اگر در روز قیامت، نسبت خویشاوندی تأثیرگذار نیست، پس چگونه جنین سقط شده تقاضای ورود پدر و مادرش را به بهشت کرده و خداوند نیز اجابت می‌کند؟!

در قرآن کریم آمده است: «هنگامى که در صور دمیده می‌شود، پس در آن روز نه میانشان خویشاوندى و نسبى وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می‌پرسند»؛ یعنی پس از نفخ صور، انسان با اعمالش تنها می‌ماند، و هیچ‌کس نمى‏تواند حتى از برادر و فرزند و پدرش دفاع کند و یا مجازات او را به جان بخرد. در زمان نفخ صور، انسان تنها به این دلیل که با دیگری قوم و خویش است، نجات نمی‌یابد و تنها اعمال او است که در پرونده او ثبت شده است.
طبق این آیه، نسبت خویشاوندی هیچ فایده‌ای ندارد؛ در حالی‌که در روایات بسیاری خلاف این مطلب ذکر شده است؛ به عنوان نمونه سخنی از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است که جنین سقط شده تقاضا می‌کند تا پدر و مادرش پیش از او وارد بهشت شوند، و آنها به دستور خداوند وارد بهشت خواهند شد.
با تأمل و دقت در آیه در خواهیم یافت که این اشکال وارد نیست؛ زیرا اولاً: روایات مربوط به نقش نسبت خانوادگی در قیامت، بعد از استقرار در بهشت یا در آستانه بهشت و جهنم است، در حالى‌که تأثیر نداشتن نسبت خانوادگی که در آیه مورد بحث آمده، مربوط به مراحل نخستین رستاخیز است که اضطراب و وحشت بسیار دارد. ثانیاً: این نسبت‌ها برای همگان کافی نخواهد بود؛ روشن است پدران و مادرانی مشمول این کمک و درخواست فرزندان قرار می‌گیرند که در مرگ فرزند صبر نمودند و به پاسداشت این صبر، خداوند فرزندانشان را شفیع آنها قرار می‌دهد.