ایشان فرزند آیت الله حاج سیّد محمّد شیخ الاسلام ساوجی و از علمای بزرگ و نویسندگان متبحّر و ممتاز شیعه است. وی در سامرا نشو و نما یافته و از این رو، به عسکری شهرت یافته و از محضر آیات عظام سامرا و نجف اشرف استفاده کرده است. علاّمه عسکری سالها به امر مرحوم آیت الله العظمی حکیم در بغداد اقامت گزیده و وکالت مطلقه از ایشان داشته و به خدمات دینی، از قبیل اقامه جماعت و تالیف کتب مفید و ارشاد مردم شیعی بغداد می پرداخته و بارها مورد حمله و اعتراض دولت شوم بعثی عراق واقع شده است. سرانجام در سال 1391ق. مجبور شد به ایران مهاجرت کند و در شمال تهران سکونت گزیند. او سالهاست که با تألیف و نقد و انتقاد کتب عامّه مشغول است. دو کتاب از آثار ارزنده او که به چاپ رسیده، عبارت است از: عبد«الله بن سبا» و «احادیث عایشه».شهرت خدمات و آثار علاّمه در عراق و ایران به اندازه ای است که دوست و دشمن را به تقدیر و تحسین واداشته است. نوشته ها و تالیفات او مورد توجّه دانشمندان بزرگ مصری و دیگر کشورهاست. از جمله، نویسنده بزرگ مصری، استاد محقق، شیخ ابوریّه، تقریظ مبسوطی به کتاب احادیث عایشه ایشان نوشته است که در خور توجّه است و ترجمه آن در مقدّمه کتاب عایشه در دوران علی»علیه السلام« به چاپ رسیده است.