تصویر: یک دانشجوی مهاجر گواتمالایی سعی می کند هنگام یاد گیری از راه دور در استمفورد، کنتیکت، به Chromebook خود وارد شود. جان مور / گتی ایماژ
 
به خاطر شرایط همه گیری کوید 19، مدارس در سراسر ایالات متحده در بهار گذشته، با تغییری بی سابقه به یاد گیری از راه دور روی آوردند – روندی که در بسیاری از مناطق در سال تحصیلی جدید ادامه دارد.
 
میلیون ها کودک اکنون به عنوان بخشی از آموزش روزانه خود از لپ تاپ و تبلت در خانه استفاده می کنند. این چیدمان نه ایده آل است و نه آسان. اما دانش آموزان مهاجر که هنوز در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند – که اغلب به آنها زبان آموزان انگلیسی می گویند – با عوارض بیشتری رو به رو هستند. فن آوری می تواند ابزاری قدرتمند برای یاد گیری باشد. اما این فن اوری یک معلم نیست. یاد گیری از راه دور به خصوص برای تقریباً 5 میلیون دانش آموز در مدارس ایالات متحده که در حال یاد گیری یک زبان جدید همزمان با انجام کارهای مدرسه خود هستند، در حال حاضر با چالش های مهم زبانی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی رو به روست.
 
ما به عنوان دانش پژوهان مهاجرت و آموزش، تحقیقاتی در مورد چگونگی استفاده دانشجویان مهاجر از فناوری برای یاد گیری انجام داده ایم. مقاله اخیر ما از تحقیقات انجام شده در یک دبیرستان دولتی در منطقه بزرگ بوستون بین سالهای 2013 و 2016 استفاده کرده است. بیش از نیمی از 1850 دانش آموز در این مدرسه در خانه به زبانی غیر از انگلیسی صحبت می کنند و 38٪ دانش آموزانِ در حال رشد، همراه با مشکلات اقتصادی زندگی می کنند.
 
این مدرسه برای ترویج یاد گیری مستقل و گسترش مشغولیت دانش آموزان با فراگیری خارج از کلاس، به همه آنها لپ تاپ یا تبلت می داد. از دانش آموزان انتظار می رفت که از خانه، جلسات درس را تماشا کنند، مقاله بنویسند و از معلمان خود سؤال کنند. اما ما متوجه شدیم که دانش آموزان مهاجر اغلب قادر به استفاده از انعطاف پذیری فن آوری های جدید فراهم شده، به طرق مورد انتظار مدرسه شان نبودند. و به جای آن، آنها و معلمانشان سخت تلاش می کردند تا از این فن آوری ها به روش هایی استفاده کنند که به درد پشتیبانی از یادگیری آنها بخورد.
 
دانشجویان وقتی زندگی آنها در بیرون از کلاس به طور کامل مورد توجه قرار نمی گرفت، به سختی تلاش می کردند. بسیاری از دانشجویان مهاجر مسئولیت های دیگری در خانه و محل کار دارند، در خانواده های چند نسلی زندگی می کنند، و تنها دسترسی محدودی به وای فای دارند.
 
از آن جا که مدارس، یاد گیری ترکیبی و از راه دور را در مقیاس وسیع اجرا می کنند، توصیه می کنیم مربیان سه درس اصلی را که در تحقیقات خود آموخته ایم در نظر بگیرند.
 

1- دسترسی همان تساوی حقوق نیست

نه چندان قبل، “شکاف دیجیتالی” در آموزش با دسترسی نا برابر به رایانه یا اینترنت تعریف شده بود. اما دسترسی به فناوری، دیگر مهمترین فاکتور در برابری حقوق نیست. امروزه، اکثر دانش آموزان ایالات متحده به مجموعه ای از فن آوری ها در کلاس ها و خانه های خود دسترسی دارند و نا برابری ها شکل ظریف تری دارند. دانش آموزان مهاجر که در فقیرترین مدارس تحصیل می کنند ممکن است به فن آوری دسترسی داشته باشند، اما این معمولاً همراه است با آموزشی نا کافی برای خود و معلمانشان برای استفاده بهینه از فناوری – که این یک شکاف دانش است که باعث می شود استفاده از این فناوری ها کم اثر باشد. سایر مطالعات نشان داده است که در ماساچوست، دانشجویان مهاجری که انگلیسی می آموزند 70٪ بیشتر از همکلاسی های غیر مهاجر انگلیسی زبانشان احتمال دارد معلمان کم کاری داشته باشند.
 
برخی از کارشناسان همچنین ابراز نگرانی کرده اند که از دانشجویان مهاجر انتظار می رود با دستور العمل آموزشی که با توجه به نیازهای یاد گیری آنها طراحی نشده است، سازگار شوند. دانش آموزان مهاجر که در فقیرترین مدارس تحصیل می کنند ممکن است به فن آوری دسترسی داشته باشند، اما این معمولاً همراه است با آموزشی نا کافی برای خود و معلمانشان برای استفاده بهینه از فناوری – که این یک شکاف دانش است که باعث می شود استفاده از این فناوری ها کم اثر باشد. برای استفاده از لپ تاپ و تبلت برای یاد گیری، دانشجویان به پشتیبانی مداوم در طیف وسیعی از زمینه ها از جمله ارزیابی، محتوای دانشگاهی و استفاده از فناوری ها نیاز دارند. تحقیقات ما نشان می دهد که معلمان و دانشجویان مهاجر با گذشت زمان توانستند خود را با فن آوری های جدید برای تأمین نیازهایشان وفق دهند، اما این تلاش ها نیاز به سرمایه گذاری در همه سطوح داشت. معلمان باید درک کنند که چگونه می توان از دانشجویان مهاجر در استفاده از فن آوری های موجود برای رفع نیازهای آنها، از جمله برنامه ریزی کاری و اعتماد به نفس با استفاده از زبان انگلیسی، حمایت کرد و چگونه می توان از نقاط قوتی مانند تجارب چند زبانه و چند فرهنگی آنها استفاده کرد.
 

2- زبان مهم است

تقاضا برای استفاده از زبان دوم برای یاد گیری از راه دور با تقاضا برای یاد گیری در کلاس متفاوت است. شرکت در یک بحث، روشن کردن یک مفهوم یا تکمیل یک تکلیف، همه وابسته است به راحتی دانشجویان مهاجر در استفاده از زبان انگلیسی.. در تحقیقات ما، بسیاری از دانشجویان مهاجر که هنوز در حال آموختن انگلیسی بودند، برقراری ایده های پیچیده از طریق ارسال پیام کوتاه یا نظر دادن را برای خود دشوار می یافتند. بلکه آنها مکالمه های ظریف تری که می توانستند به صورت شخصی با معلم و همسالان خود داشته باشند را ترجیح می دادند. خود جوشی، نشانه های بصری و حمایت جامعه همه در مکالمات دانشگاهی مورد نیاز دانشجویان نقش داشتند. معلمان هم رأی بودند که گفتگوهای معنا دار آکادمیک “به صورت شخصی آسان تر” است، به ویژه برای دانش آموزانی که از مهارت های زبان انگلیسی خود اطمینان کمتری دارند.
 
متقابلاً، دانش آموزان و معلمان دریافتند که فناوری فرصت هایی را برای دانشجویان مهاجر که در حال یاد گیری زبان انگلیسی هستند فراهم می آورد تا از مهارت های دو زبانه خود برای یاد گیری بیشتر استفاده کنند. دانش آموزان با استفاده از برنامه هایی مانند مترجم گوگل به سرعت متون طولانی تری را فراچنگ می آورند و این به آنها این امکان و فرصت را می دهد تا بیشتر در محتواهای اصلی دانشگاهی شان غور کنند. از آن جا که پروسه یاد گیری در دوره شیوع همه گیری باعث ترس دانش آموزان از عقب افتادن می شود، ممکن است مفید باشد که به خاطر بسپاریم که دو زبانگی سرمایه ای است که می تواند یاد گیری از راه دور را نیز پشتیبانی کند.
 

3- بسیاری از دانشجویان مهاجر کار می کنند

بسیاری از دانشجویان مهاجر برای تأمین هزینه های خانواده خود کار می کنند. به عنوان مثال، یکی از شرکت کنندگان در مطالعه ما، “ویکتور”، یک جوان 17 ساله بود که در یک رستوران طبقه بالا در مرکز شهر کار می کرد. او از بعد از ظهر تا نیمه شب پنج روز در هفته کار می کرد. تعادل برقرار کردن بین مدرسه تمام وقت با شغل تمام وقت آسان نبود، اما ضروری بود.
 
وی به ما گفت: “پولی که از رستوران به دست می آورم معمولاً برای پرداخت تمام قبض هایم، تلفنم، اجاره ام، و برای ارسال پول برای مادرم در کلمبیا خرج می شود.”. این یک تجربه مشترک تقریباً تمام دانشجویان مهاجری بود که با آنها صحبت کردیم. در طی همه گیری، بسیاری از آنها تمام وقت به کار خود ادامه داده اند.
 
سایر دانشجویان مهاجر مسئولیت هایی مانند مراقبت از کودک، آشپزی، نظافت، پرداخت قبوض و ترجمه برای سایر اعضای خانواده را در خانه گزارش کردند که مانع از انجام تکالیف درسی یا برقراری ارتباط با معلمان و همکلاسی هایشان از طریق لپ تاپ بر طبق انتظارات مدارسشان می شد. میلیون ها کودک اکنون به عنوان بخشی از آموزش روزانه خود از لپ تاپ و تبلت در خانه استفاده می کنند. قبل از همه گیری، معلمان قادر به ایجاد فضاهای یاد گیری منعطف و مستقل برای دانش آموزان در کلاس بودند که از پیشرفت تحصیلی و تداوم اهداف یاد گیری پشتیبانی می کرد و منجر به درک بهتر زندگی دانش آموزان می شد. تغییری مشابه در فکر کردن در مورد چگونگی یاد گیری از راه دور برای دانش آموزان مهاجر لازم است تا تعادل کار و مدرسه خود را در طی بیماری همه گیری کوید 19 حفظ کنند.
 

فن آوری حمایت کننده

فن آوری می تواند ابزاری قدرتمند برای یاد گیری باشد. اما این فن اوری یک معلم نیست.
 
تحقیقات ما نشان می دهد که یک برنامه ریزی دقیق بر اساس آشنایی عمیق با زندگی دانشجویان مهاجر تفاوت زیادی ایجاد می کند. یک خطر بسیار واقعی وجود دارد که حرکت به سمت یاد گیری از راه دور می تواند نا برابری هایی را که دانش آموزان مهاجر تاکنون در مدارس ایالات متحده با آن رو به رو بوده اند تقویت کند. ما استدلال می کنیم که یاد گیری از راه دور باید کالیبره شود تا نیازهای دانش آموزان موجود در حاشیه تأمین شود. بودجه و سیاست های جدید باید از دانش آموزانی که کمتر با یاد گیری از راه دور آشنا هستند و یا دسترسی محدودی به فن آوری های جدید دارند، یا انگلیسی می آموزند و یا مسئولیت های رقابتی دارند، حمایت کند.
 
منبع: تیموتی پی ویلیامز، Boston College، آواری کراهیل پوزا، University of Massachusetts Boston