تلاش براى برپایى نماز جماعت بسیار شایسته و پسندیده است که البته کسى که قرار است به عنوان امام جماعت به او اقتدا نماییم باید داراى ویژگى هایى باشد که مهم ترین آن، درستى و صحّت قرائت حمد و سوره و اذکار نماز است و رعایت عدالت به این معنا که مرتکب گناه کبیره نشده باشد و اصرار بر گناه صغیره نداشته باشد و علاوه بر این دو شرط اساسى، به هر مقدار از ویژگى هاى اخلاقى و فضایل بهره مند باشد اولویت دارد.رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند: «إِمَامُ الْقَوْمِ وَافِدُهُمْ فَقَدِّمُوا أَفْضَلَکُم»[1] ؛ «امام جماعت هر جمعى نماینده آن در پیشگاه خداوند مى باشد، پس براى امامت جماعت خود بهترین ها را برگزینید».باید داراى مبانى اعتقادى صحیح باشد مثلاً ولایت اهل بیت علیهم السلام را قبول داشته باشد و از سوى دیگر اهل غلو نسبت به معصومین علیهم السلام نباشد، جبرگرا نباشد و…[2] .فاسد و بى خرد نباشد
از اباذر (ره) نقل شده است: «إِنَّ إِمَامَکَ شَفِیعُکَ إِلَى اللَّهِ فَلاَ تَجْعَلْ شَفِیعَکَ سَفِیهاً وَ لاَ فَاسِقاً»[3] ؛ «همانا امام و پیش نماز تو، شفیع و واسطه تو به درگاه باعظمت الهى است، پس هرگز کسى را که فاسد و بى خرد است وسیله و شفیع خود به درگاه الهى قرار مده».
فاجر نباشد
امام رضا علیه السلام فرموده اند: «لاَ صَلاَةَ خَلْفَ الْفَاجِر»[4] ؛ «نماز خواندن پشت سر فاجر صحیح نیست».
«آشناترین افراد به احکام دینى باشد»[5] .
«امامت وى مورد رضایت مأمومین باشد»[6]
پاورقی:
1- وسائل الشیعة، ج8، ص 347.
2- ر.ک: وسائل الشیعة، ج8، ص309 باب دهم ابواب الصلاه الجماعه.
3- وسائل الشیعة، ج8، ص 314.
4- همان، ص 315.
5- همان، ص 346.
6- ر.ک: وسائل الشیعة، ج8، ص 348 باب بیست و هفتم.
از اباذر (ره) نقل شده است: «إِنَّ إِمَامَکَ شَفِیعُکَ إِلَى اللَّهِ فَلاَ تَجْعَلْ شَفِیعَکَ سَفِیهاً وَ لاَ فَاسِقاً»[3] ؛ «همانا امام و پیش نماز تو، شفیع و واسطه تو به درگاه باعظمت الهى است، پس هرگز کسى را که فاسد و بى خرد است وسیله و شفیع خود به درگاه الهى قرار مده».
فاجر نباشد
امام رضا علیه السلام فرموده اند: «لاَ صَلاَةَ خَلْفَ الْفَاجِر»[4] ؛ «نماز خواندن پشت سر فاجر صحیح نیست».
«آشناترین افراد به احکام دینى باشد»[5] .
«امامت وى مورد رضایت مأمومین باشد»[6]
پاورقی:
1- وسائل الشیعة، ج8، ص 347.
2- ر.ک: وسائل الشیعة، ج8، ص309 باب دهم ابواب الصلاه الجماعه.
3- وسائل الشیعة، ج8، ص 314.
4- همان، ص 315.
5- همان، ص 346.
6- ر.ک: وسائل الشیعة، ج8، ص 348 باب بیست و هفتم.