طلسمات

خانه » همه » مذهبی » حاملگی و آرزوی مرگ حضرت مریم(س)

حاملگی و آرزوی مرگ حضرت مریم(س)

در پاسخ به این پرسش به مطالب ذیل توجه نمایید : فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ یا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیًّا (مریم – 23) هنگامی که درد وضع حمل مریم را به کنار تنه درخت خرمایى کشاند، (آن قدر ناراحت شد که) گفت اى کاش پیش از این مرده بودم و به کلى فراموش مى شدم!.در این حالت، طوفانى از غم و اندوه، سراسر وجود پاک مریم را فرا گرفت احساس کرد لحظه اى را که از آن مى ترسید فرا رسیده است، لحظه اى که هر چه پنهان است در آن آشکار مى شود و رگبار تیرهاى تهمت مردم بى ایمان متوجه او خواهد شد.به قدرى این طوفان سخت بود و این بار بر دوشش سنگینى مى کرد که بى اختیار گفت: اى کاش پیش از این مرده بودم و به کلى فراموش مى شدم!
(قالَتْ یا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیًّا).
بدیهى است تنها ترس تهمت هاى آینده نبود که قلب مریم را مى فشرد، هر چند مشغله فکرى مریم بیش از همه همین موضوع بود، ولى مشکلات و مصائب دیگر مانند وضع حمل بدون قابله و دوست و یاور، در بیابانى تنهاى تنها، نبودن محلى براى استراحت، آبى براى نوشیدن و غذا براى خوردن، وسیله براى نگاهدارى مولود جدید، اینها امورى بود که سخت او را تکان مى داد.
و آنها که مى گویند چگونه مریم با ایمان و داراى شناخت توحیدى که آن همه لطف و احسان الهى را دیده بود چنین جمله اى را بر زبان راند که اى کاش مرده بودم و فراموش شده بودم هرگز ترسیمى از حال مریم در آن ساعت درذهن خود نکرده اند، و اگر خود به جزء کوچکى از این مشکلات گرفتار شوند چنان دست پاچه مى شوند که خود را نیز فراموش خواهند کرد.
تفسیر نمونه، ج 13، ص: 42 (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 3/100112968)

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد