گاهی ممکن است به علت کفران نعمت و فراموش کردن قدرت الهی، خداوند نعمتی را از ما بگیرد. لیکن در هر حال نباید امیدمان نسبت به خدا را از دست بدهیم.

اگر خداوند نعمتی را از شما گرفت به جای کفران نعمت این دعا را بخوانید:

«عَسی‏ رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنا خَیْراً مِنْها إِنَّا إِلی‏ رَبِّنا راغِبُونَ»(آیه 32 سوره قلم)
«امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه مندیم»

ماجرای دعای برگشت مال از دست رفته چیست؟

مردی باغی داشت که همیشه از محصول آن باغ سهم فقرا را پرداخت می کرد. بعد از این که مرد فوت کرد پنج پسر او مدیریت باغ را به دست گرفتند و در اولین سالی که باغ به دست پسران افتاد بیشتر از هر سال محصول داد. پسرها بسیار خوشحال بودند. روزی که بعد از نماز عصر به باغ رفته بودند با دیدن وفور نعمت وسوسه های شیطان به سراغ شان آمد و به همدیگر گفتند این ها حاصل تلاش خودمان است و بیایید تا امسال چیزی از محصول مان را به فقرا ندهیم تا از پولی که جمع آوری می کنیم بتوانیم استفاده کنیم و در سال های بعد مانند گذشته سهم فقرا را کنار می گذاریم. چهار نفر از آن ها به این امر راضی شدند اما یکی از آن ها مخالفت کرد و به برادران خود گفت: بهتر است به همان روشی که پدر سهم فقرا را می داد ما نیز سهم فقرا را بپردازیم. اما چهار برادر به شدت با او مخالفت کردند و آنقدر او را زدند که او نیز راضی به این امر شد.

آن ها به منزل رفتند و تصمیم گرفتند که صبح برای برداشت محصول به باغ بیایند اما فراموش کردند که «ان شاء الله» بگویند. برای همین خدا باغ آن ها را دچار بلا کرد و تمام محصول آن از دست رفت. عذاب خدا به حدی شدید بود که وقتی صبح برادران به باغ رسیدند فکر کردند که مسیر را اشتباه آمده اند اما وقتی متوجه ماجرا شدند به اشتباه خود پی بردند و گفتند: «امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه مندیم»

تفسیر دعای برگشت مال از دست رفته

صاحبان باغ بعد از آن که به ظلم و طغیان خود متوجه شدند گفتند: اى واى بر ما که ما مردمى متجاوز از حد بودیم و پا از گلیم عبودیت فراتر نهادیم؛ براى اینکه براى پروردگار یکتاى خود اثبات شریک کردیم و او را یگانه در ربوبیت ندانستیم و ما امیدواریم پروردگارمان بهتر از آن جنت که طائفى از عذاب، سیاهش کرد و سوزاند، چیزى به ما بدهد، چون ما دیگر از هر چیزى دیگرى دل بریدیم و دل به او بستیم.

نکته های طلایی دعای بازگشت مال از دست رفته

1- در دعا و گفتگو با خداوند کلمه‌ «رَبِّنا» را زیاد بکار ببریم. در این آیات چند بار این کلمه تکرار شده است. (عَسى‌ رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنا… إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا راغِبُونَ)

2- در تحلیل و بررسى ناگوارى ها به کوتاهى‌هاى خودمان اعتراف کنیم و خداوند را منزه بدانیم. (سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ)

3- ندادن حق دیگران، ظلم به خویش و طغیان به دیگران است. (إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ‌- إِنَّا کُنَّا طاغِینَ)

4- در برابر خداوند، به ضعف و زشتى عمل خود اعتراف بیشترى کنیم. (إِنَّا کُنَّا طاغِینَ) (چنانکه امام على (ع) در دعاى کمیل مى‌گوید: «معتذرا نادما، منکسرا مستقیلا، مستغفرا منیبا مقرا مذعنا معترفا»)

5- به هنگام از دست دادن اموال دنیوى، به لطف و رحمت الهى امیدوار باشید که بهتر از آن را به شما بدهد. (عَسى‌ رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنا خَیْراً مِنْها)

6- دست خداوند براى تأمین و جبران باز است. گناهکاران مایوس نباشند و خود را براى همیشه شکست خورده نپندارند. (یُبْدِلَنا خَیْراً مِنْها)

7- هیچ وقت براى بازگشت به خدا دیر نیست. (إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا راغِبُونَ) (صاحبان باغ با مشاهده باغ سوخته، از خواب غفلت بیدار شدند و توبه کردند و به سوى خدا روى آوردند.)

شرایط رسیدگی به فقرا در قرآن

رسیدگى به فقرا، مخصوص فقراى مؤمن نیست. در این ماجرا سخنى از ایمان و کفر فقیران نیست بلکه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر دیگران است.

مواظب باشیم که عبرت دیگران نشویم

گاهى براى تغییر فکر و فرهنگ، باید فرد یا گروهى خطاکار در جامعه رسوا شوند تا موجب عبرت دیگران گردند. خداوندى که «اظهر الجمیل و ستر القبیح» است پرده بردارى مى‌کند و ماجراى باغى که سوخت تابلوى تاریخ مى‌شود.

منبع: سایت ستاره