«فرزندم من هر چند عمر پیشینیان را یکجا نداشتم، ولی در اعمال آنها نظر افکندم، در اخبارشان اندیشه نمودم، و در آثارشان به سیر و سیاحت پرداختم، آنچنان که گوئی همچون یکی از آنها شدم، بلکه گوئی من به خاطر آنچه از تجربیات تاریخ آنان دریافته ام با اولین و آخرین آنها عمر کرده ام»!(نهج البلاغه، نامه 31) قصه های قرآن، حضرت آیت الله مکارم شیرازی