نهضت اجراي فقه جعفري از تاسيس تا رهبري شهيد عارف حسيني
 

انتخاب علامه عارف حسيني كه رحمتي الهي براي ملت پاكستان بود ، باعث بيداري و آمادگي ملت شد. اين عالم والامقام ، زندگي خود را براي حفظ كلمه وحدت و وحدت كلمه وقف فرمود. علامه حسيني واجد شرايط و اوصاف رهبري بود و مي توانست با اوضاع آشفته ، دست و پنجه نرم كند. انتخاب وي باعث آرامش قلوب شيعيان مظلوم و راهگشاي ملت پاكستان شد.
آغاز رهبري ايشان مواجه با استبداد و خودكامگي حكومت بود. از سوي ديگر ، در ميان شيعيان ، بذر تفرقه و پراكندگي پاشيده شده بود. علامه حسيني در چنين وضع دشواري به صحنه رهبري ملت شيعه پاكستان گام نهاد. ايشان قبل از انتخاب ، عضو شوراي عالي نهضت بود و به محض انتخاب به عنوان رهبر ، تغييرات سازماني را آغاز كرد. بعد از آن بود كه تحولات قابل توجهي در سطح ملت و كشور به وجود آمد و اين تحولات ، سرنوشت ملت را تعيين كرد. او با توجه به شناخت دقيق خود ، احساس كرد كه نهضت بايد هر چه بيشتر مردمي شود و اين كار را عملي كرد. وي براي رسيدن به اين هدف كارهاي زيادي را انجام داد كه توجه خوانندگان گرامي را به مواردي از آن فعاليت ها جلب مي كنيم.

تحول سازماني
 

براي انجام اين مهم علامه شهيد يك هفته بعد از انتخاب ، مسافرت هاي خود را به اطراف و اكناف كشور آغاز كرد. ايشان قبل از هر كاري ، براي پيشرفت فعاليت هاي شوراي عالي نهضت ؛ وكلا ، حقوقدانان ، دانشمندان ، روشنفكران ، استادان دانشگاه و افرادي از طبقات ديگر را به عضويت شوراي عالي درآورد و در نتيجه تعداد اعضاي اين شورا از 12 نفر به 37 نفر افزايش يافت. اين اعضا از تمام مناطق كشور و به تناسب نفوس برگزيده شده بودند.
تحول ديگري كه از طرف ايشان در سازمان به وجود آمد ، اين بود كه نهضت را به ايالت هاي چهارگانه ، قبائلي و مرزي گسترش داد و در هر منطقه، رئيس جداگانه اي را منصوب كرد و به اين ترتيب تمام ايالت ها نيز در امور سازمان فعال شدند. در مراحل بعد ، اين موضوع به شهرستانها و بخش ها هم گسترش يافت و اينها همه نشانه لياقت و كارايي و كارداني علامه حسيني بود.

تغييرات در مورد اساس نامه
 

كار بزرگ ديگري كه به دست علامه حسيني«ره» انجام پذيرفت و در تمام سطوح تحول آفريد و راه براي آينده ملت هموار گرديد ، تغيير برخي از مواد اساس نامه بود. علامه حسيني ، در اولين پيام خود بعد از انتخاب به عنوان رهبر«نهضت اجراي فقه جعفريه» ، اهداف بلند خود را تبيين كرد و در اولين سخنراني خود خطاب به ملت پاكستان اظهار داشت: «بدانيد كه ضرورت ها ايجاب مي كنند كه دائره نهضت وسعت يابد. به اطراف خود بنگريد و ملت را كه هدف هجوم خارجيان قرار گرفته است ، ببينيد! توهين به اماكن مقدسه براي ما هشداري از هجون خارجيان است. ببينيد ! توهين به اماكن مقدس بايد تحولات فكري را ايجاد كند. اگر ما در افكار خودمان انقلاب نكنيم ، خيلي زود در اثر توطئه هاي دشمنان ، دچار غفلت خواهيم شد.
اگر ملت متحد شود ، ولي فكري براي تداوم و استحكام اتحاد و و همبستگي نداشته باشد ، اين اتحاد پايدار نخواهد بود. اتحاد خودتان را حفظ كنيد! امروزه توطئه هاي زيادي عليه اين انقلاب در جريان است. اگر ملت از اين توطئه ها اطلاع نداشته باشد ، چطور مي تواند با آنها مقابله كند؟ دشمن مي خواهد شما را گرفتار درگيري هاي گروهي و اختلافات عقيدتي كند تا به هدف خود نائل آيد و از آب گل آلود ماهي بگيرد. ما همه بايد از توطئه ها و نقشه هاي شوم دشمنان كاملا آگاه باشيم.
استعمار وقتي وارد يك جامعه مي شود ، اولين كاري كه مي كند اين است كه ملت را براساس تفاوت هاي قومي ، زباني ، نژادي و مذهبي به گروه هاي مختلف تقسيم مي كند و سپس با شايعه و دروغ ، چهره افراد فعال و وحدت طلب را خدشه دار و آنان را از صحنه خارج مي كند و براي نابودي جوانان ، آنان را از مسائل حقيقي و واقعي بي خبر نگه مي دارد و به كارهاي بدون هدف و سرگرم كننده مشغول مي دارد و به كارهاي بدون هدف و سرگرم كننده مشغول مي كند. اگر ما توجه كنيم ، درمي يابيم كه امروز دشمن ، با توطئه ها و تاكتيك هاي اين چنيني ، ملت را به بازي گرفته است.»
به دنبال اين پيام تغييرات بنيادين در اساس نامه پديد آمد كه عمده آنها عبارتند از:

خواست هاي مذهبي و ملي شيعيان
 

1. در قانون اساسي پاكستان وجود نمايندگي شيعيان در ادارات و سازمان هاي قانون گذاري حق اساسي شيعيان است.
2. حفظ و حراست از حقوق شيعيان در زمينه هاي اقتصادي مذهبي ،‌ مدني و سياسي
3. ترويج نظرات و عقائد اهل تشيع از تمام رسانه هاي گروهي
4. مراعات حق شيعيان در كتب درسي در تمام سطوح آموزشي كشور
5. ترويج دين محمد«ص» وآل محمد«ص» و عزاداري سيد الشهدا(ع) و حفظ حراست از آن
6. ايجاد مراكز ديني و تبليغي و آموزشي و پرورشي در سطح كشور
7. ايجاد حوزه علميه رسمي كشور
8. همكاري با تمام سازمان هائي كه با اهداف نهضت هماهنگ باشند و تحقق عملي اتحاد بين همه فرقه هاي اسلامي
9. از بين بردن تعصب هاي قومي ، زباني ، مذهبي و منطقه اي در سطح كشور
10. از بين بردن مشكلات اداري و سازماني و رشوه و تقديم ضوابط بر روابط
11. اقدامات عملي در مورد وظايف خطير همچون مقدم داشتن امر به معروف و نهي از منكر
12. جلوگيري عملي از فساد و فحشاء در سطح كشور
13. اعلام جهاد منظم عليه استكبار جهاني
14. اقدامات عملي مناسب براي تربيت و پرورش ملت اسلامي در مورد مسائل فكري ، عقيدتي و اخلاقي
15. ايجاد مراكز بهزيستي براي رفاه حال افراد مستضعف
16. از بين بردن اختلاف طبقاتي در كشور
17. قيام براي رهايي از استثمار و استعمار اقتصادي و برپايي نظام اقتصادي اسلامي
18. قيام براي تحقق بخشيدن به انقلاب جهاني اسلام
19. كمك تا حد امكان به مستضعفين و محرومين سراسر جهان
20. از بين بردن فقر و گرسنگي در كشور
بديهي است كه عملي شدن اين اهداف نياز به زمان و شرايط مناسب داشت ، ولي اصولا طرح اين اهداف مي توانست ميدان عمل وسيعي را در برابر مردم قرار دهد و راه هاي طولاني فعاليت هاي ملي و ديني را تعيين كند تا سكوت طولاني را شكسته شود و ملت با عزمي راسخ به سوي اهداف بلند و گسترده گام بردارد. اين تحول ريشه اي در اهداف نهضت ، موجب فعاليت هاي مثبت و روز افزون گرديد و نهضتي كه خود را محدود در چارچوب نجات ملت شيعه از زكات و عشريه اجباري تصور مي كرد ، گام در وسعت اهداف جهاني اسلام و مستضعفان جهان نهاد و اين چنين در سياست كشور اعلام حضور كرد و راه هاي متعدد موفقيت و تعالي را در پيش پاي ملت هموار ساخت.
علامه شهيد براي وصول به اين هدف بعد از مشورت هاي طولاني و انديشيدن زياد ، منشور سياسي مذهبي خود را در 15 تير 1365 در اجتماع صدها هزار نفري شيعيان در شهر «لاهور» اعلام كرد. پس از اين نهضت به جاي اينكه منحصرا يك سازمان مذهبي باشد ، يك حزب سياسي مذهبي بود. در همين زمان از سوي نهضت ، منشوري جامع صادر شد كه شامل همه ابعاد زندگي ، اجتماعي ، سياسي ، فرهنگي و مذهبي بود و در برابر همه مسائل اجتماعي موضع گيري روشن داشت.
نتايج دراز مدت اين موضع گيري ها را بايد گذشت زمان مشخص كند ، ولي اثرات مشهود آن در حال حاضر ، چشمگير و ارزنده است. از مشخص ترين آثار ارزنده اين موضع گيري ها ، گسترش تفكر انقلاب اسلام ناب محمدي بود كه از سرزمين ايران طلوع نمود و شعاع آن جهان اسلام و عالم مستضعفان را روشن كرد. كساني كه تصور مي كردند، اسلام نظام تاريخي گذشته است و براي زمان موجود مناسب نيست ، در مقابل اين منشور مبهوت شدند. ناگفته نماند كه علامه شهيد در اجتماع 15 تير 1365 (برابر با ششم جولاي 1986) در شهر «لاهور» اعلام كرد كه «نهضت اجراي فقه جعفريه» در انتخابات آينده به عنوان يك حزب سياسي و ملي شركت خواهد كرد. چنين بود كه اقدام براي دخالت در سياست از سوي نهصت از يك طرف ضامن آينده اسلامي ملت و از جهت ديگر مورد هجوم ناجوانمردانه دشمنان قرار گرفت. بگذاريد تا در تاريخ بماند كه از سوي ساده انديشان متحجر عليه اين منشور اسلامي حكم تكفير صادر شد! اين موضع گيري هاي عوام فريبانه و ارتجاعي مي رفت كه اختلافات شديدتري را به دنبال آورد كه با درايت شهيد و علماي متعهد ، از چنين اختلافاتي جلوگيري به عمل آمد ، ولي دشمن از پا نمي نشست و در راه ايجاد اين اختلافات ، از مرتجعان ، روحاني نماهاي متحجر و منافقان استفاده مي كرد.
اين اقدامات كه ملت مسلمان را به ساحل بيداري رهنمون شد و خواري و ذلت دشمنان اسلام و استكبار جهاني و صهيونيزم بين المللي را به دنبال داشت ، سبب شد كه استكبار به وحشت بيفتد و نجات خود را در غروب اين خورشيد مشرق و در خاموش كردن شمع عمر اين شخصيت والامقام جستجو كند. استكبار و ارتجاع كه از ترور شخصيت علامه عارف حسيني نااميد شده بودند و تهديد را در او كارساز نمي ديدند ، آتش خشم شيطاني خود را با خون سرخ او فرونشاندند.
ملت رهبري مخلص ، دانا ، مدبر و مدير را از دست داد و نهضت بار ديگر يتيم شد. ملت و حزب با مشكلات زيادي روبرو گرديدند ، تا اينكه مسئولان نهضت طبق اساس نامه ، 40 روز بعد از شهادت رهبر ، در محل شهادت ايشان اجتماع كردند و علامه سيد ساجد علي نقوي را به عنوان رهبر تشيع و رئيس «نهضت اجراي فقه جعفريه» انتخاب كردند و نهضت با رهبري او كه تداوم دهنده راستين راه و دنبال كننده جدي اهدف شهيد حسيني است ، راه خويش را ادامه داد.
منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 50