تفکر در قرآن

در مورد آیه” إِنَّ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ َلآیاتٍ ِلأُولِی اْلأَلْبابِ؛ مسلما در آفرینش آسمانها و زمین و در پی یکدیگر آمدن شب و روز برای خردمندان نشانه هایی [قانع کننده] است (آل عمران/190)از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است” وای بر کسی که این آیات را بین دو فکش بگرداند(بخواند) و در آن تأمل نکند. تفسیر نورالثقلین 1/409در مورد این آیه: “رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیًا یُنادی لِْلإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ اْلأَبْرارِ؛ پروردگارا ما شنیدیم که دعوتگری به ایمان فرا می خواند که به پروردگار خود ایمان آورید پس ایمان آوردیم پروردگارا گناهان ما را بیامرز و بدیهای ما را بزدای و ما را در زمره نیکان بمیران (آل عمران/193) نیز همین مطلب نقل شده است. تفسیر نورالثقلین 1/422نظر به نزدیک بودن این آیات، ممکن است مجموع این آیات مراد باشد. در مورد کل قرآن نیز در کلمات برخی فقها به عنوان روایت همین مضمون نقل شده است. رسائل الشهید الثانی 128