پیامبر اسلام(ص) در بازگشت از حجة الوداع، حاجیان را به مدت سه روز، در مکانی به نام غدیر نگه داشت. پس از جمع شدن همه حاجیان، ایشان بر منبری از جهاز شتر قرار گرفت و برایشان سخنرانی کرد. ایشان در این سخنرانی، دست علی بن ابیطالب(ع) را گرفته و خطاب به مردم فرمود: «آیا من ولیّ مؤمنین نیستم؟». همه مردم ولایت پیامبر بر خود را تأیید کردند. پیامبر(ص) در ادامه فرمودند: «هرکس که من ولیّ او هستم، علی نیز ولیّ اوست». گزارش شده است که در این هنگام عمر بن خطاب از جای خود بلند شد و گفت: «بخ بخ لک یا ابن أبیطالب أصبحت مولای و مولى کل مسلم»[1]
به به! گوارا باد بر تو ای پسر ابوطالب، تو مولای من و مولای تمام مسلمانان شدی!
برخی منابع دیگر اهل سنت، با کمی تغییر در عبارت، این مطلب را آوردهاند.[2] در منابع شیعه گفتن این کلام از عمر بن خطاب را مربوط به بعد از بیعت کردن با امیرالمؤمنین علی(ع) دانستهاند.[3]
به به! گوارا باد بر تو ای پسر ابوطالب، تو مولای من و مولای تمام مسلمانان شدی!
برخی منابع دیگر اهل سنت، با کمی تغییر در عبارت، این مطلب را آوردهاند.[2] در منابع شیعه گفتن این کلام از عمر بن خطاب را مربوط به بعد از بیعت کردن با امیرالمؤمنین علی(ع) دانستهاند.[3]