حب نفس-انگیزه بهشت-اطاعت خدا-انگیزه عبادت

حب نفس گاهی به معنای هوای نفس و پیروی از خواسته نفس و در تضاد با فرمان های خدا است، این حب نکوهیده و از رذایل است و گاهی به معنای حب ذات است، به معنای صیانت و حفظ خود از جهنم و کسب آسودگی در بهشت. این حب ممدوح است به اطاعت فرمان های خدا منتهی خواهد شد. البته کسانی که به مقامات بلند معنوی دست یافته اند، معمولا از این گونه انگیزه ها نیز چشم می پوشند و حتی اشتغال دل به این گونه مراتب را برای خود سزاوار نمی دانند. اما برای عموم مردم پسندیده و حسنه است چرا که حسنات الابرابر سیئات المقربین ؛ نیکی نیکان کدورت و غبار مقربان است.