«حقیقت دعا» چیست؟

کسی که خدا را برای نجات از جهنم یا برای رسیدن به بهشت می پرستد عبادت او خالص نیست؛ زیرا برای دفع یا جلب چیزی خدا را عبادت کرده است. گرچه عبادتش صحیح است و از او رفع تکلیف می کند؛ اما وقتی با دید برتر به عبادت خود نگاه می کند، می بیند عبادت او مشوب است. لذا از خدا نباید چیزی را غیر از خدا خواست. ذات اقدس «الله» خود بنده صالحش را از جهنم می رهاند و به بهشت می رساند، اما شایسته بنده نیست که ازخدا چیزی را غیر او طلب کند.از خدا غیر خدا را خواستن ظن افزونی است کلی کاستنحقیقت دعا برای آن است که خدا انسان را به حضور بپذیرد و به او رو کند. و انسان او را زیارت کند. لذا در میان برجسته ترین تعبیرات مناجات شعبانیه است که «وأقْبِلْ إلیّ إذا ناجَیتک»یعنی مناجات من تنها برای آن است که تو به من روکنی؛ نه برای آنکه چیزی به من بدهی.
حکمت دعا، همان روح دعاست که داعی خود را در مشهد و منظر مدعود بداند و او را که خدای سبحان است، شاهد خویشتن کند، شاهدی که با این مشهود، پیوند دیگری برقرار می سازد.
آیة الله جوادی آملی، حکمت عبادات