توبه آدم و حوا(ع)

در آیات مورد بحث که قبل از توبه و بعد از توبه آدم و همسرش حوا خطاب شده به زمین فرود آئید در اینکه این تکرار برای تاکید است یا اشاره به دو مطلب دیگر در میان مفسران گفتگو است ، ولی ظاهر این است که جمله دوم اشاره به این واقعیت باشد که آدم گمان نکند با پذیرش توبه او او هبط به زمین منتفی شده است بلکه او این راه را باید برود . یا او به این جهت که از اول برای هدف آفریده شده بود و یا به خاطر اینکه این هبوط اثر وضعی عمل او بوده است این اثر وضعی با توبه دگرگون نمی شود .پس توبه قبل از هبوط ، بخاطر این است و توبه بعد از هبوط بخاطر تنزل مقام و رانده شدن از بهشت .
اینکه در سوره بقره از واژه اهبطوا صیغه جمع آمده است در حالی که آدم و حوا که مخاطب اصلی این سخن بودند دو نفر بیشتر نبودند و باید صیغه تثنیه آورده شود ، اما به خاطر اینکه هبوط آدم و حواد به زمین نتیجه اش این بود که فرزندان و نسلهای آنها نیز در زمین ساکن خواهند شد ، به صورت صیغه جمع آمده است .
منابع:
1- تفسیر نمونه، آیات 38 و 39 سوره بقره ،جلد 1 ،ص 198.
2- معاد شناسی، حسین طهرانی .
3- معاد در قرآن، جوادی آملی .
4- پرسشهائی پیرامون معاد عمحمد جواد رضوی .
5- توصیه ها ،پرسشها و پاسخها ، جوادی آملی .
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی