امام سجاد و علي اكبر ـ عليهم السلام ـ فرزندان امام حسين ـ عليه السّلام ـ مي باشند. كه امام سجاد ـ عليه السّلام ـ پس از شهادت پدرش به مقام امامت نايل شد و حضرت علي اكبر ـ عليه السّلام ـ در كربلا و در ركاب پدرش به شهادت رسيد.
امام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ در سال 38 هجري قمري در شهر مدينه چشم به جهان گشود و مدت دو سال از دوران كودكي خود در كنار جد بزرگوارش اميرمؤمنان ـ عليه السّلام ـ سپري نموده و مورد نوازش آن حضرت قرار گرفت. پس از شهادت جدش مدت ده سال در كنار عمويش امام حسن مجتبي ـ عليه السّلام ـ زندگي كرد و از آموزشهاي علمي و اخلاقي و كمالات آن بزرگوار بهره جست. پس از شهادت آن امام همام مدت يازده سال نيز در دوره امامت پدرش امام حسين ـ عليه السّلام ـ در كنار آن امام همام زيست تا اينكه واقعه قيام عاشورا پيش آمد نمود به همراه امام كه تمام خانواده اش را با خود به سوي كربلا حركت داد رفت در اين سال آن حضرت 23 ساله بود كه شهادت پدر و برادران و عموهاي مهربان و ياران بزرگ پدرش را شاهد بود آن حضرت پس از شهادت پدرش به امامت رسيد.[1]حضرت علي اكبر ـ عليه السّلام ـ از جمله ياوران رشيد پدر بزرگوارش امام حسين ـ عليه السّلام ـ بود كه با دليري و رشادت به ياري آن حضرت در پيشا پيش امامش جان خويش را در طبق اخلاص نهاد، اگر چه نسبت به سن و سال آن حضرت در ميان منابع و مورخين اختلاف زيادي ديده مي شود اما قراين و شواهد خارجي بيانگر اين حقيقت است كه آن حضرت در سنين 31 الي 32 سالگي بوده است كه در كربلا به شهادت رسيده است؛ چنانكه امام سجاد ـ عليه السّلام ـ در پاسخ يزيد كه از اسمش را پرسيد جواب داد اسم من علي است! يزيد گفت مگر علي بن الحسين را خدا در كربلا نكشت؟
آن حضرت پاسخ داد: «من برادر بزرگتري داشتم كه علي ناميده مي شد كه شما او را كشتيد»[2] برخي ولادت حضرت علي اكبر ـ عليه السّلام ـ را حدود سال 33 هجري و سال خلافت عثمان نيز نوشته اند.[3]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- زندگاني قمربني هاشم وحضرت علي اکبر،عمادالدين حسين.
2- حضرت علي اکبر؛سيدمحمدتقي مدرسي.
3- زندگاني علي بن الحسين،سيدجعفرشهيدي.
پي نوشت ها:
[1] . شيخ مفيد، ارشاد چاپ اول، قم، آل البيت، 1413، ح دوم، ص 137.
[2] . ابوالفرج اصفهاني، مقاتل الطالبين، بيروت، دارالمعرفه بي تا، ص 120، ابن كثير البدايه و النهايه، چاپ هشتم، بيروت، مكتبه المعارف، 1410، ج 9، ص 103، علي اكبر را بزرگتر از امام سجاد دانسته است.
[3] . حسام الدين محلي حدائق الورديه في مناقب ائمه الزيديه، چاپ اول، دمشق، بي تا، ص 116 و ابي الفرج پيشين، ص 81.