شرور عالم؛ امور عدمی و در واقع ناشی از محدودیتهای وجودی عالم هستند و این محدودیتها زمینهساز آزمایش موجودات مختار را فراهم آوردهاند. موفقیت در این آزمایش سعادتمندی نیکوکاران را به دنبال خواهد داشت و تحقق این سعادتمندی وقوع خیر کثیر است. اراده این خیر کثیر و ترک شر کثیری که خلق نکردن عالم در پی دارد، برای پروردگار حکیم که خیرخواه مطلق است، ضروری است؛ البته لازمه قهری این کار حکیمانه (آفرینش نظام احسن خلقت)، پدید آمدن شر قلیل یا محدودیتهای وجودی است که در مقابل آن خیر کثیر نادیده گرفته میشود.