طلسمات

خانه » همه » سلامت » ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

ایبوپروفن و عوارض مصرف آن

ایبوپروفن یکی از رایج ترین دارو های مسکن در سراسر دنیاست و اغلب افراد این دارو را برای از بین بردن التهاب، تورم، درد آرتروز، سردرد، پا درد، دندان درد و دردهای قاعدگی استفاده می کنند. محققان بر این باورند که برخی از عوارض جانبی ایبوپروفن بسیار خطرناک و جبران ناپذیر هستند، به همین دلیل کاهش دردهای مزمن با استفاده از روش های طبیعی و داروهای گیاهی بیشتر توصیه شده است.

1440x810 story 5d9b2a04 927d 575e b2ad 4a607b020261 456865 - ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

داروی ایبوپروفن برای از بین بردن درد در نقاط مختلف بدن، مانند سردرد، درد دندان، دل‌درد قاعدگی، دردهای عضلانی یا التهاب مفاصل استفاده می‌شود. هم‌چنین این دارو برای کاهش تب و کاهش درد بدن ناشی از سرماخوردگی و آنفولانزا کاربرد دارد. ایبوپروفن جزء داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی است.

نحوه‌  عملکرد ایبوپروفن

عمل‌کرد ایبوپروفن به شکل انسداد ماده‌ای طبیعی در بدن است که تولید آن باعث التهاب می‌شود. این فرایند تب، درد یا تورم را کاهش می‌دهد. اگر مبتلا به بیماری مزمنی مانند التهاب مفاصل هستید از پزشک خود درباره‌ی طب جایگزین بدون دارو یا استفاده از داروهای دیگر برای درمان بیماری خود سوال کنید. هم‌چنین به بخش هش‌دار مراجعه کنید.

حتی اگر قبلا از داروی ایبوپروفن استفاده کرده‌اید مجددا مواد تشکیل‌دهنده‌ی آن را از روی برچسب دارو مطالعه کنید. ممکن است شرکت سازنده مواد تشکیل‌دهنده‌ی دارو را تغییر داده باشد. محصولاتی با اسامی مشابه ممکن است حاوی مواد مختلفی برای درمان امراض متفاوتی باشند. مصرف داروی اشتباه ممکن است به سلامت شما آسیب برساند.

نحوه‌ مصرف ایبوپروفن و دوز مصرفی آن

اگر بدون تجویز پزشک از داروی ایبوپروفن استفاده می‌کنید پیش از مصرف نحوه‌ی مصرف درج شده روی بسته‌ی دارو را به دقت مطالعه کنید. اگر پزشک شما این دارو را تجویز کرده پیش از مصرف نحوه‌ی مصرف ارائه شده توسط دکتر داروخانه را بخوانید. برای اطلاعات بیش‌تر از پزشک خود یا دکتر داروخانه سوال کنید.
داروی ایبوپروفن را به صورت خوراکی، معمولا هر چهار تا شش ساعت یک‌بار، با یک لیوان کامل آب مصرف کنید مگر این‌که صلاح‌دید پزشک شما طور دیگری باشد. حداقل ده دقیقه بعد از مصرف این دارو دراز نکشید. اگر در زمان مصرف ایبوپروفن در معده‌ی خود احساس درد کردید این دارو را به همراه غذا، شیر یا آنتی اسید مصرف کنید.

دوز مصرف داروی ایبوپروفن به سن، وضعیت بیماری، و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد. برای کاهش خطر خون‌ریزی معده یا ابتلا به سایر عوارض جانبی داروی ایبوپروفن این دارو را با کم‌ترین دوز موثر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف کنید. بدون تجویز پزشک دوز دارو را افزایش ندهید و بیش‌تر از مقدار معین دارو مصرف نکنید. برای درمان بیماری‌های مزمنی مانند التهاب مفاصل مصرف ایبوپروفن را تحت نظر پزشک ادامه دهید.

برای کودکان دوز این دارو بر اساس وزن آن‌ها تعیین می‌شود. نحوه‌ی مصرف درج شده روی بسته‌ی دارو را مطالعه نمایید تا دوز مناسب برای کودک خود را پیدا کنید. برای اطلاعات بیش‌تر با پزشک خود یا دکتر داروخانه مشورت کنید.

در شرایط خاصی مانند ابتلا به التهاب مفاصل داروی ایبوپروفن را زیر نظر پزشک به طور منظم مصرف کنید زیرا ممکن است دو هفته زمان ببرد تا دارو اثر کامل خود را بگذارد.

اگر داروی ایبوپروفن را تنها در صورت نیاز مصرف می‌کنید به یاد داشته باشید که داروهای مسکن اگر هم‌زمان با احساس اولین علائم درد مصرف شوند تاثیر بهتری می‌گذارند. اگر صبر کنید تا درد زیاد شود ممکن است تاثیرگذاری دارو کم شود.

در صورتی که وضعیت بیماری‌تان وخیم‌تر شد یا احساس کردید که به یک مشکل جدی پزشکی مبتلا شده‌اید به سرعت به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که خودتان یا کودک‌تان بدون نسخه‌ی پزشک و برای کاهش تب و درد از داروی ایبوپروفن استفاده می‌کنید اگر تب بیش از سه روز درمان نشد یا درد بیش‌تر از ده روز طول کشید با پزشک مشورت کنید. 1

shakhes tlPXh3x - ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

عوارض جانبی جدی و خطرناک ایبوپروفن عبارتند از :

حمله قلبی

بر اساس مطالعه ای که در مجله The Lancet منتشر شده است، یکی از مهمترین عوارض جانبی ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، حمله قلبی و سکته مغزی است. پزشکان استفاده از ایبوپروفن را در بیماران قلبی و افرادیکه در خانواده خود سابقه نارسایی قلبی دارند، گزینه مناسبی نمی دانند.

آسیب به DNA

بر اساس گزارش منتشر شده در نشریه Drug and Chemical Toxicology، آزمایش های حیوانی نشان می دهد مصرف افراطی ایبوپروفن باعث آسیب به DNA و جهش ژنتیکی می شود و همین امر زمینه را برای ابتلا به سرطان فراهم می کند.

کم خونی

ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر با آسیب به سلول های قرمز خون، سبب کم خونی می شود. نتایج این مطالعه در نشریه Pharmazie منتشر شده است.

افزایش فشارخون

مطالعات نشان می دهد این دارو سبب افزایش فشار خون شده و در بیماران قلبی توصیه نمی شود.

کاهش شنوایی

بر اساس گزارش نشریه Medicine، کاهش شنوایی یکی از عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن است.

22(137) - ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

سقط جنین

بر اساس گزارش BMJ، مصرف ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، خطر سقط جنین را در ماه های اول بارداری دو برابر می کند. 2

در شرایطی زیر مصرف ایبو پروفن خطرناک است

مشکلات قلبی

در حالی که دوز پایین آسپرین می تواند به جلوگیری از حمله قلبی کمک کند، داروهای مسکن دیگر در خانواده داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)- که شامل ایبوپروفن هستند – با افزایش شانس حمله قلبی یا سکته در ارتباط بوده اند. سال 2017، 20 تا 50 درصد خطر حمله قلبی را در میان افرادی که هر روز به مدت یک هفته یا بیشتر استفاده می کردند، گزارش دادند. افزایش ریسک مرتبط با ایبوپروفن می تواند به میزان 75 درصد باشد. بزرگ ترین خطر در نخستین ماه مصرف NSAID و دوزهای بالای آن رخ داد.

کاترین رئیس مرکز انجمن داروسازی آمریکا می گوید:کسانی که مبتلا به بیماری های قلبی یا در معرض خطر بیماری های قلبی هستند باید به ویژه در مورد این یافته ها نگران باشند، اگرچه خطر بالا بر همگان تاثیر می گذارد. اگر داروهای فشار خون مصرف می کنید مراقب باشید – NSAIDs می تواند می تواند اثر آن را کمتر کند. با پزشک در مورد داروهای جایگزین صحبت کنید تا درد را درمان کنید.

مصرف داروهای ضد انعقاد

داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین و ضد پلاکت (مانند پلاویکس )به آسانی از لخته شدن خون جلوگیری می کنند. ضد انعقادها معمولا برای افرادی که در معرض خطر بالای سکته هستند مانند آن هایی که فیبریلاسیون دهلیزی یا دریچه قلب مصنوعی دارند یا آن هایی که دچار انسداد ریوی شده اند ضد پلاکت به عنوان راهی برای جلوگیری از وقوع دوباره حملات قلبی توصیه می شود. ترکیب این داروها با ایبوپروفن ممکن است به طور قابل توجهی خطر مشکلات مربوط به خونریزی را افزایش دهد.” بنابراین به جای آن، درباره گزینه های دیگری با پزشک صحبت کنید.

بیماری های دستگاه گوارش

NSAIDs نه تنها آستر شکم و روده ها را تحریک می کنند بلکه می توانند جریان خون را در منطقه کاهش دهند و به توانایی آن برای بازسازی آسیب برسانند بنابراین اگر مسائل گوارشی، مانند روده ملتهب، دارید ، احتمالا نمی خواهید از ادویل یا موترین یا داروهای غیر استروئیدی دیگر مصرف کنید . بنابراین ایبوپروفن برای درد مرتبط با التهاب روده در مواردی که از درد می برید، موثر نیستند، بهتر است با پزشک در مورد درمان های جایگزین صحبت کنید.

در دوران بارداری

NSAIDs به جنین صدمه میزند و خطر سقط جنین در دوران بارداری زودهنگام و نقص قلب در سه ماهه سوم را افزایش می دهد. علاوه بر این، ارتباط بین زنانی را نشان می دهد که ایبوپروفن را در طول سه ماهه اول خود با کاهش رشد تخم جنین انجام داده اند که می تواند باروری آینده دختر را به خطر بیاندازد. قبلا هم در نمناک اشاره کردیم که ایبوپروفن همچنین ایده خوبی در زمان زایمان نیست چون می تواند منجر به خونریزی طولانی مدت شود. اگر در برخی موارد در طول دوره بارداری به مسکن نیاز دارید با پزشک مشورت کنید.

90 (3) - ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟

عفونت ادرای

چند سال پیش، محققان گزارش دادند که NSAIDs ممکن است برای درمان عفونت های دستگاه ادراری مفید باشد. آن ها علاوه بر تسکین درد از عود جلوگیری می کنند. شواهدی متناقض در مورد تاثیر ایبوپروفن در ادبیات وجود دارد، و به آنتی بیوتیک بستگی دارد علاوه بر این، زنانی که ایبوپروفن را مصرف کرده اند، به طور متوسط سه روز یا حتی بیشتر در مقایسه با آنتی بیوتیک طول می کشد تا درمان شوند.

آرتروز

مبتلایان به ورم مفاصل، ایبوپروفن و دیگر داروهای غیر استروئیدی را برای تسکین دردهای آرتروز مصرف می کنند اما به دلیل اثرات منفی آن روی دستگاه گوارش ، قلب و عروق برخی از بیماران به خصوص آن هایی که سابقه مشکلات شکمی یا قلبی دارند قبل از اینکه ایبوپروفن را مصرف کنند، باید فکر کنند. مقایسه اثرات فشار خون بر انواع مختلف غیر استروئیدها (ایبوپروفن، ناپروکسن ، و )در آرتروز و روماتیسم آرتروز، تاثیر می گذارد تمامی داروها با خطر افزایش فشار خون همراه بودند و ایبوپروفن بدترین تاثیر را دارد.

برای افرادی که روماتیسم مفصلی دارند، داروهای غیر استروئیدی نمی توانند به اندازه کافی التهاب را کنترل کنند تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.

آسم

ایبوپروفن و دیگر غیر استروئیدها التهاب را با مهار آنزیم سرکوب می کنند که تولید مواد پروستاگلاندین را کاهش که به درمان کمک می کند. مساله این است که تداخل با پروستاگلاندین می تواند باعث تشدید آسم شود. به همین دلیل است که به مبتلایان به آسم هشدار می دهند که با احتیاط ورزش کنند. این بیماران باید با پزشکان در مورد گزینه های جایگزین برای مدیریت درد صحبت کنند. 3

پی نوشت:
1.www.doctoreto.com
2.www.fararu.com
3.www.namnak.com

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد