آنچه مربوط به سعادت شخص مجرم است عبارت است از : 1- بازداشتن او از جرم بیشتر از دیدگاه اسلام بازداشتن قهری مجرم از ارتکاب جرم به نفع او است گرچه مخالف اراده فردی او باشد .زیرا هرجرمی او را از رسیدن به سعادت واقعی باز می دارد و از کمال ، دورتر می کند و بر وزر او می افزاید .2- مجازات دنیوی از مجازات اخروی جرم می کاهد .هرگناه و جرمی عقاب اخروی دارد، هرکس حاضر به تحمل مجازات دنیوی گناه خود شود کیفر اخروی او بخشیده می شود و خدا کریم تر از آن است که انسان را برای یک گناه دوبار کیفر دهد .لذا در صدر اسلام بسیار دیده می شود که مجرمین خود برای تحمل کیفر اقدام به اعتراف نزد قاضی می کردند تا ازعقاب اخروی مصون بمانند .البته اسلام این راه نجات از عقاب اخروی راتوصیه نکرده است بلکه توبه و بازگشت به سوی خدا و اصلاح آنچه فاسد شده را توصیه نموده است .