی پیشگو- شهرت دارند.
ج: یهودیت یک دین قومی است و یهودیان به غیر بنی اسرائیل برای ورود به آن دین روی خوش نشان نمی دهند. به گفته تورات موجود، بنی اسرائیل «قوم خدا» هستند (لاویان، 12:26) و خدا حضرت ابراهیم (ع) عهد بسته است که «نیل تا فرات» را به بنی اسرائیل عطا کند.(پیدایش، 21-18:17 و 18:15)، بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی و حضرت یوشع او به ادعای کتاب یهود، با بی رحمی و سنگدلی! بخش هایی از آن سرزمین را تصرف کردند. (اعداد، 18-7:31 و یوشع، باب 6 به بعد).
یهودیت تبلیغ ندارد، زیرا یهودیان آن دین را یک نعمت الهی مخصوص نژاد بنی اسرائیل می دانند. با این وصف اگر کسی یهودی شود، او را می پذیرند. در تلمود توصیه شده است که هر گاه کسی بخواهد یهودی شود باید ذلت های این قوم را به او تفهیم کرد تا اگر مرد این میدان نیست پا در آن نگذارد. تحمیل یهودیت به ندرت (مثلا در مورد اصحاب اخدود) وجود داشته است. یهودیان مردم را به صهیونیسم دعوت می کنند.
د: در مورد عبادت نزد یهودیان باید گفت که: قبله یهود معبد سیلمان (مسجد الاقصی) است. «سامریان» فرقه ای از دین یهود، قبله را کوه «جرزیم» در نزدیکی اورشلیم می دانند. آنان روزی سه بار نماز می خوانند؛ نماز صبح، عصر و مغرب.
در صورتی که دست کم ده مرد کنیسه وجود داشته باشد نماز برگزار می شود و در این حال یک نفر که معمولا پیرتر از سایرین است و عبری را خوب می داند جلو می ایستد و قسمت هایی از تورات با دعاهایی به عبری می خواند و در مواردی رکوع می کنند و معروف ترین چیزی که خوانده می شود به نام «شمع» – یعنی: بشنو – از آیاتی در قسمت های مختلف تورات است از آن جمله این عبارت که: «ای اسرائیل بشنو یهوه خدای واحد است. پس یهوه خدای خود را به تمامی قوت خودنما». (تثنیه، 4-5 :6)
و: در مورد قیامت باید گفت که: تورات ذکری از قیامت نیست مگر یکی دو اشاره مبهم مانند: تثنیه 16:8، ولی تلمود از قیامت بسیار سخن گفته است. از نظر تورات، نعمت ها و بلاهای این جهان پاداش دینداری و بی دینی است. (ر.ک: استاد حسین توفیقی، نگاهی به ادیان زنده جهان)
برای مطالعه بیشتر ر.ک:
1. جان بی ناس، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغر حکمت
2. حسین توفیقی، ناگهی به ادیان زنده جهان
ی: آن گونه که بررسی ها نشان می دهد پیش از اسارات قوم یهود و آوارگی آنان توسط آشوریان، اندیشه ظهور منجی در ادبیات مذهبی، غیر مذهبی، اساطیر و افسانه ها و روایات مکتوب و شفاهی بنی اسرائیل جایی نداشت.
در سده دوم پیش از میلاد بود که ظهور نجات بخش قوم خدا در اذهان و افکار یهود پدید آمده و توسعه یافت. دانیال نبی به دنبال رنج های پیاپی قوم یهود پایان زجرها را نوید داد. (دانیال یکی از پیامبران بنی اسرائیل است و کتابی از عهد عتیق به نام اوست) البته تمام این تلاش ها و تحقیقات در آثار به جا مانده از بیانات موسی (ع) است و با وجود تحریفات کتاب مقدس است.
در پایان باید به چند مطلب توجه کرد تا نکند که این نوشته باعث سوء فهم و گمراهی گرد به جای آنکه راه گشا باشد، این مطالب از این قراراند:
1. محققان و دانشمندان و حتی خود یهودیان به این واقعیت که کتاب مقدسی را که به حضرت موسی (ع) نسبت می دهد و در دست آنهاست نه توسط حضرت موسی نوشته شده است و نه حتی در زمان حیات وی جمع آوری شده است. بلکه مطالب این کتاب پس از 100 سال پس از رحلت حضرت موسی توسط دیگران به نگارش درآمده است. و در واقع کتابی است تاریخی که در ضمن آن احکامی نیز آورده شده است.
2. قوم بنی اسرائیل، قومی اند که در طول تاریخ خود، انبیاء بسیاری را در میان خود به قتل رسانند و مطامع دنیایی آنقدر آنها را جذب کرده است که از هر نوع تفسیر و نسبتی به پیامبران خود اباء و ترسی ندارند.
3. مطلب سوم، بحث حادثه ساختگی و شوم صهیونیسم است، نامی که یهودیت با آن گره خورده است و با آن شناخته می شود. صهیونیسم (ZIONISM) نام یک جنبش ناسیونالیستی یهودی است، که هدف آن ایجاد یک دولت خودمختار یهودی در فلسطین است. سردمداران این تفکر شیطانی حتی به آموزه های همین کتاب مقدس خود (عهد عتیق) با تمام تحریفات آن، پای بند نیستند. و کلمات و جملات آن را به گونه ای تفسیر می کنند که مطامع و خواسته های دنیایی آنان برآورده گردد.
در آخر ذکر این مطلب ضروری است که دین یهودیت و کتاب مقدس آنان با تمام تحریفات آن، باز کاملا دگرکون نگشته است و گویا دست شیطان آنقدر توانا نبوده که بتواند تمام نوری که در آن است را خاموش گرداند. از این رو گاهی اوقات مطالبی در آن دیده می شود که حق است و با آیات قرآن همخوانی دارد.