قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در کتاب‌های فقهی استدلالی و فتوایی با توجه به روایات زیر، ذبح و یا شکار حیوانات چهارپا یا دوپا(پرندگان) در شب مکروه دانسته شده است؛[1] یعنی بهتر این است که حیوانات چهارپا یا پرندگان در شب ذبح نشوند. مگر هنگامی كه ضرورت اقتضا كند.
1. پيامبر خدا(ص) فرمود: «به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد. همين‌طور به سراغ پرندگان در هنگام خوابشان نرويد تا اين‌كه صبح شود». شخصى پرسید: اى پيامبر خدا! هنگام خواب پرندگان چه زمانى است؟ آن‌حضرت فرمود: «شب، هنگام خواب پرنده است. بنابراين در هنگام خوابش به سراغ او نرو تا اين‌كه صبح شود و به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد تا اين‌كه پر دربياورند و پرواز كنند. آن‌گاه كه پرواز نمودند تير خود را به سويش بينداز و دام خود را برايش پهن كن».[2]
2. ابان بن تغلب گوید: امام صادق(ع) فرمود: «امام سجاد(ع) به غلامانشان دستور می‌داد تا زمانی كه فجر طلوع نكرده، از ذبح حيوانات پرهيز نمايند و می‌فرمود: خداوند شب را براى همه، موجب آرامش و سكون قرار داده است». ابان می‌گويد: سؤال كردم جانم فداى شما باد، اگر ترس مردن حيوان را داشته باشيم چه؟ امام صادق(ع) پاسخ داد: «اگر ترس مردن حيوان را (شب هنگام) دارى، آن‌را ذبح كن».[3]
1. پيامبر خدا(ص) فرمود: «به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد. همين‌طور به سراغ پرندگان در هنگام خوابشان نرويد تا اين‌كه صبح شود». شخصى پرسید: اى پيامبر خدا! هنگام خواب پرندگان چه زمانى است؟ آن‌حضرت فرمود: «شب، هنگام خواب پرنده است. بنابراين در هنگام خوابش به سراغ او نرو تا اين‌كه صبح شود و به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد تا اين‌كه پر دربياورند و پرواز كنند. آن‌گاه كه پرواز نمودند تير خود را به سويش بينداز و دام خود را برايش پهن كن».[2]
2. ابان بن تغلب گوید: امام صادق(ع) فرمود: «امام سجاد(ع) به غلامانشان دستور می‌داد تا زمانی كه فجر طلوع نكرده، از ذبح حيوانات پرهيز نمايند و می‌فرمود: خداوند شب را براى همه، موجب آرامش و سكون قرار داده است». ابان می‌گويد: سؤال كردم جانم فداى شما باد، اگر ترس مردن حيوان را داشته باشيم چه؟ امام صادق(ع) پاسخ داد: «اگر ترس مردن حيوان را (شب هنگام) دارى، آن‌را ذبح كن».[3]
[1]. ر.ک: نراقی، ملا احمد بن محمد مهدی، مستند الشیعة فی أحکام الشریعة، ج 15، ص 450 – 451، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1415ق؛ خوانساری، سید احمد بن یوسف، جامع المدارک فی شرح مختصر النافع، محقق، غفاری، علی اکبر، ج 5، ص 111، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ دوم، 1405ق؛ سبزواری، سید عبد الأعلی، مهذّب الأحکام، ج 23، ص 89، قم، مؤسسة المنار، چاپ چهارم، 1413ق؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 2، ص 151، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول، بی‌تا.
[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 216، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 23، ص 381، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1409ق.
[3]. الکافی، ج 6، ص 236؛ وسائل الشيعة، ج 24، ص 41.