بهترین راه برای جذب افراد به نماز، تشویق عملی است. تشویق عملی مانند خواندن نماز در اوّل وقت، تهیه هدیه و کتاب های مفید در این زمینه، طرح دوستی و گسرتش رابطه با انسان های مقید به نماز و در صورت امکان، کم کردن و حتی قطع رابطه با انسان هایی که نماز نمی خوانند، و در صورت نیاز، نماز خواندن در دید چنین افرادی (برای تشویق آنان به نماز) و. … در کنار تشویق عملی می توان از تشویق زبانی نیز بهره برد.
تشویق زبانی مانند:

بازگو کردن اهمّیت و جایگاه نماز در آیات و روایات، ذکر داستان هایی از نمازگزاران و ترک کنندگان نماز، یادآوری معاد و قیامت، برزخ، بهشت و جهنّم و. …

نباید فراموش شود که ترک نماز در گروه هایی به خصوص در بین جوان و شخص موردنظر پرسشگر محترم، علّت هایی دارد که او را به روی نیاوردن به نماز یا ترک آن می کشاند. این علّت ها ممکن است سستی عقیده به معاد یا خداشناسی و یا تأثیر منفی دوستان ناباب او باشد؛ همچنین احتمال دارد مشکلات مادّی و سرخوردگی روحی، چنین مشکلی را آفریده باشد. دوست شدن و گفتگو با چنین فردی و گوش دادن به درد دل او و سخنانش، کلید حل این مشکلات را به دست می دهد. اگر علّت اصلی ترک نماز شناخته شود، راه و چگونگی تشویق او به نماز مشخص خواهد شد، التبه چنانچه در مراحل مختلف لازم شد، حتماً باید با افراد آگاه مشورت شود.

تشویق افراد باید با آرامش و اخلاق نیک باشد؛ مگر این که چاره ای جز استفاده از روش سرزنش نباشد؛ در امر به معروف و نهی از منکر و تشویق، کردار و گفتار افراد بزرگ تر و مسن تر از فردی که نماز نمی خواند می تواند نقش مؤثرتر و مهم تری را ایفا کند. این مسأله، در تشویق زبانی بیشتر تأکید می شود. اگر فردی با سن پایین بخواهد کسی را تشویق کند و یا از منکر باز دارد و به معروف هدایت کند، باید ادب را بیشتر رعایت کند. در پایان، گفتارمان را با آیاتی از قرآن کریم درباره نماز و اهمّیت آن زینت می بخشیم. «از مجرمان سؤال می شود چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟

می گویند: و ما از نمازگزاران نبودیم.»[1] «اما پس از آنان یعنی انسان های شایسته، فرزندان ناشایسته ای روی کار آمدند که نماز را تباه و از شهوت پیروی کردند؛ و به زودی مجازات گمراهی خود را خواهند دید.»[2] «پس وای بر نمازگزارانی که در نماز خود سهل انگاری می کنند!»[3] همچنین خدای متعال مؤمنان را چنین معرفی می کند: «آنها که در نمازشان خشوع دارند.»[4] «و آنها که از نمازهایشان مراقبت می کنند.»[5][6]

پی نوشت:
[1] مدثر/ 42 و 43
[2] مریم/ 59
[3] ماعون/ 4 و 5
[4]  مؤمنون/ 2
[5] مؤمنون/ 9
[6] محمد رضا حسین زاده، پرسمان قرآنى ازدواج و خانواده، 1جلد، نشر جمال – قم، چاپ: اول، 1389.

منبع: حوزه نت