کسی که به گناه بودن عملی علم نداشته باشد و به گمان این که آن عمل از نظر شرعی و اخلاقی جایز است، مرتکب آن شود، چنانچه در پرسیدن حکم شرعی و تحصیل علم نسبت به آن کوتاهی نکرده است، گناهی برای او محسوب نمی شود. گفتنی است چنانچه با ارتکاب آن عمل حق الناسی را ضایع کرده باشد (مالی و غیر مالی) باید به نحوى جبران شود و رضایت آن شخص حاصل گردد.