نگاهی به یك اصطلاح در علم اصول

هرگاه در طهارت یا نجاست امری تردید كردیم، با اجرای اصل طهارت (1) حكم به طهارت می‌كنیم. مبنای این اصل روایتی است از امام صادق (علیه السلام) كه فرمود: هر چیزی پاك و طاهر است تا علم به نجاست او پیدا كنی. (2)
آیا اصالة الطهاره از مسائل اصولی است یا خیر؟ صاحب كفایة الاصول می‌گوید: چون این اصل فقط در باب طهارت جاری است نه در جمیع ابواب فقه، به همین دلیل از مسائل علم اصول نخواهد بود. (3) صاحب مصباح الاصول (4) می‌گوید: این استدلال درست نیست چون شرط اصولی بودن مسئله این بوده كه نتیجه‌ی آن در طریق استنباط حكم شرعی قرار گیرد، نه آنكه در جمیع ابواب جاری شود.
والا می‌باید بسیاری از مباحث اصولی مطروحه از علم اصول خارج گردد. همانند بحث: «آیا نهی در عبادت دلالت بر فساد می‌كند یا خیر؟» زیرا این بحث نیز فقط در عبادات از ابواب فقه جاری است.

پی‌نوشت‌ها:

1.الوافیه فی اصول الفقه، ص184؛ فوائد الاصول، ج3، ص 364.
2.عن ابی عبدالله قال «كلشیء نظیف حتی تعلم انه قذر»، تهذیب الاحكام، ج1، ص 284.
3.مصباح الاصول، ج2، ص 250.
4.مأخذ پیشین.

منبع مقاله :
ولائی، عیسی، (1391)، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، تهران: نشر نی، چاپ نهم